Ο Άγιος Απόστολος Ιούδας ο Θεάδελφος 19.6 + ΒΙΝΤΕΟ του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου

 

Ο Άγιος Απόστολος Ιούδας ο Θεάδελφος 19.6 + ΒΙΝΤΕΟ

του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου

   

   ΓΕΝΙΚΑ: Στις 19 του μηνός Ιουνίου η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του αγίου αποστόλου Ιούδα του Θεαδέλφου. Τα βιογραφικά του στοιχεία δεν μας διασώζονται με ακρίβεια και συχνά παρουσιάζονται παρόμοια με αυτά του αγίου αποστόλου Ιούδα του Θαδδαίου, γεγονός όχι περίεργο, αφού και οι δύο Απόστολοι είχαν το ίδιο όνομα, έζησαν δε και κήρυξαν την ίδια εποχή και στην ίδια περιοχή.

Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΑΔΕΛΦΟ: Στην Καινή Διαθήκη συμπεριλαμβάνεται η καθολική Επιστολή που συνέγραψε ο Άγιος Απόστολος Ιούδας ο Θεάδελφος. Στην αρχή της κατονομάζεται ο ίδιος ως «Ιούδας, Ιησού Χριστού δούλος, αδελφός δέ Ιακώβου». Σχετίζεται εμφανώς με τον Ιάκωβο, ο οποίος ήταν γνωστή ηγετική προσωπικότητα της πρώτης Εκκλησίας, και στην υμνολογία της Εκκλησίας προσδιορίζεται ως «Χριστού συγγενής» και «απόστολος θεάδελφος». Του αποδόθηκε λοιπόν η προσωνυμία «θεάδελφος», δηλαδή ένας από τους νομιζόμενους αδελφούς του Κυρίου, ένα από τα τέκνα του Ιωσήφ, τα οποία αυτός είχε αποκτήσει από γάμο του προτού μνηστευθεί την αειπάρθενο Θεοτόκο. Γι' αυτό το Συναξάρι θεωρεί τον εορταζόμενο σήμερα απόστολο Ιούδα «κατά σάρκα» αδελφό του Ιησού Χριστού, όπως και του Ιακώβου (του Αδελφοθέου, πρώτου επισκόπου Ιεροσολύμων). Ο Θεάδελφος Ιούδας, συγγραφέας της ομώνυμης Επιστολής της Καινής Διαθήκης, προστέθηκε στον κύκλο των μαθητών μετά την ανάσταση του Κυρίου.

Ο ΑΛΛΟΣ ΙΟΥΔΑΣ: Διαφορετικό πρόσωπο είναι ο άγιος Ιούδας ο Θαδδαίος [21 Αυγ.], ένας από τους δώδεκα Αποστόλους του Κυρίου, ο οποίος στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο και στις Πράξεις των Αποστόλων ονομάζεται «Ιούδας Ιακώβου», ενώ στο κατά Μάρκον Ευαγγέλιο αποκαλείται «Θαδδαίος» (γ΄18) και στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο «Λεββαίος ο αποκληθείς Θαδδαίος» (ι΄3 που σημαίνει γενναίος). Ο μαθητής αυτός του Κυρίου, κήρυξε στην Έδεσσα, σε όλη την Συρία, έφθασε ώς τη Βηρυτό της Φοινίκης και είχε ειρηνικό τέλος.

ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ – ΜΑΡΤΥΡΙΟ: O άγιος απόστολος Ιούδας ο θεάδελφος, που εορτάζουμε σήμερα, κήρυξε το Ευαγγέλιο του Χριστού στην Παλαιστίνη, τη Μεσοποταμία κι έφθασε μέχρι την Περσία. Στην πόλη Έδεσσα της Μεσοποταμίας θεράπευσε από ανίατη ασθένεια τον τοπάρχη Αύγαρο. Μαρτύρησε στην πόλη Αραρά, όπου οι ειδωλολάτρες της περιοχής τον κρέμασαν και τον φόνευσαν με βέλη.

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ: Όπως προείπαμε, ο Άγιος Θεάδελφος Ιούδας είναι ο συγγραφέας της τελευταίας καθολικής Επιστολής της Καινής Διαθήκης, που φέρει το όνομά του. Η θεόπνευστη αυτή Επιστολή απευθύνεται προς τους χριστιανούς της Αντιόχειας και πιθανότατα γράφτηκε στα Ιεροσόλυμα γύρω στο 65-70 μ.Χ. Αυτή δεν έχει δογματικό περιεχόμενο, αλλά είναι εξαιρετικά διαφωτιστική και μεστή από μηνύματα, τα οποία χαρακτηρίζονται από ιδιαίτερη σωτηριολογική σημασία. Στην αρχή της Επιστολής του ο Απόστολος Ιούδας αναφέρεται στο τρίπτυχο του ελέους του Θεού, της ειρήνης και της αγάπης, που βοηθά τον χριστιανό να απομακρύνει τη μεμψιμοιρία από τη ζωή του. Στην Επιστολή του ακόμη παρουσιάζεται το δόγμα της πτώσεως του Εωσφόρου και του τάγματος του γράφοντας: “Αγγέλους τε τους μη τηρήσαντας την εαυτών αρχήν, αλλά απολιπόντας το ίδιον οικητήριον εις κρίσιν μέγαλης ημέρας δεσμοίς αϊδίοις υπό ζόφον τετήρηκεν”. Στη συνέχεια καταφέρεται κατά των ψευδοδιδασκάλων και ασεβών, που μετατρέπουν τη χάρη του Θεού σε κάθε είδους ασέλγεια. Γράφει ο Απόστολος γι' αυτούς: “αφόβως, εαυτοὺς ποιμαίνοντες, νεφέλαι άνυδροι υπὸ ανέμων παραφερόμεναι, δένδρα φθινοπωρινὰ άκαρπα, δὶς αποθανόντα, εκριζωθέντα, κύματα άγρια θαλάσσης επαφρίζοντα τας εαυτών αισχύνας, αστέρες πλανήται, οις ο ζόφος του σκότους εις τον αιώνα τετήρηται”. Οι χριστιανοί συνεπώς, οφείλουν να αγωνιστούν για να διατηρήσουν τη σωτήρια πίστη τους καθαρή και ανόθευτη και να θυμούνται πάντα τις αλήθειες των Αποστόλων. Αυτοί είναι που προμήνυσαν τον ερχομό εμπαικτών ανθρώπων, οι οποίοι θα βαδίζουν σύμφωνα με τις δικές τους ασεβείς επιθυμίες. Οι χριστιανοί όμως, πρέπει να μείνουν σταθεροί στην πίστη τους χωρίς να επηρεάζονται από το πνεύμα της εποχής, βοηθώντας παράλληλα να σωθούν αυτοί που κλονίζονται ή έχουν πέσει σε βαριές αμαρτίες. Το έργο αυτό είναι δύσκολο και επικίνδυνο, αλλά ταυτόχρονα και ένα έργο με ασύγκριτη αξία για την παρούσα ζωή αλλά και με προεκτάσεις στην αιωνιότητα.

Konstantinosa.oikonomou@gmail.com

Η Κυριακή των Αγίων Πάντων + ΒΙΝΤΕΟ του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου

 

Η Κυριακή των Αγίων Πάντων + ΒΙΝΤΕΟ 15.6

του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου

    ΓΕΝΙΚΑ: Η Κυριακή των Αγίων Πάντων είναι η τελευταία Κυριακή του «Πεντηκοσταρίου». Με αυτήν τελειώνει ο κινητός κύκλος των εορτών που άρχισε από την Α΄Κυριακή του Τριωδίου (Τελώνου και Φαρισαίου). Η Κυριακή των Αγίων Πάντων είναι η σφραγίδα της εορταστικής αυτής περιόδου, που μας παρουσιάζει τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος, τους Αγίους Πάντες. Είναι απόδειξη του έργου της Εκκλησίας και παρουσιάζει όσους αγαθά αγίασε το Πνεύμα το Άγιο στον κόσμο.

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ: Η Εορτή των Αγίων Πάντων τους πρώτους αιώνες ήταν εορτή μόνο των Μαρτύρων. Το Τυπικό της Αγίας Σοφίας της Κωνσταντινουπόλεως κατά τον Ι' αιώνα, προβλέπει σύναξη και παννυχίδα στη Μεγάλη Εκκλησία, και στο ναό των Αγίων Μαρτύρων. Η εορτή ονομάζεται “των Αγίων Πάντων” και το συναξάρι επισημαίνει ότι κατ' αυτήν επιτελείται η μνήμη «των αγίων και καλλινίκων μαρτύρων των εν πάση τη οικουμένη κατά διαφόρους καιρούς μαρτυρησάντων υπέρ του ονόματος του Μεγάλου Θεού και Σωτήρος Ημών Ιησού Χριστού». Η Εορτή των Αγίων Πάντων θεσπίσθηκε επί Λέοντος του Σοφού. Μετά το θάνατο της ευλαβούς συζύγου του Θεοφανούς, έκτισε ναό με σκοπό να τον τιμήσει στο όνομά της. Όταν ανακοίνωσε στην Εκκλησία το σκοπό του, του υποδείχθηκε ότι πρέπει να περάσει χρόνος για να αποκτήσει αυτή το «τίμιον και σεβάσμιον». Ο Βασιλεύς υποτάχθηκε και αφιέρωσε το ναό στη μνήμη και τιμή πάντων των Αγίων των απανταχού της γης.

ΓΙΑΤΙ ΚΑΘΙΕΡΩΘΗΚΕ Η ΕΟΡΤΗ: Έστω κι αν η εορτή ξεκίνησε για τους Αγίους Μάρτυρες και επεκτάθηκε στη συνέχεια για Πάντες τους Αγίους, οι Άγιοι Πατέρες θέσπισαν τη συλλογική αυτή εορτή για να μας δείξουν ότι κατεβαίνει το Άγιο Πνεύμα στον κόσμο και ανεβαίνει στον ουρανό ο χοϊκός άνθρωπος. Οι πριν αποξενωμένοι από το Θεό γίνονται “ένα” με αυτόν, έχοντας τη δυνατότητα να γίνουν Άγιοι. Και έτσι η ανθρωπότητα διά των Αγίων Πάντων αναπλήρωνει το πεπτωκός εκείνο τάγμα των Αγγέλων. Ακόμη, επειδή υπάρχουν πολλοί άγνωστοι και αφανείς άγιοι, γνωστοί στο Θεό, «νέφος μαρτύρων», αυτούς τους αγνώστους τιμά η Εκκλησία. Είναι, θα λέγαμε, το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη της Ορθοδοξίας η παρούσα εορτή. Η εορτή καθιερώθηκε ακόμη διότι κρίθηκε επιβεβλημένο να συναθροισθούν όλοι οι γνωστοί και άγνωστοι Άγιοι σε μια κοινή εορτή για να υπογραμμισθεί μ' αυτόν τον τρόπο ότι όλοι μαζί αγωνίσθηκαν για ένα Χριστό, σε ένα κοινό στάδιο της αρετής και υπό ενός Τριαδικού Θεού στεφανώθηκαν και συνέστησαν την «μίαν Εκκλησίαν», προτρέποντας και εμάς να αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις «τον ίσον αγώνα» με αυτούς, ώστε και εμείς να μπορέσουμε να συναριθμηθούμε μετά των Αγίων του. Τέλος η εορτή συνεστήθη ακόμη για τους “επιγενησομένους αγίους”, αυτούς δηλαδή που θα γίνουν στη συνέχεια άγιοι. Θα λέγαμε ότι η εορτή έχει και προληπτικό χαρακτήρα εφόσον υπάρχει η δυνατότητα να περιλαμβάνει κάθε πιστό του σήμερα και του αύριο.

ΕΠΙΛΟΓΙΚΑ: Μάρτυρες του Χριστού και Άγιοι δεν είναι μόνο εκείνοι που έχυσαν το αίμα τους για την πίστη του Χριστού. Μάρτυρες είναι όλοι όσοι αγωνίσθηκαν και αγωνίζονται τον αγώνα της Χριστιανικής ζωής με ακρίβεια και συνέπεια. Είναι αυτοί που αναδεικνύουν το μαρτύριο του πνεύματος, αυτοί που καθημερινά βιώνουν τη χαρμολύπη του λόγου του Σταυρού, αυτοί που σταυρώνουν τα πάθη τους και την κακία τους.

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ: Των εν όλω τω κόσμω Μαρτύρων σου, ως πορφύραν και βύσσον τα αίματα, η Εκκλησία σου στολισαμένη, δι' αυτών βοά σοι, Χριστέ ο Θεός. Tω λαώ σου τους οικτιρμούς σου κατάπεμψον, ειρήνην τη πολιτεία σου δώρησαι, και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην εικόνα της σύναξης των Αγίων Πάντων, το άνω τμήμα το καταλαμβάνει σε κυκλική διάταξη η δόξα του Χριστού στο κέντρο, και γύρω οι χοροί των δικαίων. Η Ετοιμασία του θρόνου βρίσκεται πάνω από τη δόξα και οι δύο προφήτες Δαβίδ και Σολομών παρουσιάζονται γονατιστοί με ανοιχτά ειλητάρια. Κάτω εικονίζεται ο παράδεισος και οι προπάτορες Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ καθισμένοι σε θρόνους. Μεταξύ τους παρεμβάλλεται ο ληστής, ντυμένος μόνο με περίζωμα και κρατώντας το σταυρό. Δηλαδή, γυμνός από αρετές, αλλά πρώτος στο παράδεισο.

ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ:

Αστρολογία επιστήμη ή αγυρτεία; + ΒΙΝΤΕΟ του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου - συγγραφέα

 

Αστρολογία επιστήμη ή αγυρτεία; 

+ ΒΙΝΤΕΟ

του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου - συγγραφέα

 

  ΓΕΝΙΚΑ: Αστρολογία ονομάζεται το σύνολο των συστημάτων, που ισχυρίζονται αυθαίρετα πως η φαινόμενη θέση ουρανίων σωμάτων σχετίζεται με τη ζωή των ανθρώπων . Η Αστρολογία, “τέχνη” μακραίωνης παράδοσης, σήμερα αναγνωρίζεται ως ψευδοεπιστήμη, ή προκατάληψη, διότι απέτυχε να αποδείξει την αξία της σε ελεγχόμενες μελέτες. Επιπλέον, δεν υπάρχει βιολογικός ή φυσικός μηχανισμός διά του οποίου οι κινήσεις ουρανίων σωμάτων θα επηρέαζαν ανθρώπους και γεγονότα στη Γη. H αστρολογία, με μορφή μαντείας ξεκίνησε από τη Μεσοποταμία, επειδή εκεί, σε αντίθεση με την αρχαία Ελλάδα, επικρατούσε το ιερατείο και όχι η Φιλοσοφία. H σύνδεση αστρολογίας - θρησκείας, και η άγνοια της θέσης που έχει η Γη στο Σύμπαν, οδήγησε στην αντίληψη ότι οι πλανήτες επηρεάζουν τη ζωή μας

  “ΘΕΩΡΙΑ”: Για τους αστρολόγους “μελετητές” τα ζώδια είναι 12 "ενεργειακά τμήματα" που χωρίζεται ο Ζωδιακός Κύκλος. Το Ζώδιο υποτίθεται πως δείχνει την σωματική κατάσταση, την αύρα(!) και την υγεία. Ο Ωροσκόπος “δείχνει” χαρακτηριστικά της προσωπικότητας. Η Σελήνη “αντιστοιχεί” σε συναίσθημα, ευαισθησία, διαίσθηση και αντιστοιχεί στην “θηλυκή” πλευρά της ψυχής, ενώ ο Ήλιος στην “αρσενική πλευρά της ψυχής(;) (συνείδηση, προσωπικότητα). Ωροσκόπος είναι η μοίρα του αστερισμού που ανατέλλει την στιγμή της γέννησης κάθε ανθρώπου. Οι πλανήτες περιφερόμενοι γύρω από τον ήλιο, αυξομειώνουν τη μεταξύ τους απόσταση. Οι αστρολόγοι μετρούν την απόσταση αυτή σε μοίρες του ζωδιακού κύκλου (!), όχι σε χιλιόμετρα, ισχυριζόμενοι ότι κάποιες αποστάσεις έχουν ιδιαίτερα αποτελέσματα (θετικά ή αρνητικά). Εκλειπτική ονομάζεται ο νοητός κύκλος που ορίζει η τροχιά της Γης γύρω από τον Ήλιο, ενώ ονομάζεται και ζωδιακός κύκλος γιατί εκεί προβάλλονται οι ζωδιακοί αστερισμοί. Κατά την αστρολογία, κάθε πλανήτης “κυβερνά” κάποιο ζώδιο (π.χ. Ήλιος-Λέων, Σελήνη-Καρκίνος, Πλούτων–Σκορπιός). Μετά την ανακάλυψη των εξωκρόνιων πλανητών, Ουρανού, Ποσειδώνα, Πλούτωνα, οι αστρολόγοι συνέδεσαν τους “νέους” πλανήτες με συγκεκριμένα ζώδια. Δηλαδή πριν από δύο αιώνες ο Σκορπιός ήταν ... ορφανός από κυβέρνηση πλανήτη! Πέρα από την θέση του κυβερνήτη, υπάρχουν και άλλες ... σημαντικές θέσεις των ουρανίων σωμάτων (αντιδιαμετρική, αδυναμίας, έξαρσης, αντιδιαμετρική έξαρσης, πτώσης)!!. Οι αστερισμοί που βρίσκονται στην εκλειπτική ονομάζονται ζωδιακοί (ζώδια), η έκταση των οποίων διαφέρει. Τα ζώδια είναι δώδεκα και η ημερολογιακή σειρά την οποία χρησιμοποιεί η tropical σχολή(;) Αστρολογίας ορίζεται ξεκινώντας από τον Κριό 21/3 – 20/4, κ.τ.λ. Στην πραγματικότητα κάποια ζώδια είναι μεγαλύτερα από άλλα. Οι λόγοι που στην αστρολογία χωρίζεται ο ουράνιος θόλος σε 12 ισόποσα τμήματα-ζώδια είναι αυθαίρετοι, διότι δεν υπάρχουν όρια μεταξύ των αστερισμών, ώστε να μπορούμε να υπολογίσουμε ακριβώς πότε Ήλιος, Σελήνη ή πλανήτες εισέρχονται και εξέρχονται από αυτούς.

   

  ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ: Ο ισχυρισμός ότι οι θέσεις των ουρανίων σωμάτων καθορίζουν τα συμβάντα στον πλανήτη μας, θεωρείται αβάσιμος και αποτυγχάνει στη δοκιμασία της επιστημονικής μεθόδου (ψευδοεπιστήμη). Οι βασικές αντιρρήσεις είναι: Η αστρολογία αναπτύχθηκε στο γεωκεντρικό σύστημα, κατά το οποίο η Γη είναι κέντρο του σύμπαντος και οι κάτοικοί της έχουν κοσμική σημασία. Όμως, με την επιστημονική επανάσταση (Κοπέρνικος, Γαλιλαίος), το γεωκεντρικό μοντέλο αντικαταστάθηκε από το ηλιοκεντρικό και στη συνέχεια από σύγχρονα κοσμολογικά μοντέλα, όπου η Γη είναι κοινός πλανήτης, περιφερόμενος γύρω από ένα άστρο ενός γαλαξία. Έτσι η κινούμενη Γη δεν κατέχει ιδιαίτερη θέση. Αναλόγως, οι διατάξεις που σχηματίζουν οι αστερισμοί, είναι προβολές φωτεινών σημείων που αντιστοιχούν σε άστρα διαφορετικού επιπέδου, που μπορεί να απέχουν μεταξύ τους έτη φωτός. Επειδή το φως κινείται με πεπερασμένη ταχύτητα, βλέπουμε τα άστρα των αστερισμών στη θέση που κατείχαν σε διαφορετικές στιγμές του παρελθόντος. Ακόμη, η εικόνα τους, με την ταχύτητα του φωτός, μπορεί να κάνει αιώνες να φτάσει στους επίγειους παρατηρητές. [Ένα άστρο μπορεί να έχει καταστραφεί και εμείς να το βλέπουμε ακόμη όπως ήταν αιώνες πριν!] Αυτά σημαίνουν ότι "αστερισμός" είναι αυθαίρετη εικόνα που υπάρχει μόνο για μας που παρατηρούμε τον ουρανό από συγκεκριμένο σημείο. Η φράση ο Ήλιος "μπαίνει" σε έναν αστερισμό, είναι σαν να πούμε ότι ένα σύννεφο "βγαίνει" από μια καμινάδα που τυχαίνει να προβάλλεται μπροστά του στον ουρανό. Η αστρολογική αντίληψη, ότι "στους ουρανούς" υπάρχει "αρμονία και τάξη", χάνει τη βάση της, και δε μπορούν να διατυπωθούν κανόνες πρόβλεψης σε τέτοια "ρευστή" αστρονομική εικόνα. Ακόμη, ο γήινος άξονας εκτελεί μια μεταπτωτική κίνηση με περίοδο μερικών χιλιάδων ετών. Η κίνηση αυτή φέρνει μετάπτωση εποχών, και μετακίνηση των προβαλλόμενων αστερισμών. Παρά τη μετάπτωση των ισημεριών, οι σύγχρονοι αστρολόγοι εξακολουθούν να αντιστοιχούν τα ζώδια στις ίδιες ημερομηνίες όπως και στην αρχαιότητα! Έτσι, για παράδειγμα, σήμερα στο χρονικό διάστημα 21 Μαρτίου ως 20 Απριλίου ο Ήλιος βρίσκεται στους Ιχθύες και όχι στον Κριό, όπως αναφέρεται στα ωροσκόπια! Πρόβλημα ανακύπτει από το γεγονός ότι οι αστρολόγοι συντάσσουν ωροσκόπια με βάση τη θέση των πλανητών στον ουρανό, χωρίς να ενδιαφέρονται για την απόστασή τους από τη Γη. Η επιστήμη προσθέτει στα επιχειρήματά της την κατηγορία ότι η Αστρολογία χρησιμοποιεί τον όρο "επίδραση" με την μεσαιωνική έννοια της "συμπαθητικής μαγείας" και όχι με την αυστηρή έννοια που έχει ο όρος στη φυσική.

   ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ: Για την “επίδραση” των ουρανίων σωμάτων στους ανθρώπους έχουν γίνει σειρά πειραμάτων που αποδεικνύουν το αβάσιμο της αστρολογίας. Ο έλεγχος αφορά μόνο την εσωτερική συνέπεια, δηλαδή αν οι αστρολόγοι συμφωνούν μεταξύ τους, έστω και σε κάτι εσφαλμένο. Άλλωστε, ούτε τα ωροσκόπια συμφωνούν μεταξύ τους, παρ' ότι υπολογίζονται ίδια δεδομένα. Η καλύτερη μελέτη οργανώθηκε στο Πανεπιστήμιο Καλιφόρνιας, με την ένωση αμερικανών αστρολόγων και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature» (1985). Σε αναγνωρισμένους αστρολόγους, δόθηκαν απαραίτητα στοιχεία, για να υπολογίσουν ο καθένας το ωροσκόπιο τεσσάρων ατόμων. Έπειτα τα ωροσκόπια που είχε συντάξει ο καθένας μοιράστηκαν στους υπόλοιπους τυχαία. Μαζί με κάθε ωροσκόπιο δόθηκαν και τα προφίλ τριών ατόμων, εκ των οποίων το ένα ανήκε στο πρόσωπο του ωροσκοπίου και τα άλλα δύο ήταν τυχαία. Οι αστρολόγοι έπρεπε να βρουν ποιο προφίλ ταίριαζε στο κάθε ωροσκόπιο που τους είχε δοθεί. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν 34%, ποσοστό όσο και το ένα στα τρία. Μελέτες έχουν εστιάσει επίσης στις διαφορετικές προσωπικότητες διδύμων αδελφών: Οι δίδυμοι, χαρακτηρίζονται από το ίδιο ζώδιο και τον ίδιο ωροσκόπο. Όμως, μελέτες δείχνουν ότι συχνά οι δίδυμοι έχουν διαφορετικές ή αντίθετες προσωπικότητες.

   ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΠΑΡΑΓΩΝ: Όμως, οι άνθρωποι έχουν ανάγκη ελπίδας, έστω κατά τρόπο καθαρά δεισιδαιμονίας, στις δύσκολες στιγμές και οι αστρολόγοι πάντα θα την προσφέρουν, με το αζημίωτο. Ακόμη και δύσπιστοι αρχίζουν να αντιμετωπίζουν θετικά την Αστρολογία λέγοντας: «αφού ασχολούνται τόσοι μαζί της, θα έχει κάποια δόση αλήθειας». Όμως η σκοταδιστική αντίληψη αυτή ωθεί τους ανθρώπους στη μοιρολατρία, θεωρώντας ότι οι πράξεις τους δεν οφείλονται στην ελεύθερη βούληση.

   Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ: Και για την Εκκλησία η Αστρολογία είναι “ψευδεπιστήμη”. Ο Χριστιανισμός καταδίκαζε την Αστρολογία, ενώ υπάρχουν κανόνες που αφορίζουν τους ασχολούμενους μ' αυτή. Αγώνα κατά των αστρολόγων διεξήγαν Πατέρες της Εκκλησίας και σοφοί του Βυζαντίου. Λόγους κατά των αστρολόγων έγραψαν οι: Κύριλλος Ιεροσ., Συνέσιος, Ιωάννης Χρυσόστομος, Ευσέβειος Αλεξ, Γρηγόριος Θεολόγος και Μ. Βασίλειος. Ο τελευταίος, ενώ ασχολήθηκε με επιστημονικά θέματα, αποκαλούσε την Αστρολογία “πολυάσχολο ματαιότητα”, τονίζοντας ότι δεν αντιτίθεται στην επιστημονική έρευνα: “Αναγκαίαι προς τον ανθρώπινον βίον αι υπό των φωστήρων σημειώσεις, εαν γαρ μη τις πέραν του μέτρου τα υπ' αυτών σημεία περιεργάζηται.” Ο Γρηγόριος Νύσσης, ενώ θεωρούσε σημαντική την επιστήμη που ασχολείτο με κινήσεις και μεγέθη των ουρανίων σωμάτων, καυτηρίαζε πεποιθήσεις ότι η τύχη των ανθρώπων εξαρτάται από αυτά. Για τους Πατέρες η Αστρολογία είναι υποκατάστατο θρησκείας, που καταφεύγει εκείνος που δεν συνδέεται βαθύτερα με το Θεό. Εκκλησιαστικοί κανόνες κατατάσσουν τους αστρολόγους στην κατηγορία των μάντεων θεωρούμενοι “ως συνεργεία δαιμόνων μαντευόμενοι δι' αστέρων”.

ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ: 

Konstaninosa.oikonomou@gmail.com 

Βιβλιογραφία: Τσαγγαλάς Κωνσταντίνος, Μαγεία και αστρολογία. Εισαγωγική εθνολογική προσέγγιση και απομυθοποίηση, Παπαζήσης, Αθήνα 2008.

K. Γκ. Γιουνγκ Συγχρονικότητα, Μια μη Αιτιατή Συνδετική Αρχή,

Τεοντόρ Αντόρνο, Τα άστρα κάτω στη γη. Κοινωνιοψυχολογική μελέτη της λαϊκής αστρολογίας, μτφρ.Φώτης Τερζάκης, εκδ.Απόπειρα, Αθήνα, 2007

Grenet, Micheline, Το πάθος για τα άστρα το 17ο αιώνα. Από την αστρολογία στην αστρονομία,μτφρ. Σταύρος Βλοντάκης, εκδ.Δ. Παπαδήμας, Αθήνα 2001

Μάνου Δανέζη, Στράτου Θεοδοσίου, Αστρολογία :θρησκεία ή επιστήμη; εκδ.Αποστολική Διακονία της Ελλάδος, Αθήνα 1998

Πιντέρης Γιώργος, Ένας ψυχολόγος κριτικάρει την αστρολογία, εκδ.Θυμάρι,Αθήνα, 1993

Χ. ΒΑΡΒΟΓΛΗΣ, Η απάτη της αστρολογίας, ΤΟ ΒΗΜΑ, 19-01-2003

Θ.Η.Ε., τόμος 3