Το κορίτσι με τα Μαύρα του Μιχ. Κακογιάννη + ΒΙΝΤΕΟ Ιστορία Ελληνικού Κινηματογράφου 4. από τον Κων/νο Οικονόμου

 

Το κορίτσι με τα Μαύρα του Μιχ. Κακογιάννη + ΒΙΝΤΕΟ  

[Ιστορία Ελληνικού Κινηματογράφου 4.]  από τον Κων/νο Οικονόμου

    Το κορίτσι με τα μαύρα είναι ένα από τα μεγάλα έργα του Μιχάλη Κακογιάννη, του σκηνοθέτη ιστορικών-κλασικών ελληνικών ταινιών του 1956. Το σενάριο και η σκηνοθεσία ανήκουν στον ίδιο ενώ πρωταγωνιστούν στο ρόλο των ερωτευμένων που τον παίζουν εκ του φυσικού μιας και οι δυο τους ήταν τότε πραγματικό ζευγάρι και πίσω από τις κάμερες. Γυρίστηκε στην Ύδρα¹ – εντυπωσιακές οι εικόνες του νησιού μια δεκαετία μετά το Μεγάλο Πόλεμο με τον εντυπωσιακό για τα σημερινά δεδομένα χαρακτηριστικό: με μία μόνο κάμερα!

   

Το σενάριο του έργου: Η Μαρίνα (Έλλη Λαμπέτη) ζει στην Ύδρα ορφανή πατρός, με την μητέρα της, Φρόσω (Ελένη Ζαφειρίου) και τον αδερφό της Μήτσο (Ανέστης Βλάχος). Η μητέρα της, ούσα χήρα, διατηρεί σχέση με τον νεότερό της Πανάγο (Στέφανος Στρατηγός) και γι' αυτό έχει δώσει δικαιώματα στη συντηρητικά και σεμν[ότυφ]η κοινωνία του νησιού, κάτι που εξοργίζει το Μήτσο, ο οποίος θεωρεί ότι, σύμφωνα με τα ήθη της εποχής, οφείλει να υπερασπιστεί την τιμή της οικογένειας. Έτσι εξωθείται στο να ξυλοκοπήσει δημόσια μάλιστα τη μητέρα του δημόσια. Στο σπίτι της οικογένειας επικρατεί μια τραγική κατάσταση, την οποία η Μαρίνα δεν μπορεί να διαχειριστεί.

   Στο νησί, στο μεταξύ την προηγουμένη είχαν έρθει για διακοπές δύο φίλοι, ο Παύλος (Δημήτρης Χορν) και ο Αντώνης (Νότης Περγιάλης) οι οποίοι και νοίκιασαν δωμάτια στο σπίτι της Μαρίνας. Ο Παύλος αρχίζει να δείχνει ενδιαφέρον προς τη Μαρίνα και οι δύο νέοι ερωτεύονται. Όμως ο Χρήστος (Γιώργος Φούντας), ένας νταής ψαράς του νησιού, ερωτευμένος με τη Μαρίνα, κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να την κατακτήσει με τρόπο παντελώς ανοίκειο. Η Μαρίνα τον μισεί, επειδή αυτός ήταν η αιτία για την αυτοκτονία της μοναδικής και αγαπημένης μεγαλύτερής της αδερφής, την οποία εκείνος είχε προσβάλει. Ο Χρήστος, καταστρώνοντας ένα σχέδιο με τους φίλους του, τρυπάει την βάρκα που θα έπαιρνε ο Παύλος για να συναντήσει τη Μαρίνα σε εξοχική τοποθεσία του νησιού. Το αποτέλεσμα είναι η βάρκα να βυθιστεί και να πνιγούν τρία παιδάκια, από τα πολλά που πήρε ο Παύλος έτσι για βόλτα, επειδή του το είχαν ζητήσει. 

 

Ύστερα από το ατύχημα, η Μαρίνα μαθαίνει ποιος ήταν ο υπαίτιος, απευθύνεται στον Χρήστο και τον αναγκάζει να παραδοθεί. Η ομολογία του θα απαλύνει τις τύψεις του Παύλου. Η Μαρίνα που τον αγαπάει, θα ζητήσει από τον Παύλο να φύγει από το νησί για να κάνει ένα νέο ξεκίνημα. Ο Παύλος θα συμφωνήσει, μα την επομένη θα αλλάξει για άλλη μια φορά γνώμη. Έτσι, την ώρα που η Μαρίνα κοιτά απελπισμένη από το μουράγιο το πλοίο που φεύγει από το νησί καθώς νομίζει ότι της πήρε τον καλό της... εκείνος την πλησιάζει από πίσω της για να μείνει για πάντα κοντά της! Είναι η σκήνη σε μακρινό πλάνο που κλείνει το έργο.

Παίζουν :

• Μαρίνα – Έλλη Λαμπέτη,

• Παύλος - Δημήτρης Χορν.

• Φρόσω - Ελένη Ζαφειρίου,

• Χρήστος – Γιώργος Φούντας,

• Αντώνης – Νότης Περγιάλης

• Μήτσος – Ανέστης Βλάχος

• Πανάγος- Στέφανος Στρατηγός

• κυρ-Αριστείδης - Νίκος Φέρμας

• χωροφύλακας - Θανάσης Βέγγος

  
  
  Ο Μαν. Κρανάκης γράφει για το έργο: Η Ύδρα του Κακογιάννη είναι ασπρόμαυρη, μελαγχολική, φτιαγμένη από ανομολόγητα μυστικά και μικρές ανθρώπινες ιστορίες, ένα «κορίτσι με τα μαύρα» από μόνη της, πανέμορφο, αγέρωχο, βαθιά πληγωμένο, παγιδευμένο μέσα σε ένα χωροχρόνο που ορίζεται από το ελληνικό φως για να «φωτίσει» τις σκιές μέσα από τις οποίες αναδύεται κάθε φορά πιο τραυματισμένη η επιθυμία για φυγή. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Μιχάλης Κακογιάννης φυλάει τις μοναδικές στιγμές ευτυχίας για την ηρωίδα του, όταν αυτή είναι εγκλωβισμένη μέσα στο περασμένης αίγλης αρχοντικό ξενοδοχείο, με τα παράθυρα κλειστά αλλά τα αυτιά ανοιχτά στη δυνατή βοή που έρχεται απ' έξω.

Η ταινία έκοψε 87.552 εισιτήρια,και κατατάχθηκε στην 4η θέση ανάμεσα στις μόλις 24 ελληνικές ταινίες της ίδιας σεζόν. Αξίζει να αναφέρουμε ότι Το κορίτσι με τα μαύρα απέσπασε ασημένιο Βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μόσχας, Χρυσή Σφαίρα ως καλύτερη ξένη ταινία από την Επιτροπή Ανταποκριτών Ξένου Τύπου στην Αμερική, ενώ ήταν και υποψήφια για Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών.

ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ: 

1. Επίσης, κάποια εξωτερικά πλάνα είναι γυρισμένα στον  Πειραιά και στον Πόρο

Μια ταινία που σημάδεψε μια δύσκολη- εμφυλιοπολεμική εποχή - 1948: Οι Γερμανοί ξανάρχονται +ΒΙΝΤΕΟ Κων/νος Οικονόμου

 

Μια ταινία που σημάδεψε μια δύσκολη- εμφυλιοπολεμική εποχή -1948: 

Οι Γερμανοί ξανάρχονται +ΒΙΝΤΕΟ

Κων/νος Οικονόμου

Πρόκειται για μια ελληνική δραματική κομεντί με έντονα στοιχεία σάτιρας του 1948, σε σκηνοθεσία Αλέκου Σακελλάριου. Η ταινία αναφέρει χαρακτηριστικά στους εισαγωγικούς τίτλους ότι πρόκειται για έναν σατυρικό εφιάλτη. Το σενάριο γράφτηκε από τον σκηνοθέτη σε συνεργασία με τον Χρήστο Γιαννακόπουλο, μόνιμο συνεμπνευστή του Σακελλάριου σε τόσες και τόσες αξέχαστες ελληνικές επιτυχίες του Σινεμά.  Η παραγωγή έγινε από τη Φίνος Φιλμ και την Ένωση Συνεργαζόμενων Καλλιτεχνών. Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι: Βασίλης Λογοθετίδης, Μίμης Φωτόπουλος, Βαγγέλης Πρωτοπαππάς [μόνιμος παρτεναίρ του Λογοθετίδη], Λαυρέντης Διανέλλος, Ντίνος Δημόπουλος, Ίλια Λιβυκού, Νίτσα Τσαγανέα και Χρήστος Τσαγανέας.

   Κεντρικό πρόσωπο στην ταινία είναι ένας φιλήσυχος οικογενειάρχης, ο Θόδωρος, ο οποίος μετά το τέλος της Κατοχής βλέπει τα εμφύλια πάθη να θεριεύουν και όλοι να έχουν ξεχάσει το δράμα της που πέρασαν όλοι τους λίγα χρόνια πριν. Μια μέρα, λοιπόν, στον προμεσημεριανό του ύπνο, ονειρεύεται πως οι Γερμανοί ξανάρχονται και όλοι αρχίζουν να ξαναζούν την αγριότητα που ζούσαν μέχρι πριν λίγα χρόνια.

   Η δράση της ταινίας τοποθετείται στην Αθήνα. Η ταινία ξεκινά με τον Θόδωρο να ψωνίζει από ένα πλανόδιο πωλητή, όπου και συναντά ένα γνωστό του, ενώ παρακάτω τσακώνονται δύο άτομα για τα πολιτικά, με τον Θόδωρο να διαφωνεί με όλα αυτά. Λίγο πιο κάτω βλέπει έναν τραυματία, ενώ παρακάτω γίνεται θύμα διασταυρουμένων πυρών, χωρίς όμως να πάθει κάτι. Επιστρέφοντας σοκαρισμένος στην αυλή όπου ζει, λέει στους γείτονες του πόσο αποστρέφεται αυτή την κατάσταση, να μην μπορεί μετά τον πόλεμο να βρει η Ελλάδα ησυχία. Εν τω μεταξύ ένας από τους γείτονές του, ο Ζήσης διαβάζει στην εφημερίδα ότι ο Χίτλερ τελικά ίσως επέζησε κάπου στο Τιρόλο μαζί με την Εύα Μπράουν. Μη θέλοντας να ακούσει άλλο, ο Θόδωρος πάει και κάθεται στην καρέκλα του, όπου τον παίρνει ο ύπνος.

 

 ''Ξυπνάει'' απότομα, όταν ακούει φωνές από έξω, ότι η Ευρώπη δέχεται ξανά επίθεση από τους Γερμανούς. Παρεμβάλλεται μια αφήγηση, για το πώς η Γερμανία αρχίζει να κυριαρχεί ξανά στην Ευρώπη. Αφού τελειώσει η αφήγηση, η ταινία επιστρέφει στην αυλή, όπου όλοι μαζί ακούνε γερμανικά στο ραδιόφωνο. Η δεύτερη αυτή ''Κατοχή'' τους βρίσκει ξανά στην πείνα και την εξαθλίωση: ο Ζήσης έκανε ψητό τον ... σκύλο του, τον Φλοξ, η Ουρανία (γυναίκα του Θόδωρου) βράζει τον Τζιτζιφρίγκο, ένα  ... καναρίνι, για την κόρη τους κλπ. Παράλληλα παρατηρούσαν έναν τύπο να τους παρακολουθεί και να κάνει βόλτες έξω από την αυλή τους. Κάποια στιγμή ο τύπος αυτός μπαίνει μέσα στην αυλή τους και μετά από ανάκριση βρίσκει ένα ραδιόφωνο που είχαν κρύψει στο πηγάδι τους, οπότε συλλαμβάνονται όλοι οι άντρες της αυλής.

Η πλοκή έπειτα μεταφέρεται στις φυλακές, όπου όλοι βρέθηκαν στο ίδιο κελί, ενώ μαζί τους βρίσκεται κι ένας πατριώτης που τους λέει ότι τα κάγκελα είναι φαγωμένα και θα μπορέσουν να φύγουν. Αφού κατάφεραν να αποδράσουν, τελικά βρίσκονται σε μία ψυχιατρική κλινική, στην οποία τους περίμεναν πέντε πατριώτες να τους οδηγήσουν στα βουνά. Ο Θόδωρος μένει μόνος του, για να μιλήσει με τον Νίκο, ο οποίος θα τους οδηγούσε εκεί. Τελικά εμφανίζεται ένας τρελός, με τον οποίο αρχικά ο Θόδωρος συμφωνούσε σε όλα, ενώ κατόπιν λύνεται η παρεξήγηση, μόνο που οι Γερμανοί είχαν επίσης έρθει στην κλινική. Έτσι εκείνος ο τύπος εμφανίζεται ξανά, όμως με μια ηρωική κίνηση η Έλλη τον αφοπλίζει και τελικά τον ακινητοποιούν δένοντάς τον σε μία καρέκλα. Κατόπιν αρχίζει η ανταλλαγή πυρών.

Η ταινία τελειώνει με τον Θόδωρο να παραμιλάει στον ύπνο του. Εντέλει αντιλαμβάνεται ότι όλα αυτά ήταν ένας εφιάλτης, βλέποντας τους γείτονες του στην καθιερωμένη ρουτίνα τους. Η ταινία ολοκληρώνεται με έναν διδακτικό μονόλογο του Θόδωρου, που απευθύνεται στο καναρίνι του, το οποίο τελικά ελευθερώνει από το κλουβί του.

Διανομή ρόλων

• Βασίλης Λογοθετίδης... ως Θόδωρος Γκινόπουλος, φιλήσυχος οικογενειάρχης κουρασμένος από τα πάθη του εμφυλίου που ζητά ηρεμία για τον τόπο.

• Ίλυα Λιβυκού... ως Έλλη, πατριώτισσα νοσοκόμα, που βοηθά πατριώτες να διαφύγουν στα βουνά.

• Μίμης Φωτόπουλος... ως Νίκος, πατριώτης που θα βοηθήσει πέντε πατριώτες να διαφύγουν στα βουνά.

• 
  
  Γεωργία Βασιλειάδου... ως η γυναίκα του Λευτέρη.

• Νίτσα Τσαγανέα... ως Ουρανία Γκινοπούλου, σύζυγος του Θόδωρου.

• Λαυρέντης Διανέλλος... ως Λευτέρης, ένας από τους γείτονες του Θόδωρου στην αυλή, με δεξιές ιδέες.

• Βαγγέλης Πρωτοπαππάς... ως Ζήσης, ένας από τους γείτονες του Θόδωρου στην αυλή, καθωσπρέπει τύπος, αυτός που ενημερώνει τους γείτονες του ότι ο Χίτλερ ίσως ζει.

• Μαρίνα Σμυρνάκη... ως η κόρη του Θόδωρου, αρραβωνιασμένη με έναν Άγγλο.

• Ώρα Βαζά... ως η γυναίκα του Ζήση.

• Ντίνος Δημόπουλος... ως Ξενοφών, ένας από τους γείτονες του Θόδωρου στην αυλή, με αριστερές ιδέες.

• Λουκιανός Ροζάν... ως κατάσκοπος των Γερμανών, ο οποίος τους συλλαμβάνει. Χαρακτηριστικά του το ύψος, καθώς και τα γυαλιά ηλίου που φορούσε συνεχώς.

• Θεόφιλος Ασημακόπουλος... ως πατριώτης, τον οποίο συναντούν μέσα στη φυλακή και τους βοηθά να δραπετεύσουν.

• Χρήστος Τσαγανέας... ως ο τρελός της κλινικής, που μονολογεί συνεχώς: Άνθρωποι, άνθρωποι, προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός [...]

Συμμετέχουν επίσης:

• Γιώργος Βλαχόπουλος

• Κώστας Πετριτσόπουλος

• Δημήτρης Ιλατζής

• Στέφανος Στρατηγός

• Γιώργος Καρέτας

• Ιωάννης Σχοινάς

• Ρένος Κουλμάσης

• Γιώργος Τσούχλος

• Δημήτρης Καλογήρου

• Νίκος Φέρμας

• Σταύριος Κυριαζής

• Δημήτρης Χατζηαντωνίου

• Μιχαήλ Λεσέγκο

• Γιάννης Χειμωνίδης

• Αλέξης Οφροσίμοφ

• Χριστόφορος Χειμάρας

• Η ταινία προβλήθηκε στις αίθουσες Αθηνών-Πειραιώς-Προαστίων το 1948 και έκοψε στην πρώτη προβολή 136.033 εισιτήρια, ποσό ρεκόρ για την εποχή. Η πρώτη προβολή έγινε στο κινηματοθέατρο «Ρεξ» (Ρεξ/Κοτοπούλη) και τον κινηματογράφο «Κρόνος» (Κοτοπούλη/Κρόνος).

• 
  
  Η ταινία αποτελεί κινηματογραφική μεταφορά θεατρικού έργου των Σακελλάριου - Γιαννακόπουλου, που είχε ανεβεί υπό τον ίδιο σχεδόν τίτλο («"Οι Γερµανοί ξανάρχονται...", σατυρικός εφιάλτης σε τρεις πράξεις κι επίλογο») τη χειμερινή σεζόν 1946-47 (πρεμιέρα: Σάββατο, 19 Οκτωβρίου 1946[6]) από τον θίασο Μαρίκας Κοτοπούλη στην ομώνυμη θεατρική σκηνή του κινηματοθεάτρου «Ρεξ». Μάλιστα στην ταινία συμμετείχαν αρκετοί από τους ηθοποιούς της θεατρικής παράστασης. Την εποχή που ανέβηκε η θεατρική παράσταση, είχε προκαλέσει μεγάλη αίσθηση, διότι στην Ελλάδα οι πολιτικές εξελίξεις δεν είχαν καταλαγιάσει, ελέω Εμφυλίου Πολέμου.

• Ήταν η πρώτη κινηματογραφική ταινία που σκηνοθέτησε ο Σακελλάριος. Μάλιστα στην ταινία παίζει και τον μικρό ρόλο ενός άνδρα που παρακολουθεί καυγά. Ήταν η πρώτη μεγάλη εμπορική επιτυχία της Φίνος Φιλμ και θεωρείται προπομπός των μεγάλων επιτυχιών του Φίνου και του ελληνικού κινηματογράφου που ακολούθησαν.

• Στην ταινία αυτή κάνουν το κινηματογραφικό τους ντεμπούτο αρκετοί γνωστοί ηθοποιοί, όπως η Ίλυα Λιβυκού, που στη συνέχεια συνέθεσε αχώριστο κινηματογραφικό, αλλά και θεατρικό δίδυμο με τον Βασίλη Λογοθετίδη. Επίσης πρωτοεμφανίζεται ένας από τους μεγαλύτερους "μάγκες" του ελληνικού κινηματογράφου, ο Νίκος Φέρμας. Την πρώτη τους εμφάνιση έκαναν επίσης οι Στέφανος Στρατηγός, Μίμης Φωτόπουλος, Λαυρέντης Διανέλλος.

• 
  
  Την παράσταση "κλέβει" ο Χρήστος Τσαγανέας, στον ρόλο του τρελού [θυμίζοντας κι ένα άλλο ρόλο τρελού που θα παίξει αργότερα, εκείνον του θαυμαστή του Ταβερνιε!], με τον περίφημο μονόλογο: "Άνθρωποι, άνθρωποι αιμοσταγείς, αιμοδιψείς και αιμοβόροι... προς τι το μίσος κι ο αλληλοσπαραγμός;".

• Ο μετέπειτα σκηνοθέτης του ελληνικού κινηματογράφου Ντίνος Δημόπουλος πρωτοεμφανίζεται εδώ ως ηθοποιός. Αυτή η ταινία απογείωσε την καριέρα της Γεωργίας Βασιλειάδου, κάνοντάς την στη συνέχεια πρωταγωνίστρια.

• Ο Βασίλης Λογοθετίδης σε ηλικία 50 ετών πλέον και ήδη καθιερωμένος θεατρικός ηθοποιός, μετά από αυτή την ταινία αναγνωρίζεται και καθιερώνεται ως κορυφαίος Έλληνας κωμικός της εποχής. Στην συνέχεια γίνεται θιασάρχης για τα επόμενα 12 χρόνια ως τον θάνατό του, το 1960.

• Η ταινία αποτέλεσε σταθμό στην τεχνική της φωνοληψίας λόγω του άψογου συγχρονισμού ήχου και εικόνας, σε αντίθεση με το παρελθόν, όπου «ανοιγόκλειναν τα χείλη οι ηθοποιοί και η ομιλία τους ακουγότανε… μετά πάροδον δευτερολέπτων!» (Αχιλλέας Μαμάκης, Εφημερίδα Έθνος, Ιανουάριος 1948)

• 
  
  ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΟ: Το ... ΚΚΕ, γνωστό τότε για την αίσθηση του χιούμορ, διέγραψε το 1948 τον Μίμη Φωτόπουλο εξαιτίας της συμμετοχής του στην ταινία!!

• ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ: 

  
  

Η ασθένεια του πολιτικάντη – το ψώνιο της δήθεν κοινωνικής προσφοράς: Μια ελληνική ταινία σταθμός: Θανασάκης ο πολιτευμόμενος +ΒΙΝΤΕΟ Κωνσταντίνος Οικονόμου

 

Η ασθένεια του πολιτικάντη – το ψώνιο της δήθεν κοινωνικής προσφοράς: Μια ελληνική ταινία σταθμός: Θανασάκης ο πολιτευόμενος +ΒΙΝΤΕΟ

Κωνσταντίνος Οικονόμου

Η ταινία Θανασάκης ο πολιτευμόμενος είναι η καλύτερη ηθογραφική ταινία με θέμα τους προσβεβλημένους από το μικρόβιο του πολιτικού και των κατ' επάγγελμα πολιτευτών. Ας δούμε την υπόθεση με λίγα λόγια:

Η Μαίρη (Άννα Συνοδινού), κόρη εύπορης οικογένειας μεγαλομπακάληδων, επιστρέφει μετά το τέλος των σπουδών της στην Ελβετία, παντρεμένη με έναν νεαρό φέρελπι επιστήμονα, τον Θανασάκη (Βύρων Πάλλης), ο οποίος επανακάμπτει στα πάτρια αποφασισμένος να "υπηρετήσει" την πατρίδα του ως πολιτικός. Με την οικονομική βοήθεια του κουνιάδου του, Μελέτη (Ντίνος Ηλιόπουλος), κατεβαίνει στις εκλογές, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Γρήγορα όμως προκηρύσσονται νέες εκλογές και αποφασίζει να ξαναπολιτευτεί, σε άλλο κόμμα, καθότι το πρώτο ''ήτο ανερμάτιστο'', απαιτώντας ξανά την οικονομική συμπαράσταση του κουνιάδου του, ο οποίος κρούει τον κώδωνα του κινδύνου πως νέα προεκλογική εκστρατεία θα ήταν οικονομική αυτοκτονία. Αποσπώντας εκβιαστικά χρήματα, ως ''προικώον'' όμως, ξανακατεβαίνει στις εκλογές, χωρίς και πάλι την παραμικρή επιτυχία. Όλον αυτόν τον καιρό, τα οικονομικά προβλήματα του Μελέτη αυξάνονται, ενώ η Μαίρη τον πιέζει να πουλήσει το οικογενειακό τους μαγαζί. Ο Θανασάκης δεν καταφέρνει να εκλεγεί και για τρίτη φορά, και το πατρικό της Μαίρης κινδυνεύει να βγει σε πλειστηριασμό για τα χρέη των εκλογών.

Η Μαίρη με μεσολάβηση της μητέρας μιλάει στο μαγαζί με τον Μελέτη για τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα με τις αποτυχημένες προσπάθειες να πολιτευτεί ο Θανασάκης, και την απόφασή τους να εργαστούν. Ο Θανασάκης προσγειώνεται απότομα και καταλήγει να φοράει την ποδιά και να βοηθάει στην φόρτωση καφασιών σε φορτηγό!

Αξιοσημείωτο της ταινίας: ο απολαυστικότατος Ντίνος Ηλιόπουλος με τις μοναδικές του ατάκες!

Σενάριο Α. Σακελλάριος, Χρ. Γιαννακόπουλος.

Σκηνοθεσία Αλέκος Σακελλάριος

Διανομή ρόλων:

Ντίνος Ηλιόπουλος: Μελέτης Καπλάνης

Άννα Συνοδινού: Μαίρη Καπλάνη-Γκοβότσου, αδερφή του Μελέτη και σύζυγος του πολιτευτή

Βύρων Πάλλης: Θανασάκης Γκοβότσος, ο πολιτευμόμενος

Τζόλυ Γαρμπή: Κατίνα Καπλάνη

Δέσπω Διαμαντίδου: υπηρέτρια [Σοφία]

Κάκια Παναγιώτου: Ελένη, αρραβωνιστικιά του Μελέτη

Γιώργος Μούτσιος … πιλότος

Νίκος Φέρμας: Βαγγέλης, υπάλληλος του Μελέτη

Παύλος Καταπόδης: Θωμάκος υπάλληλος στο μπακάλικο του Μελέτη

Γιώργος Νάκος : Λάζαρος, συναλλασσόμενος με τον Μελέτη

Παραγωγή: Χρήστος Σπέντζος

Μουσική: Μιχάλης Σουγιούλ

Φωτογραφία: Μιχάλης Γαζιάδης

Μοντάζ: Χρήστος Σπέντζος

Σκηνικά: Νίκος Ζωγράφος

Πηγή του σεναρίου: Θεατρικό: Θανασάκης ο Πολιτευόμενος, των Αλέκου Σακελλάριου, Χρήστου Γιαννακόπουλου. Ντεμπούτο κάνουν στην ταινία: Άννα Συνοδινού, Κάκια Παναγιώτου, Βύρων Πάλλης και Γιώργος Νάκος.

Η ταινία έκοψε 33.649 εισιτήρια [Αθήνα-Πειραιάς] και ήρθε στην 11η θέση ανάμεσα σε 21 ελληνικές ταινίες της σαιζόν.

Η ταινία έμεινε στην ιστορία ως η καλύτερη ηθογραφία των προσβεβλημένων από το μικρόβιο του πολιτικού και των κατ' επάγγελμα πολιτευτών.

ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ: 

ΕΝΑΣ ΗΡΩΣ ΜΕ ΠΑΝΤΟΥΦΛΕΣ 1958 ΛΟΓΟΘΕΤΙΔΗΣ, ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ-ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ [ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ 2.] Από Κων. Οικονόμου

 Το Ένας ήρως με παντούφλες

Το Ένας ήρως με παντούφλες (γνωστό και ως Ένας ήρωας με παντούφλες) είναι ελληνική, κωμική, δραματική, σατιρική, κινηματογραφική ταινία του 1958, σε σκηνοθεσία και σενάριο Αλέκου Σακελλάριου και παραγωγής Ανζερβός. Πρωταγωνιστούν οι Βασίλης Λογοθετίδης, Ίλια Λιβυκού και Νίτσα Τσαγανέα.

Η ταινία αυτή υπήρξε το κύκνειο άσμα του μεγάλου Έλληνα κωμικού Βασίλη Λογοθετίδη, ο οποίος απεβίωσε 2 χρόνια αργότερα. Πλοκή Η ταινία αφηγείται τη ζωή του Λάμπρου Δεκαβάλα, ενός απόστρατου στρατηγού (Βασίλης Λογοθετίδης), που παρά τους αγώνες και τις θυσίες του για το έθνος ζει φτωχικά με την οικογένειά του. Το κυρίως μέρος της ταινίας εξιστορεί ότι μετά από τόσους αγώνες, τελικά το έθνος τον επαινεί, αφιερώνοντάς του ένα άγαλμα στην πλατεία που βρίσκεται έξω από το σπίτι του. Η ταινία ξεκινάει με τον στρατηγό να παρακολουθεί μία παρτίδα σκάκι σε ένα καφενείο. Από τα πρώτα λεπτά της ταινίας, δείχνει πόσο αξιοσέβαστος είναι για τους πολίτες ο στρατηγός. Η σκληρή πραγματικότητα κάνει την εμφάνισή της ακριβώς στην επόμενη σκηνή, όταν η Ειρήνη, η γυναίκα του στρατηγού (Νίτσα Τσαγανέα), καλεί τον παλιατζή να ανέβει σπίτι της. Με κάθε τρόπο γίνεται γνωστό το ένδοξο παρελθόν του στρατηγού, τονίζοντας αυτή τη φορά τα παράσημά του. Η πραγματικότητα, όμως, επανέρχεται όταν η Ειρήνη δίνει στον παλιατζή τη στολή του, το ξίφος του και άλλα στρατιωτικά αντικείμενα, μέχρι που ο στρατηγός φτάνει στο σπίτι και το αποτρέπει. Μετά από μία συζήτηση διαρκείας με τη γυναίκα του, η ταινία αφηγείται την περηφάνια του στρατηγού καθώς και τα στρατιωτικά κατορθώματά του, σε αντίθεση με τη γυναίκα του, που σκέφτεται πιο πρακτικά, χωρίς να δείχνει τον ίδιο ενθουσιασμό με τον στρατηγό, του οποίου η σύνταξη είναι ελάχιστη. Κατόπιν η ιστορία οδηγείται και στην Πόπη, την κόρη του στρατηγού (Ίλυα Λιβυκού), της οποίας ο αρραβωνιαστικός, ο Κώστας (Βύρων Πάλλης), θέλει να ξενιτευτεί για να μπορέσει να τα βγάλει πέρα. Και τα προλογικά τελειώνουν, αφότου ο στρατηγός μάθει από τον ξάδελφό του, Απόστολο (Λαυρέντης Διανέλλος) έναν εύπορο άνθρωπο, ότι θα τους επισκεφτεί. Ο Απόστολος αποκαλύπτει στον στρατηγό πως το έθνος θα τον τιμήσει, μετονομάζοντας την πλατεία έξω από το σπίτι του ως πλατεία Στρατηγού Λάμπρου Δεκαβάλα, τοποθετώντας και ένα άγαλμα στο κέντρο της, του στρατηγού. Η περηφάνια και η ηθική ικανοποίηση του στρατηγού είναι απεριόριστη. Στην πραγματικότητα, όμως, ο ξάδελφος έχει άλλους σκοπούς: Θέλει να εγκριθεί χρηματοδότηση για την κατασκευή αγάλματος του Δεκαβάλα, ώστε να μπορέσει, σε συνεργασία με τον Άγγελο Σταμούλη (Γιώργος Γαβριηλίδης), τον ιδιαίτερο του υπουργού (Περικλής Χριστοφορίδης), να καταχραστεί χρήματα από τη χρηματοδότηση. Στη συνέχεια φτάνει η ώρα της παρουσίασης του αγάλματος με την παρουσία του υπουργού. Στην ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου, ο στρατηγός συγκινείται. Την ίδια στιγμή, όμως, η κόρη του στρατηγού μαθαίνει ότι ο αρραβωνιαστικός της είναι άπιστος και προικοθήρας. Μετά την παρουσίαση γίνεται τραπέζι στην οικία του στρατηγού, στο οποίο τελικά καταλήγουν μόνο ο στρατηγός και ο Σωτήρης Λυμπεριάδης (Βαγγέλης Πρωτοπαππάς), ο γλύπτης του αγάλματος. Συζητώντας με τον γλύπτη, ο στρατηγός μαθαίνει το ποιόν του Απόστολου, ο οποίος έδωσε 5 χιλιάδες δραχμές στον γλύπτη ενώ τον έβαλε να υπογράψει για 20 χιλιάδες. Η δραματικότητα εντείνεται όταν η κόρη του παθαίνει σοκ μετά από την τελευταία συνάντηση με τον αρραβωνιαστικό της. Ο στρατηγός βάζει τα πράγματα στη θέση τους: λέει στον ξάδελφο του ότι δε θέλει καμία βοήθεια με ό,τι έχει συμβεί στην κόρη του και κατόπιν τον διώχνει κακήν κακώς. Το ίδιο πράττει με τον Κώστα, που έχει έρθει για να απολογηθεί. Στη συνέχεια διώχνει τις δύο γυναίκες που ήρθαν να πάρουν το σπαθί του το οποίο είχε κανονίσει ο ίδιος να δώσει σε μουσείο, αλλά αλλάζει γνώμη όταν μαθαίνει γιατί τον "τίμησε" το έθνος. Η ταινία τελειώνει με τον στρατηγό να μιλάει στο άγαλμά του και ζητώντας του έναν προβολέα, αφού στο σπίτι τους έχουν κόψει το ρεύμα.

Σκηνοθεσία Αλέκος Σακελλάριος Παραγωγή Ανζερβός Σενάριο Αλέκος Σακελλάριος Ιστορία Αλέκου Σακελλάριου Χρήστου Γιαννακόπουλου Βασισμένο σε: Ένας ήρως με παντούφλες (θεατρικό) Πρωταγωνιστές Βασίλης Λογοθετίδης Ίλια Λιβυκού Νίτσα Τσαγανέα Λαυρέντης Διανέλλος Βαγγέλης Πρωτοπαππάς Μουσική Μάνος Χατζιδάκις Φωτογραφία Γρηγόρης Δανάλης Μοντάζ Γεράσιμος Παπαδάτος Σκηνογραφία Μαριλένα Αραβαντινού Εταιρεία παραγωγής Ανζερβός Πρώτη προβολή 1958 πηγη wikipedιa