Ο αστερισμός Δράκων + ΒΙΝΤΕΟ
Του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου - συγγραφέα
ΜΥΘΙΚΑ - ΙΣΤΟΡΙΚΑ - ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΑ: Οι περισσότεροι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς και αστρονόμοι τον αποκαλούσαν Δράκοντα. Όμως ο Ίππαρχος και ο Ερατοσθένης τον αποκαλούσαν Όφιν, λέξη συνώνυμη στα αρχαία ελληνικά με τη λέξη Δράκων. Παριστανόταν κουλουριασμένος στο κέντρο της ασπίδας του Ηρακλέους, και κατά τη μυθολογία ήταν το μεγάλο φίδι που άρπαξε η Αθηνά από τους Γίγαντες κατά τη Γιγαντομαχία εκσφενδονίζοντάς το στο διάστημα. Άλλη εκδοχή παρουσίαζε τον αστερισμό ως το τέρας που σκότωσε ο Κάδμος και εν συνεχεία έσπειρε τα δόντια του από τα οποία φύτρωσε πάνοπλος στρατός. Άλλες συσχετίσεις νεότερων συγγραφέων δε σχετίζονται με τις προηγούμενες μυθικές απόψεις. Έτσι, ο Ιούλιος Σίλερ φαντάσθηκε ότι οι αστέρες του Δράκοντα παρίσταναν τα υπό του Ηρώδου αναιρεθέντα Άγια Βρέφη της Βηθλεέμ, ενώ άλλοι θεωρούσαν τον αρχαίο αστερισμό ως τον «`Οφιν τον αρχαίον» που παραπλάνησε την Εύα στον Παράδεισο. Ο Καίσιος παραλλήλησε τον αστερισμό με τον μεγάλο δράκοντα που λάτρευαν οι Βαβυλώνιοι ως Βηλ. Ο Σουηδός φυσιοδίφης Olaus Rudbeck υπεστήριξε στις αρχές του 18ου αιώνα, ότι οι πρώτοι Σουηδοί θεωρούσαν τον αστερισμό Δράκοντα ως σύμβολο της Βαλτικής Θάλασσας. Οι Εβραίοι θεωρούσαν τον αστερισμό ως κάποιο δράκο ή κάποιο θαλάσσιου τέρας [εβραϊκά και αραμαϊκά: Tannim]. Στην Περσία, ο Δράκων ήταν το Azhdeha, ένα ανθρωποφάγο ερπετό, ενώ οι Ινδοί, αποκαλούσαν τον αστερισμό Shi-shu-mara (αλιγάτορα). Άλλοι μελετητές ταυτίζουν τον Δράκοντα με τον δράκο Tiamat, την προσωποποίηση του αρχέγονου χάους στη βαβυλωνιακή μυθολογία που ηττήθηκε από τον ηλιακό θεό Ιζντουμπάρ [αντίστοιχος του Ηρακλη]. Οι Χαλδαίοι στον αστερισμό “έβλεπαν” ένα Δράκοντα μεγαλύτερου μήκους, που τύλιγε και τις δύο Άρκτους στις κουλούρες του, πράγμα που επιβίωσε σε χειρόγραφα και βιβλία μέχρι τον 17ο αιώνα μ.Χ., με το συνδυαστικό τίτλο Arctoe et Draco [Άρκτοι και Δράκων]. Ονομασίες του Δράκοντος στα λατινικά είναι ακόμη οι Monstrum Mirabile, Monstrum Audax, Maximus Anguis [Βιργίλιος] και Custos Hesperidum, [φύλακας των χρυσών μήλων των Εσπερίδων]. Οι αστέρες του Δράκοντος, είχαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους αρχαίους Αιγυπτίους, αλλά τους απέδιδαν άλλες μορφές: μερικοί αποτελούσαν τμήμα του Ιπποποτάμου ή του Κροκοδείλου [τοιχογραφίες στις Θήβες]. Ο αστερισμός πιστευόταν ότι ήταν σύμβολο της Ίσιδας ή της Αθώρ [αντίστοιχη της Αφροδίτης]. Το αραβικό όνομα του Δράκοντα ήταν το Al Tinnin και το Al Thuban [«Δράκων»]. Οι αρχαίοι αστρολόγοι της Ανατολής πίστευαν ότι όταν κάποιος κομήτης περνούσε από τον Δράκοντα σκορπούσε δηλητήριο πάνω από τον κόσμο! Στην Κίνα αναφέρεται πως το 1337 μέσα από τον αστερισμό πέρασε ένας μεγάλος κομήτης.
ΑΛΛΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΝΤΑ: Στον αστερισμό κάθε Οκτώβριο έχουμε τη λεγόμενη 'βροχή Δρακοντίδων μετεωριτών. Ο διπλός αστέρας BD+59°1915 είναι το πέμπτο κοντινότερο στη Γη διπλό αστρικό σύστημα, σε απόσταση από μας «μόλις» 11,40 έ.φ. [107.800 δισεκατομμύρια χλμ.!]. Το σύστημα αυτό αποτελείται από δύο ερυθρούς νάνους αστέρες. Στον αστερισμό εμφανίζεται ένα όμορφο πλανητικό νεφέλωμα1 με το όνομα Μάτι της Γάτας [NGC 6543], που απέχει απέχει από τη Γη 3.300 έτη φωτός. Γενικά ο αστερισμός αυτός είναι πλούσιος σε μακρινούς γαλαξίες, αλλά περιέχει και τον πολύ κοντινό μας Νάνο του Δράκοντος (UGC 10822), νάνο σφαιροειδή γαλαξία φαινόμενου μεγέθους 9,9, που απέχει από τη Γη 220 χιλιάδες έτη φωτός και ανήκει στην Τοπική Ομάδα γαλαξιών. Ο λεγόμενος «Γαλαξίας-Γαϊτανάκι», ζεύγος αλληλεπιδρώντων σπειροειδών γαλαξιών του αστερισμού, απέχει 420 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη. Ο παράξενος στο σχήμα Markarian 205 είναι και κβάζαρ που απέχει 1 δισεκατομμύριο έτη φωτός. Άλλα γνωστά κβάζαρς του αστερισμού είναι ο 3C390.3 και ο B1938+666.
Konstantinosa.oikonomou@gmail.com
1. Το Πλανητικό νεφέλωμα αποτελείται από ένα κέλυφος ιονισμένου αερίου που αποβάλλεται κατά τη διάρκεια μιας φάσης κάποιων συγκεκριμένων άστρων στο τέλος της ζωής τους. Αυτό το όνομα προέρχεται από την πρώτη ανακάλυψή τους στον 18ο αιώνα, εξαιτίας της ομοιότητάς τους με τους γίγαντες αερίων όταν φαίνονται από μικρά τηλεσκόπια, αλλά στην πραγματικότητα δεν έχουν κάποια σχέση με τους πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος.
ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ:
