Επενδύσεις, αναδύσεις, καταδύσεις…
Να ξέρετε πως ξέρουμε
και κάνουμε πως δεν ξέρουμε.
Όμως κι αυτοί που ξέρουμε,
ξέρουν ότι τους ξέρουμε.
(καφετζής)
Γράφει ο Γιάννης Φρύδας
ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ 13
Πολυμετοχικό και με στρατηγικό επενδυτή
Το Καφενείο γίνεται πολυμετοχικό! Σαν τον Παναθηναϊκό! Ελπίζω, όχι με τα ίδια αποτελέσματα. Μέτοχοι όλοι εσείς που το εμπλουτίζετε με τις ιδέες σας, τις παρατηρήσεις και τις προτάσεις σας. Ευγνωμοσύνη χρωστάμε και σε αρκετούς πολιτικούς οι οποίοι παράγουν περισσότερες χαζαμάρες απ’ αυτές που μπορούμε να καταναλώσουμε, αν και κινδυνεύουμε να χάσουμε τη δουλειά μας, γιατί προκαλούν περισσότερο γέλιο απ’ αυτό που μπορεί να σας προσφέρει αυτή εδώ η επιχείρηση.
Επειδή, όμως, είναι υγιής επιχείρηση, όλοι θέλουν να μπουν ως επενδυτές. Έτσι, με χαρά σας πληροφορώ ότι έχουμε πια στο Καφενείο στρατηγικό επενδυτή. Είναι ο Πάνος Στάθης. Ο Πάνος ασχολείται με φροντιστήρια. Σου λέει: Το πρωί τυραγνάνε τα παιδιά στο Λύκειο, το απόγευμα κάποιος πρέπει να τα τυραγνάει πάλι κι οργανώνει την παραπαιδεία, μιας και η παιδεία είναι «τρεις λαμπαδούλες στο χορό».
Κι επειδή γνωρίζει ότι «τα μεγάλα παιδία παίζει» και μετέτρεψαν την παιδεία και το σχολείο σε καφενείο, αποφάσισε να συνεργαστούμε και στο δικό μου καφενείο. Η επιχείρηση θα απογειωθεί!
Στην Αργιθέα αυτό θα γίνεται πια. Άλλες επιχειρήσεις θα απογειώνονται και άλλες θα προσγειώνονται με ελικόπτερα. Η ανάπτυξη ήρθε (καλώς ήρθες, ανάπτυξη! Ας τη χαιρετίσω κι εγώ με την ευκαιρία…) και ένας άνεμος δημιουργίας θα μας πάρει… και θα μας σηκώσει…
Λίγα λόγια παραΠΑΝΩ για τον ΠΑΝΟ
Αν σας πούνε «Βραγκιανίτης ορειβάτης» μη γελάσετε και προπαντός μη βάλετε στοίχημα ότι δεν υπάρχει, γιατί θα χάσετε και δεν είναι καιρός τώρα να πληρώνετε χαμένα στοιχήματα την ώρα που… απολαμβάνετε την πληρωμή του ΕΝΦΙΑ.
Είναι ο Πάνος!... Είναι ο τρίτος στη σειρά στη φωτογραφία, γιατί στην ορειβασία έχουμε ιεραρχία και τη σεβόμαστε. Εδώ ο αρχηγός είναι αρχηγός. Άλλα να λέει ο δήμαρχος κι άλλα να κάνει ο αντιδήμαρχος, δεν το συναντάς στα δικά μας γήπεδα των βουνών ούτε σε άλλα γήπεδα άλλων ανθρώπων που έμαθαν να δρουν ομαδικά.
Ο Πάνος από μικρός, ανήσυχο και ερευνητικό πνεύμα, ανέβαινε στα δέντρα και όταν σπατάλωσε λίγο, έκανε και την πρώτη του ορειβατική αποστολή με επιτυχία, στη Φσιόκα Βραγκιανών… Η Φσιόκα είναι το ψηλότερο όρος της περιοχής, μόλις 8.798 μέτρα, δυο απ’θαμές κι ένα δίμερο χαμηλότερο απ’ το Έβερεστ των Ιμαλαΐων. Από εκεί ατένισε την κοιλάδα Αχελώου, αλλά τότε δεν την έλεγαν κοιλάδα. Εδώ και πεντέξι χρόνια την κελαηδάνε κοιλάδα και καλά θα κάνετε οι Βραγκιανίτες να αφήσετε όρους (καμιά σχέση με το όρος) περί ορεινότητας, γιατί κοιλάδα είστε και φαίνεστε!... Βέβαια, αλλιώς ορίζεται η κοιλάδα εις την Πατριδογνωσίαν, αλλά εδώ ορίζονταν και το Πασόκ ως σοσιαλιστικό, στην κοιλάδα θα κολλήσουμε;
Απ’ τη Φσιόκα ατένισε και τον Κόκκινο Στανό κατά τους Βραγκιανίτες, το Γαλάτσι
κατά τους Στεφανιώτες, το Ασημί όρος κατά τους γεωγράφους. Η επιθυμία του να γνωρίσει αυτό το βουνό, τον ανάγκασε να μπλέξει με κακές παρέες, δηλαδή με εμάς. Η αλήθεια είναι ότι κάθε φορά που κάνουμε αυτή τη διαδρομή και δεν είναι μαζί μας ο Πάνος, μας λείπει πολύ. Πώς να βγάλεις αυτή την ανηφόρα, χωρίς να έχεις κάποιον να πειράζεις; Και μη νομίσετε ότι είναι εύκολος αντίπαλος… Ο αγώνας μαζί του είναι πάντα αμφίβολης έκβασης.
Η πρώτη ανάβαση του Πάνου δεν ήταν αθώα, αλλά το έμαθα πολύ αργότερα. Ήταν σε μυστική αποστολή που του ανέθεσε το Κοινοτικό Συμβούλιο Βραγκιανών. Τον έστειλαν να διερευνήσει, αν μπορεί τεχνικά να εγκατασταθεί ένας τεράστιος ανεμιστήρας, πακτωμένος στον Κόκκινο Στανό (λίγο πάνω από το Σπαρτήσι), ώστε να τον βάζουν σε λειτουργία και να φέρνει αέρα στο χωριό, όταν η θερμοκρασία ξεπερνούσε τους 45ο Κελσίου (μέχρι 45ο το είχαν συνηθίσει). Κατά την αυτοψία αυτή ο Πάνος στην αναφορά του έγραφε: «Σύμφωνα με τους νόμους της Φυσικής, του Χαμουραμπί και του Δράκοντα, προσαρμοσμένων στο καθ’ ημάς βραγκιανίτικο δίκαιο ένα το ’χουμε δυο το γράφουμε, είναι δυνατή η εγκατάστασις του ανεμιστήρος. Προτείνω, ωστόσο, να μην προχωρήσουμε σε αυτή τη λύση. Ποιος αντέχει μετά το δούλεμα απ’ τους Μαρκελεσιώτες; Τη ζέστη κάπως θα την παλέψουμε. Έχουμε δυο ρέματα: τον Μπρίτσιον και τον Μότσιον (σαν την Μεσοποταμία είμαστε). Θα τα αξιοποιήσομεν. Ίσως η ανάπτυξη καμιά πενηνταριά ανεμογεννητριών πέριξ του χωριού, από Κοτρώνα ως Αμπέλια, να απέδιδε διπλό όφελος. Αφ’ ενός την παραγωγή ρεύματος και αφέ δύο… ας μην το πούμε, καταλάβατε!».
Αέρααααα…
Όσα παίρνει ο άνεμος…
Φύσηξε βοριάς κι αέρας…
Μη μας πάρουν τον αέρα ούτε τον Αέρα…
Όποιος έχει ανέμους, θερίζει ανεμογεννήτριες…
Για πάρε με, για πάρε με, στο Χοντροσπάνι βγάλε με…
Αέρας τα φυσάει τα πλατανόφυλλα, Θεός να τα φυλάει τ’ αγραφιοτόβουνα…
 |
Παρακαλώ επιλέξτε τον τίτλο που σας αρέσει. Άντε, σας χαρίζω και την τρισταυρία! Επιλέξτε τρεις τίτλους, έτσι για άσκηση προσομοίωσης, ώστε να προπονηθείτε και για τις εκλογές… Δε φτάνει ένας σταυρός να κάνουμε τουλάχιστον μία χαζαμάρα, μας δίνουν το δικαίωμα να κάνουμε τρεις…
Στο δεύτερο Καφενείο έγραψα: «Κι εμένα δε μου αρέσουν οι ανεμογεννήτριες. Αλλά δε θα σταθώ έτσι αβασάνιστα στο ΟΧΙ ή στο ΝΑΙ. Κάποια στιγμή θα ήθελα να θέσω και διάφορα ερωτήματα, να κοινοποιήσω τους προβληματισμούς μου… Όσα μου κόβει το κεφάλι…
Επανέρχομαι λοιπόν! Ίσως πιο μπερδεμένος από πριν. Προσπάθησα να ενημερωθώ. Έχασα τον χρόνο μου. Θα μπορούσα να μάθω σ’ αυτόν τον χρόνο γκάιντα. Τι νομίζετε είναι η γκάιντα, ένα τομάρι αέρας! Ο υπόλοιπος αέρας ξέρετε πόσα τομάρια είναι; Πάρα πολλά, πού να τα μάθ’ς ούλα!... ΄Εβαζα στη σειρά τα δεδομένα, φύσαγε αέρας και τα γκρέμιζε. Ζήτησα ενημέρωση. Θα μας ενημερώσει η εταιρεία είπαν…
Τώρα μάλιστα!... Όπως μας ενημέρωνε η εταιρεία με τα τσιγάρα: «Καπνίζεις και το πρωί καταλαβαίνεις τη διαφορά»… Κάπνιζες και έβηχες και σε πήγαιναν από κοντά οι νεκροθάφτες να σου δώσουν την κάρτα τους… «Πάρ’ τε, κύριε, την κάρτα του γραφείου μας, όταν πεθάνετε να μην τρέχετε τελευταία στιγμή και να ψάχνετε…». Έκοβες το τσιγάρο και τότε καταλάβαινες πραγματικά το πρωί τη διαφορά. Γέμιζες τα πνευμόνια σου αέρα κι έπαιζες μ’ ένα φύσημα ολόκληρη την «καραγκούνα» στα χοντρά κι ας μην ήξερες κλαρίνο. Κι αν δεν την έπαιζες (Καρακώστας ή Αρκαδόπουλος είσαι;) τη χόρευες χουρίς να κουντανασαίν’ς.
Τι να πει η εταιρεία; Ξέρετε καμιά εταιρεία να πει: γράψτε αλίμονο με δεκαπέντε λάμδα, άμα σας στήσω τ’ς φτιρουτές κατάραχα; Θα πει: δε θα σας ματαπουνέσει κιφάλι, άφ’σι που ’νι καλά κι για τα πράματα, γιατί δε θα ζ’γώνουν κι οι λύκοι!
Για τη σύγχυση που υπάρχει σχετικά με τις ανεμογεννήτριες, ευθύνη έχει το κράτος
και οι υπηρεσίες του. Αδιαφάνεια, άγνοια, κρυψίνοια, μισόλογα και διάφορες φήμες που γιγαντώνουν το άγνωστο… Και το άγνωστο φοβίζει…
Κάποτε πρέπει να υπάρξει ένας επίσημος χωροταξικός σχεδιασμός σ’ αυτή τη χώρα, επεξεργασμένος με επιστημονικά κριτήρια και πολύπλευρες μελέτες, οι οποίες να λαμβάνουν υπ’ όψιν πολλές παραμέτρους. Το κράτος πρέπει να αποφασίσει για τις χρήσεις κάθε τόπου. Θέλει τα Άγραφα ως περιοχή απόθεμα φυσικού περιβάλλοντος ιδιαίτερης καθαρότητας ή να γίνει χώρος οποιωνδήποτε εκμεταλλεύσεων με γνώμονα το κέρδος; Η προχειρότητα των διάφορων έργων είναι εμφανής παντού στη χώρα μας και έχει τις επιπτώσεις της. Πότε θα σταματήσει;
Πρέπει να ενημερώνει επισήμως τους πολίτες του κι όχι να αναλαμβάνουν το έργο αυτό διάφοροι επιτήδειοι, οι οποίοι πολλές φορές με υπεροπτικό ύφος και συμπεριφορά κατακτητή αδιαφορούν προκλητικά για τη γνώμη των κατοίκων και των εκπροσώπων τους κι άλλες φορές προσπαθούν να τους προσεταιριστούν. Ποιος τους δίνει αυτόν τον αέρα; (να τος πάλι ο αέρας, αλλά αυτός είναι άλλος αέρας).
Θα μας δώσουν, λέει, αντισταθμιστικά (άρα δεν μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν και να μας παρακάμψουν). Ποια; Πότε; Πώς; Θέλουμε καθαρές κουβέντες!
Εδώ ακούς ό,τι κατεβάζει καθενός το κεφάλι.
Διαβάστε παραδείγματα:
Θα έχετε τζάμπα ρεύμα και θα μετατρέψουμε δωρεάν τα σίδερα με κάρβουνα
σε ηλεκτρικά, για να σιδερώνετε εύκολα τα σκ’τιά σας. Όχι άλλο κάρβουνοοοοο!
Θα απλώνετε τα ρούχα σας στις ανεμογεννήτριες και όπως θα φέρνουν γύρα
γύρα στρουφλιόρις, θα στεγνώνουν γληγουρότιρα!
Θα φέρνιτι του στιάρι απ’ τ’ αλώνι κι θα του λιχνάτι νια χαρά! Ιπίσης, θα του
αλέθιτι αδ’ ικεί, γιατί έναν ανιμόμυλο, ας πάει κατ’ ανέμ’, θα σας τουν στήσουμι. Πιριλαμβάνιτι κι αυτοίνου στ’ αντισταθμιστικά.
Θα προυσανατουλίζιστι, γιατί τώρα είστι μπαλατσαρ’σμένοι κι δεν ξέριτι
κατί πού να κάνιτι. Ου ήλιους μιτακινείτι συνέχεια κι σας μπιρδεύει. Ειδικά ισάς π’ ξ’πνάτι του μισ’μέρι. Οι φτιρουτές θα τ’ς είνι πάντουτι σταθιρές κι θα φαίνουντι απ’ αλάργα.
Θα πιάσουν δ’λειά πουλλοί άνθρωποι… (Κιο άμα είνι να δ’λεύουμι πααίνουμι
κι στ’ Γιουρμανία…).
Εδώ, μας δουλεύουν κανονικά… Ξέρετε πόσοι δικοί μας δούλευαν στα έργα Συκιάς και στη γαλαρία Αγορασιάς; Ελάχιστοι!... Ρωτάτε, για να μαθαίνετε…
Ακούς δ’λειά!... Η ταμπέλα στου Μάραθου λέει: Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΚΑΛΗ ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ. Ίφχαριστούμι πουλύ κι δε θα σας απουγουϊτέψουμι. Να βρούν’ αλλ’νούς για δ’λειά!...
Ισείς θα π’λείτι αέρα κι ιμείς θα σας π’λειούμι αέρα κουπαν’στό.
Μι ένα κιλό ρεύμα π’ θα παράγιτι, θ’ αγουράζιτι ιφτά λ’τσέκια καλαμπόκι…
Εκείνο το πρόγραμμα περιβαλλοντικής προστασίας ΝΑΤΟΥΡΑ τι έγινε; Υπάρχει;
Και τι προστατεύει στον τόπο μας; Μην κόψουμε καμιά βάντα κλαρί στα μανάρια, μην κόψουμε καμιά τέμπλα να φκιάσουμε φανό τ’ Λαμπρή ή μην κόψουμε καμιά κρανιά για κλιτσόξυλο; Πώς θα παρακαμφθεί το ΝΑΤΟΥΡΑ και πώς οι τοπικές κοινωνίες; Τι νόημα ύπαρξης έχει τότε η Τοπική Αυτοδιοίκηση;
ΝΑΤΟΥΡΑ 2000 – ΚΑΡΙΚΑΤΟΥΡΑ 2020 (κόψ’ τι κι του ΚΑΡΙ, μη σας πιδικλώνει).
Ναι, να συμβάλουμε κι εμείς στην παραγωγή ενέργειας, αν είναι τόσο απαραίτητο να θυσιαστούν γι’ αυτό και περιβάλλοντα σαν το δικό μας. Ήδη το κάναμε. Ας διαθέσουν χρήματα για τη συνέχιση των έργων Συκιάς (φράγμα και υδροηλεκτρικό εργοστάσιο). Η σπατάλη όσων χρημάτων διατέθηκαν ως τώρα, πήγε στον βρόντο; Κρανίου τόπος έγινε η περιοχή. Να προτείνουμε, να βρούμε κι άλλες λύσεις. Να επιλέξουμε τις καλύτερες. Εν κρυπτώ και παραβύστω δεν μπορεί να γίνει τίποτε αποδεκτό.
Κανένα Δημοτικό Συμβούλιο δεν μπορεί να πάει κόντρα στη θέληση της τοπικής κοινωνίας (η οποία θα ενημερωθεί επαρκώς και επισήμως) και να αποφασίσει ερήμην της. Ας το έχουν υπ’ όψιν αυτό όλοι οι επίδοξοι υποψήφιοι δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι ή τοπικοί κοινοτήτων και προεκλογικά να πάρουν καθαρή θέση.
Σε μια χρεοκοπημένη χώρα δεν μπορεί κανείς σοβαρός να αντιστρατεύεται υγιείς επενδύσεις. Σε μια χώρα σαν τη δική μας με ασταθές οικονομικό περιβάλλον, φορολογικό, ασφαλιστικό σύστημα και επικρατούσα νοοτροπία, δύσκολα θα συμβεί αυτό. Είναι, όμως, ιδανικό περιβάλλον να εμφανιστούν επενδυτές αεριτζήδες που θα αρπάξουν ό,τι μπορούν και θα ξαναφύγουν κι αυτές οι επενδύσεις του αέρα μπορούν να φέρουν μεταφορικά και κυριολεκτικά αεριτζήδες αεριτζήδες (καρέτα – καρέτα, μονάχους – μονάχους) και μετά να κλαίμε και να λέμε:
την πατήσαμε – την πατήσαμε…
Προσοχή – Προσοχή
Άλλο ζ’λάπι υπό εξαφάνιση είναι αυτό; Όχι, είναι η επισήμανση για ιδιαίτερη προσοχή, για το θέμα που έχουμε σήμερα.
Δύτης, δύτης, υποδύτης, επενδύτης, λωποδύτης…
Τύμπανο και Χοντροσπάνι ελικόπτερα φλιντ’ράν’…
Το κακό είναι ότι κατεβαίνουν κιόλας. Καλά, στον πύργο ελέγχου ποιος ήταν;
─ Τι χαλέβιτι ιδώ στουν τόπου μας τουν γραμμένου;
─ Να βάλουμε ανεμομετρητή, για να δούμε τι αέρα έχετε…
─ Τι σας νοιάζει ισάς; Δεν τουν δίνουμι τουν αέρα… Πάρ’ τι του δήμαρχου κι φιβγάστι!
─ Δεν τον σηκώνει τον δήμαρχο αυτό το ελικόπτερο. Και να τον σήκωνε, δεν έχουμε θέση. Πρέπει ν’ αφήσουμε τον πιλότο και χωρίς πιλότο πώς να πετάξει;
Προς εταιρείαν, έστω κι αν δεν πρόκειται για την Φιλικήν Εταιρείαν
Παρακαλώ να διαθέσετε ελικόπτερον την εικοστήν εβδόμην, μηνός Χαμένου, του 2018, για να κάνω από αέρος ένα κυνήγι φάσας, διότι θα κρυώσει ο καιρός καταπώς λένε τα ημερομήνια και θα περάσουν πολλές φάσες… Αντισταθμιστικά, θα σας υποδείξω που φυσάει περισσότερο, γιατί έχει και πολλή φάση αυτή η ιστορία.
Φυσάμε περί ανέμων και ξεφυσάμε περί υδάτων…
Δρων αποδραμών δραγάτης… Η εξήγηση
Θυμάστε το κομμάτι αυτό στο όγδοο Καφενείο, όπου σας καλούσα να φκιάσετε μια δική σας ιστορία; Σήμερα σας δίνω τη δική μου εξήγηση, όπως σας υποσχέθηκα. Όσο ήμουν εν δυνάμει πολιτικός, ξεχνούσα την υπόσχεσή μου (πρωτοφανές για πολιτικό θα πείτε…). Τώρα, ως πολίτης, την εκπληρώνω. Ξεχρεώστε με!
─ Όξου απ’ τ’ αμπέλια βρεεεεε! Όξου, λέου!
Είναι ένας που διαβλέπει ή προβλέπει τον κίνδυνο και προειδοποιεί. Φωνάζει, για να προκαλεί τη συνετή εγρήγορση όλων. Πολλοί δεν τον πιστεύουν, τον θεωρούν τρελό,
γραφικό, ονειροπαρμένο και σύγχρονη Κασσάνδρα. Φωνάζει, για να γνωρίζουν και οι
επίδοξοι άρπαγες ότι υπάρχουν φύλακες που τους παρακολουθούν…
─ Πάντα ο δραγάτης πρέπει να φωνάζει, υπάρχουσι δεν υπάρχουσι κλέπται οίτινες κλέπτουν οπώρας… (πώς λέμε προληπτική ιατρική).
Αυτός είναι ο ξένος που έρχεται ως επισκέπτης στην περιοχή. Ακούγοντας τον δραγάτη να φωνάζει, αντιλαμβάνεται ότι ήρθε σε ένα μέρος καλά οργανωμένο, που δεν επιτρέπει την αυθαιρεσία και προληπτικά την αποτρέπει. Συμφωνεί και επικροτεί
αυτή την τακτική της πρόληψης η οποία υπηρετεί τη νομιμότητα και την ασφάλεια.
─ Τι διάτανου να χουϊάζει, ουρέ, αυτό του μπστόβλιακου, αφού δεν έχουμι αμπέλια ιμείς… Τι του ’ρθι κι δε βάνει γλώσσα μέσα τ’ σήμιρα;
Είναι ο ένας ντόπιος. Είναι παραιτημένος, δεν έχει τίποτε να χάσει πια (δεν έχουμι αμπέλια ιμείς), δεν ελπίζει σε τίποτε πλέον… Οι φωνές απλώς του διαταράσσουν τη γαλήνια σιωπή και τον αποσπούν από την ευεργετική σύμμαχό του, τη λήθη…
─ Άσ’ τον να φωνάζει! Έτσι κι αλλιώς ούτε δραγάτη έχουμε πια, όμως οι άλλοι δεν το ξέρουν…
Είναι ο άλλος ντόπιος. Γνωρίζει κι αυτός την κατάσταση (ούτε δραγάτη έχουμε πια), αλλά δεν παραιτείται. Αποκρύπτει την αδυναμία, για να μην καταλάβουν όσοι δεν την ξέρουν. Θέλει να περισώσει, ό,τι μπορεί. Αυτός που φωνάζει, τον εξυπηρετεί αυτή τη στιγμή. Θέλει έτσι να κερδίζει χρόνο και ελπίζει μελλοντικά στο καλύτερο.
Ας πούμε ότι εγώ σκέφτηκα αυτό... Εσείς, βέβαια, δεν πρέπει να ακυρώσετε το δικό
σας, αν σκεφτήκατε κάτι άλλο. Γιατί δραγάτης; Έτσι έλεγαν τον αγροφύλακα και ήταν το πιο ιδιότυπο επάγγελμα της υπαίθρου παλιότερα. Δεν είχε ωράριο. Ήταν 24 ώρες υπηρεσία, όποτε χρειαζόταν. Παντός καιρού, ημέρας και ώρας. Αεί παρών…
Επίλογο θα κάνω με τον Μήτσιο…
Οι περατιανοί κάλεσαν τον Σπίρτζη στη γέφυρα Κοράκου, απ’ τον Μήτσιο το ’φαγε το στενό μαρκάρισμα. Δεν έκρουσι μπάλα ου Χρήστους (ου άχρηστους), π’ λέμι κι ιμείς οι διανουούμινοι περί του πουδόσφιρου. Τελικά, τον κάλεσε στο υπουργείο του. Σκέφτηκε πως ου Μήτσιους μόνο εντός έδρας αντιμιτουπίζιτι. Έφυγε ο υπουργός και μόλις έφτασε στην Αθήνα βρήκε πεντέξι υπομνήματα τ’ Μήτσιου. Φράκαρε η πόρτα απ’ το γραφείο του, δεν μπορούσε να την ανοίξει. Άμα απαρατ’θεί ου Σπίρτζης να ξέριτι, παρατόρ’σι απ’ του Μήτσιου!
Μήτσιο, τώρα που θα πας στον Σπίρτζη, πες του μεταξύ των άλλων κάτι που μας έρχεται από έναν Γάλλο. Δεν πρόκειται περί Μπουκουβ’τσιάνου Γάλλου, αλλά του Μισέλ ντε Μονταίν (τι το θέλουν αυτό το ντε οι Γάλλοι; Έλα, ντε…).
«Δεν υπάρχει ευνοϊκός άνεμος γι’ αυτόν που δεν ξέρει πού πηγαίνει».
Λιζάντα αουπάν’: Αργιθεάτες… πανηγυρίζουν κάτω από έναν ανεμολογικό ιστό
Λιζάντα απ’ κάτ’: Πόση ομορφιά χάνουν αυτά τα βουνά χωρίς ανεμογεννήτριες!
3/10/2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου