Ακρισία δήμου τον χείριστον εις αρχήν προΐστατο
H έλλειψη κρίσης του λαού,
ανέδειξε στην εξουσία τον χειρότερο. Μέγας Βασίλειος
Γράφει ο Γιάννης Φρύδας
ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ 10
Τα κατά Βασίλειον συμβαίνοντα στο… βασίλειον
Από τον Μέγα Βασίλειο στον Βασίλειο:
«Αθάνατη φυλή η ελληνική και πάντα υποψήφια!
Μόνο που δεν μπορεί να βρει πoιο πολίτευμα της ταιριάζει, γιατί πάντα είναι απασχολημένη με εκλογές. Και βέβαια οι μοναδικοί που μπορούσαν να κυβερνήσουν, δηλαδή οι κουρείς και οι ταξιτζήδες, δεν προλαβαίνουν γιατί δουλεύουν».
Β. Α.
Να δείτε που το Καφενείο θα γίνει πολυμετοχικό!
Το Καφενείο σήμερα προλογίζει ο Βασίλης, ξάδερφος και συνάδερφος, γείτονας και λίαν αγαπητός. Αλλά μην ακούτε που λένε: «πρώτα θα δεις τον γείτονα και μετά τον ήλιο». Ο Βασίλης δε βγαίνει έξω, αν δεν πάει ο ήλιος δυο τριχιές πριν βασιλέψει. Διαβάζει και γράφει και μετά γράφει και διαβάζει. Αυτόν τον ρόλο πήρε στο γαλατικό χωριό Μαρκελέσιον και να κτίζει καμιά εκκλησία (τον Αϊ-Λια Αετοχωρίου ο Βασίλης τον ανήγειρε με τις προσπάθειές του). Εμείς οι άλλοι ασχολούμαστε με το πνευματικό έργο της δηλωτής και της μπιρίμπας (ξέρεις τι ζόρι είναι, όταν δεν έχεις μπαλαντέρ;) κι ο Βασίλης γράφει ποιήματα (για τέτοιο κατάντημα μιλάμε!). Πάντως, το σημείωμά του είναι εύστοχο. Είκοσι χρόνια, τρεις μεταρρυθμίσεις!... Τρεις και το λουρί της μάνας!...
Κάθε τόσο νέα σχέδια νόμου για την τοπική αυτοδιοίκηση. Όλες οι μεταρρυθμίσεις στον χώρο της ξεκινούν από Κ (Καποδίστριας, Καλλικράτης, Κλεισθένης) και καταλήγουν πάλι στο Κ (Καταδιαόλου, δηλαδή). Επομένως, μικρή σημασία έχουν οι νόμοι και τα σχέδια. Το σημαντικό είναι ποιοι τα υλοποιούν και ποιους ψηφίζει ο λαός να τα υλοποιούν.
Ποίος ημίν αρχιερεύς;
Βαδίζοντας προς τις εκλογές, ένα μας απασχολεί. Αν θα βρούμε ραδίκια να μάσουμε ή θα έχουν στρίψει, όταν ανεβούμε στο χωριό να ψηφίσουμε.
Άλλο μεγάλο ερώτημα είναι ποιον να βγάλουμε δήμαρχο, για να βρίζουμε την επόμενη τετραετία.
Το Καφενείο δε θα σας πει ποτέ ποιον να ψηφίσετε, θα σας περιγράφει ποιους κατά τη γνώμη του δεν πρέπει να ψηφίσετε, αλλά εσείς αποφασίζετε σε κάθε περίπτωση, έτσι κι αλλιώς εσείς θα ξαναμετανιώσετε για την επιλογή σας.
Ας θέσουμε σε προβληματισμό το εκλογικό σώμα, κοινοποιώντας διάφορες γνώμες
και καταθέτοντας προτάσεις (εδώ καθένας ας προσθέσει τις δικές του, γιατί είναι αδύνατο να καλύψουμε τα πάντα) που αφορούν στο πρόσωπο του δημάρχου.
Η πιο μεγάλη δύναμη
Ξεκινάμε με λίγες κουμπουριές, για να ανάψει το γλέντι. Καλά καταλάβατε, πάμε Κουμπουριανά! Ο πρώτος παράγων για να εκλεγεί κάποιος, είναι το ταράφι. Ε, το πρώτο πληθυσμιακά ταράφι της Αργιθέας είναι οι Κισσαίοι κι απορώ πως ο δραστήριος πρόεδρος Τάκης Κίσσας δεν κινήθηκε προς αυτή την κατεύθυνση. Δε θα έβγαζαν έναν δήμαρχο μόνο. Δυναστεία θα γίνονταν! Οι Κισσαίοι εξαπλώθηκαν και σε άλλα χωριά της Αργιθέας. Πολλοί στο Πετροχώρι αλλά και στη Στεφανιάδα, Πετρίλια και αλλού. Και στην Αμφίκλεια Φθιώτιδας άμα ήθελαν, αυτοί θα έβγαζαν δήμαρχο.
Οργανωτικά οι Κουμπουριανίτες δεν παίζονται. Αν πάτε στο πανηγύρι τους, θα τους θαυμάσετε για την άψογη φιλοξενία τους και καλά είναι να παίρνουν παράδειγμα και τα υπόλοιπα χωριά. Όμως, στον τομέα της πολιτικής έμειναν πίσω. Αποκαλύπτω, επίσης, ότι επίτηδες κωλυσιεργούν την ασφαλτόστρωση του δρόμου τους, για να μην είναι εύκολες οι προεκλογικές τους εκστρατείες. Τάκη, για την αποκάλυψη θέλω δυο πέστροφες του χρόνου!
Οι του Πετροχωρίου, οι Πετροκισσαίοι δηλαδή (πώς λέμε Πετρολούκας), έχουν τον βετεράνο τον Κώστα, αλλά δεν τον βλέπω να ασχολείται. Πάντως, κάτι παίζει εκεί.
Επώνυμο σύντομο και εύχρηστο
Ο νέος δήμαρχος πρέπει να έχει σύντομο και εύχρηστο επώνυμο (για να βγαίνουν τα συνθήματα) κι ας είναι άχρηστος αλλιώς. Πού να πας με το Καλομπορδάνης, Ντρισμπιώτης, Μυγδανάλευρος, Ταρνατώρος, Καϊμακάμης (συγγνώμη, κουμπάρε Θανάση)…
Το επώνυμο πρέπει να έχει το πολύ δυο συλλαβές: Φρύδας, Κίσσας, Θώδης, Πούπης, Νάκος, Χασιώτ’ς (χα – σιώτ’ς, δυο οι συλλαβές), Τασιάς, Θέος, Ψεύτης (αυτό είναι και το καλύτερο για πολιτικό). Εγώ λέω να προτιμήσουμε το πρώτο. Καλά δε λέω;
─ Γιατί υπάρχει επώνυμο με μια συλλαβή; πετάγεται ένας να κάνει τον έξυπνο…
─ Βιβαίους κι υπάρχει, τ’ λέου. Σκ’μής, δε σ’ αρέθει του Σκ’μής; Ου Πλίτ’ς απ’ τ’ Ραχουβίτσα δε σ’ κάνει, ου Μπλάν’ς, τι είνι ου Μπλάν’ς πουλυσύλλαβους; Θα ’λιγα κι Στάθ’ς, αλλά σκιάζουμι μι βάλου ιδέις σ’ ικειόν τουν Πάνου απ’ τ’ν Έδισσα…
─ Είναι σωστό να προτείνεις το δικό σου πρώτο; επιμένει ο αντιρρησίας.
─ Ο υποψήφιος που προτείνει μόνο το δικό του δε σε πειράζει και σε πειράζει που βάζω εγώ το δικό μου πρώτο μεταξύ άλλων; Τι ήθελες, να το βάλω με αλφαβητική σειρά; (θα πεις, τον Χασιώτη και τον Ψεύτη πάλι τους έτρωγα).
─ Γιατί θα είσαι κι εσύ υποψήφιος;
─ Πιθανόν εστί όχι απίθανον… Προσέξτε, τέτοιους χρησμούς μόνο η Πυθία ξεφούρνιζε (βάλτε και κάνα κόμμα στον χρησμό). Βάσει σχεδίου λειτουργώ. Βάζω το όνομά μου, δεύτερο το Κίσσας, καταλαβαίνετε… Αν πάρω τους Κισσαίους, έχω τη νίκη στο τσεπάκι. Και τον Ψεύτη θα αξιοποιήσω οπωσδήποτε…
Μόλις έφτασε κι ένα μήνυμα. Να δούμε τι γράφει: «Και το Μήτσιος δυο συλλαβές έχει. Βγάλτε απ’ τον νου σας πως θα με αφήσετε απέξω!».
Σοβαρότης, βαρύτης, ειλικρίνεια και αλήθεια και άλλες αρετές
Ο δήμαρχος πρέπει να είναι σοβαρός, όχι σοβαροφανής. Ας το περάσουμε, όμως, γρήγορα αυτό το προσόν, γιατί δεν το έχω (μην εκτεθούμε κιόλας). Άλλωστε, δεν υπάρχει κίνδυνος. Σοβαροί ψηφοφόροι, βγάζουν και σοβαρό δήμαρχο.
Συμπληρωματική διευκρίνιση: Εκτός του δημάρχου, ανάλογες ιδιότητες πρέπει να έχουν και οι υπόλοιποι που τον πλαισιώνουν, ως υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι ή πρόεδροι και μέλη τοπικού συμβουλίου. Ο καταλληλότερος δήμαρχος τι μπορεί να κάνει, αν του δώσουμε δεκαπέντε ανεπαρκείς (δε βρίσκω ηπιότερη λέξη) συμβούλους;
Βαρύτης! Αν θέλουμε αποκλειστικά αυτό το προσόν, κρατάμε τον Λάμπρο και δεν μπαίνουμε σε περιπέτειες. Για να έχεις βαρύτητα, πρέπει να έχεις βάρος. Κι όθε περπατάει ο Λάμπρος, τρέμει η γη… Ποιος νομίζετε προκάλεσε τον σεισμό, ο Νίκος ο Τουραλιάς ή ο Γιώργος ο Παλαμάς; Αυτά από 60 κιλά με τα παπούτσια είναι. Καταλαβαίνετε τώρα, γιατί στην περιοχή Αχελώου όρισε αντιδήμαρχο τον Γιάννη Τσιάκαλο; Για να μη γέρνει το φόρτωμα…
Αυτό το προσόν του βάρους το έχω κι εγώ, άρα με συμφέρει να πάω σ’ αυτό το κριτήριο τη διαδικασία. Είμαι 76 κιλά άνθρωπος συν τον ΦΠΑ φτάνω κοντά στα 95 ή 75 κιλά το σώμα συν 20 κιλά το μυαλό πάλι 95. Δήμαρχος μπορεί να μην εκλεγώ, αλλά δημοτικός σύμβουλος σίγουρα. Μετά ανοίγει ο δρόμος. Γίνεσαι γνωστός, πριονίζεις την καρέκλα του δημάρχου, υποψιάζεστε τη συνέχεια… Την καρέκλα του Τσιβόλα ειδικά, λίγο να τη χαρακιάσεις θα σπάσει, δε θέλει πολύ πριόνισμα. Εδώ κοντεύει να σπάσει απριόνιστη.
Νομίζω είναι ο καλύτερος τρόπος. Δε θα ταλαιπωρηθούν και οι πολίτες με ψηφοφορίες και άλλες άχρηστες διαδικασίες. Μια τριμελής επιτροπή πέντε ατόμων θα κατεβάσει τους υποψήφιους στη γεφυροπλάστιγγα στο Μουζάκι κι αφού ζυγιστούν θα καταλαμβάνουν τις θέσεις με τη σειρά, με δήμαρχο τον βαρύτερο.
Φοβερό! Δεν πρόλαβα να διατυπώσω την πρόταση και ρίχτηκαν οι ενδιαφερόμενοι στο φαΐ, για να πάρουν βάρος. Εεε, σιγότερα, θα σκάσετε ρεεεεε!
Ειλικρίνεια! Αλήθεια! Χα, χα, χα! Συνεχίστε με ενός λεπτού γέλιο… Λήξις! Είπα, λήξις! Σταματήστεεεεε! Εσύ παιδί μου γιατί συνεχίζεις να γελάς; Είσαι γελαδερός;
Όποιος έχει αυτά τα προσόντα, καλύτερα να μην είναι υποψήφιος. Δεν εκλέγεται ποτέ. Όμως, ο προβληματισμός του εκλογικού σώματος δεν πρέπει να σταματά, όπως δεν πρέπει να σταματούν και τα μπάνια του λαού!
Ανακαλέστε στη μνήμη σας στιγμιότυπα από ομιλούντες πολιτικούς είτε ζωντανά είτε στην τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδες… Λένε:
«Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς και να μιλήσουμε με ειλικρίνεια στους πολίτες». Διότι μπορεί και να μην είμαστε ειλικρινείς και να μη μιλάμε με ειλικρίνεια. Καταλαβαίνετε εσείς κάτι διαφορετικό; Αν ναι, πάρτε με τηλέφωνο!
«Πρέπει τώρα να πούμε την αλήθεια στον λαό». Δηλαδή, ως τώρα δεν την έλεγαν; Δηλαδή, έλεγαν ψέματα; Και γιατί να τους πιστέψουμε τώρα; Και πώς θα ξέρουμε ότι τώρα λένε την αλήθεια και πώς δεν ξαναλένε ψέματα; (Απάντα, κύριε γύφτο, στον κύριο αστυνόμο!).
Ανάλογα συμβαίνουν και με άλλες αρετές και προτερήματα: δικαιοσύνη, τιμιότητα, εργατικότητα, ευθυκρισία, ψυχραιμία (παραλίγο να πω ψυχρολουσία και σταματάω μην πέσω σε καμιά γκάφα...). Θα πω μόνο το αλάνθαστος. Είναι σπουδαίο προτέρημα για υποψήφιο, αλλά δεν είναι και δύσκολο να επιλέξεις με βάση αυτό. Όλοι οι άνθρωποι είναι αλάνθαστοι πλην του Πάπα.
Κι αν δεν είναι οι πολιτικοί ειλικρινείς, απάντησε! Ειλικρινά, όμως...
Εσύ που θέλεις τον πολιτικό δίκαιο, τίμιο, ειλικρινή, εργατικό, φιλάνθρωπο έχεις αυτά τα χαρακτηριστικά; Αν εσύ δεν τα έχεις, πώς έχεις την απαίτηση να τα έχουν οι άλλοι; Μήπως τελικά ψηφίζεις τους ομοίους σου, κατά το «όμοιος ομοίω αεί πελάζει»;
«Εικόνα σου είμαι, κοινωνία, και σου μοιάζω» μας λέει κι η Γαλάτεια Καζαντζάκη.
Πολλοί από εμάς θα είμαστε πολύ χειρότεροι, αν μπούμε στη θέση των πολιτικών. Ειδικά εμείς που κάνουμε τη σκληρή και προπαντός λαϊκίστικη κριτική.
Τι να κάνουμε πατριώτες; Τώρα είναι το τώρα…
«Όλοι θα θέλαμε να ψηφίσουμε τον καλύτερο, αλλά δεν είναι ποτέ υποψήφιος».
«Ψήφισε αυτόν που υπόσχεται λιγότερα. Θα είναι ο λιγότερο απογοητευτικός».
Αυτά βρήκα για πρόχειρες συμβουλές. Φράσεις που είπαν δυο αμερικανοί, αλλά δε γράφω το όνομά τους για δυο λόγους. Πρώτον, δεν ψηφίζουν στην Αργιθέα, για να τους ρωτήσουμε ποιους εννοούν και δεύτερον, έχουν πεθάνει και ποιος τρέχει τώρα
σε υπνωτιστές, για να επικοινωνήσουμε με το πνεύμα τους... Άλλωστε κι εμείς υπνωτισμένοι ψηφίζουμε. Καλύτερο θεωρούμε αυτόν που επιλέγουμε και τα ψέματα των υποσχέσεων τα τραβάει ο οργανισμός μας.
Έτσι κάποιος:
Με τα ψέματα παίρνει τις εκλογές, για τα ίδια ψέματα που είπε χάνει τις εκλογές, αλλά στο μεταξύ διάστημα κερδίζει την εξουσία με τα καλούδια της (μια τετραετία σίγουρα).
Έτσι εμείς:
Ξαναψάχνουμε τον επόμενο σωτήρα (και τον πετυχαίνουμε πάντα. Έχετε καμιά αμφιβολία;).
Ο καφετζής, ως κοινός και αλάθευτος προφήτης που λέει κι ο Ζ. Παπαντωνίου ή ως Κασσάνδρα (που διαψεύδεται πάντοτε κατά τους πολιτικούς, αλλά τόσο ξέρουν τόσο λένε, διότι ο Απόλλωνας της δώρισε τη μαντική, όμως, της αφαίρεσε τη δύναμη της πειθούς κι έτσι ποτέ δε διαψεύστηκε, αλλά και ποτέ δεν μπόρεσε να πείσει) σας προειδοποιεί: Προσοχή στους Δούρειους και γαϊΔούρειους ίππους!
Δεν ψηφίζουμε! Δεν ψηφίζουμε! Δεν ψηφίζουμε!
Τον αλάνθαστο. Αυτόν τον κρατάμε, για να τον κάνουμε Πάπα… Αυτός είναι
ΕΝΑΣ, γιατί το εργοστάσιο βγάζει σε κάθε παρτίδα ΕΝΑΝ. Άλλο που ο καθΕΝΑΣ μπορεί να θεωρεί για τον εαυτό του ότι αυτός είναι ο ΕΝΑΣ.
Αυτόν που δε θυσιάζει κάτι από τον εαυτό του για την Αργιθέα, αλλά που
μπορεί να θυσιάζει κάτι απ’ την Αργιθέα για τον εαυτό του ή που πουλάει Αργιθέα, για να ζήσει ή που πατάει σ’ αυτή με υστεροβουλία, για να υπηρετήσει τις προσωπικές του φιλοδοξίες. Την αγνή φιλοδοξία μπορούμε να την αναγνωρίσουμε και να την επιβραβεύσουμε. Αφήστε το ψάξιμο (ποιος;), απλώς να έχετε τον νου σας!
Τον καλαμοκαβαλάρη, ο οποίος βλέπει «κατεστημένα» στην Αργιθέα και
ετοιμάζεται να πολεμήσει, ως Δον Κιχώτης, με τα πρόβατα και τους ανεμόμυλους. Προσοχή στα πρόβατά σας! Κρατήστε τον, όμως, ετοιμοπόλεμο, γιατί μπορεί να μην έχουμε ανεμόμυλους, αλλά να τον χρειαστούμε για τις ανεμογεννήτριες.
Αυτόν που δε γνωρίσαμε την προσφορά του, χωρίς να ζητάει κάτι (δηλαδή,
πόσα θες για να ενδιαφέρεσαι για την Αργιθέα;). Η προσφορά πρέπει να προηγείται της ζήτησης. Η προσφορά είναι αυτή που νομιμοποιεί ηθικά τη ζήτηση.
Αυτόν που με ένα ύφος αποφασιστικού και αποτελεσματικού, αλλά και πολύ
αγανακτισμένου, που κόβει «γόρδιους δεσμούς», λέγοντας τη γνωστή φράση: να τελειώνουμε (σιγά, ρε φίλε, τι βιάζεσαι;) κι αυτούς που πάντα έχουν την τελική ανάλυση (και πάντα σωστή). Τους καταλαβαίνεις εύκολα κι από το επιτηδευμένα μισοκουρασμένο ύφος (από τη μακροχρόνια συλλογή προσόντων, αλλά και έντονης δράσης, λες κι ό,τι γράφουν τα βιογραφικά τους τα πιστεύουμε πως είναι αλήθεια ή αντιπροσωπεύουν οπωσδήποτε και κάποια αξία). Εύκολα βγαίνει και το συμπέρασμα: Άλλο κύμβαλον, άλλο αλαλάζον κύμβαλον και άλλο τενεκές ηχών (γανωμένος ή ξεγάνωτος δεν έχει σημασία)…
Αυτόν ή αυτούς που με αμετροέπεια, αλαζονεία και ασέβεια εξαπολύουν
επιθέσεις, τσουβαλιάζοντας το μέχρι σήμερα πολιτικό προσωπικό της περιοχής μας, από τον Σέλιπο κι εντεύθεν υποθέτω, αγνοώντας ότι αυτό είναι ταυτόχρονα και ύβρις προς τις επιλογές του λαού της.
Τους αορίστως οραματιστές που έχουν, λέει, όραμα για την Αργιθέα, αλλά
δε μας το λένε ούτε το γράφουν φυσικά, μην το ματιάσουμε… Αυτούς που ξέρουν, επίσης αορίστως, ότι η Αργιθέα έμεινε πίσω, χωρίς να ξέρουν από πού ξεκίνησε κι ότι
κρατάνε τις συνταγές της προόδου της, χωρίς, εννοείται, να μας τις λένε.
Παρακαλώ, να αφαιρέσετε απ’ τα παραπάνω ό,τι δε σας κάνει και να συμπληρώσετε
με τις δικές σας σκέψεις, αυτά που μου διαφεύγουν. Δημιουργήστε έτσι ένα πλαίσιο ως διαγνωστικό εργαλείο, μελετήστε συμπεριφορές και
…γρηγορείτε!
…και βαρδιατόρους βάλτε να κρατάνε μακριά μακριά τον ψεύτη και τον πλάνο της Ρωμιοσύνης. (όπως λέει ο Κωστής Παλαμάς)
…και τον ψεύτη και τον πλάνο της Αργιθέας. (όπως λέει ο καφετζής)
13/10/2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου