Μια βαθύτερη ματιά στην εισηγμένη Νάκας 14.3.2025 από τον oakHellas

 

Μια βαθύτερη ματιά στην εισηγμένη Νάκας 14.3.2025

από τον oakHellas

     Ο Μουσικός Οίκος ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΝΆΚΑΣ Α.Β.Ε.Ε.Τ.Ε. έχει το μεγαλύτερο δίκτυο εμπορίας και διανομής μουσικών οργάνων (πιάνα, αρμόνια, κιθάρες, πνευστά κ.ά.) επαγγελματικών ηχητικών προϊόντων (ηχεία PA, ενισχυτές, μικρόφωνα, κονσόλες κ.ά.) καθώς και προϊόντων Hi-Fi, Studio και DJ σε Ελλάδα και Κύπρο. Διαθέτει ακόμη ολοκληρωμένη μουσική βιβλιοθήκη με έργα Ελλήνων και ξένων Συνθετών. Η εταιρεία ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΝΑΚΑΣ διανέμει αποκλειστικά στην Ελλάδα τα προϊόντα των μεγαλύτερων κατασκευαστών στον κόσμο όπως Yamaha, Gibson, Fender, Squier, Taylor, Sennheiser, Bose Professional, Akai, Numark, Alesis, Steinway & Sons, Rode κ.ά..

   Διαθέτει 15 φυσικά καταστήματα και το no1 eshop Μουσικής & Ήχου στην Ελλάδα www.nakas.gr και δύο καταστήματα στην Κύπρο με ένα επιπλέον ηλεκτρονικό κατάστημα το www.nakas.com.cy παρέχοντας στους καταναλωτές άμεση παράδοση προϊόντων, ανταγωνιστικές τιμές και ευκολίες πληρωμής με άτοκες δόσεις. Παράλληλα, η εταιρεία δραστηριοποιείται στη μουσική εκπαίδευση με το Ωδείο «ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΝΑΚΑΣ» που ιδρύθηκε το 1989, διαθέτει 7 παραρτήματα σε όλη την Ελλάδα με συνολικά 3.000 μαθητές και συνεργάζεται με το κορυφαίο μουσικό πανεπιστήμιο παγκοσμίως Berklee College of Music.

   Ιστορικά τώρα δυο λόγια. Ο ιδρυτής της εταιρείας, Φίλιππος Νάκας, ξεκίνησε τη λειτουργία της εταιρείας, από ένα μικρό κατάστημα στο κέντρο της Αθήνας. Μια από τις κύριες δραστηριότητες ήταν η δημοσίευση έργων Ελλήνων μουσικών συνθετών. Συνεργάστηκε με ξένους κατασκευαστές μουσικών οργάνων και το 1970 ορίστηκε αποκλειστικός αντιπρόσωπος στην Ελλάδα, όλων των μουσικών οργάνων και στερεοφωνικών συστημάτων ήχου της Ιαπωνικής εταιρείας Yamaha. Σήμερα διανέμει αποκλειστικά στην Ελλάδα τα προϊόντα των μεγαλύτερων κατασκευαστών μουσικών οργάνων και οπτικοακουστικού εξοπλισμού παγκοσμίως όπως η Yamaha, Acus, Alhambra, Akai, Bose Professional, D’Addario, Fender, Gibson, Ortega, Proel, Sabian, Savarez, Stagg, Steinway & Sons, Taylor, Washburn, Zildjian, Alesis, Neumann, Sennheiser, Steinberg και πολλές άλλες.

   Δίκτυο: Η εταιρεία διαθέτει ένα δίκτυο 15 καταστημάτων στην Ελλάδα και δύο στην Κύπρο με συνολικούς εκθεσιακούς χώρους 6.500 τ.μ. Η διανομή των προϊόντων γίνεται σε όλη την Ελλάδα από τις κεντρικές εγκαταστάσεις και αποθήκες, συνολικής επιφάνειας επιπλέον 6.000 τ.μ. που βρίσκεται στην Παιανία, Αττικής. Παράλληλα διαθέτει το μεγαλύτερο ηλεκτρονικό κατάστημα μουσικής και ήχου www.nakas.gr μέσω του οποίου οι καταναλωτές μπορούν να κάνουν τις αγορές τους από το σπίτι τους, απολαμβάνοντας τις ανταγωνιστικότερες τιμές στην Ευρώπη, με μεγάλες ευκολίες πληρωμής και πολλές άτοκες δόσεις, δωρεάν μεταφορικά από πολύ χαμηλές αξίες αγορών και τεράστια γκάμα άμεσα διαθέσιμων προϊόντων που αποστέλλονται άμεσα.

 

 Το Ωδείο Φίλιππος Νάκας: Η εταιρεία έχει αναπτύξει μία έντονη δραστηριότητα στο πεδίο της Μουσικής εκπαίδευσης ιδρύοντας το 1989 το Ωδείο Φίλιππος Νάκας, ένα από τα κορυφαία μουσικά εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας μας. Από την ίδρυση του το 1989, έχει συμβάλει ενεργά στην άνοδο του επιπέδου της μουσικής εκπαίδευσης εμπλουτίζοντας συνεχώς τα προγράμματά του, εφαρμόζοντας νέες μεθόδους και χρησιμοποιώντας την τελευταία λέξη της τεχνολογίας στις μουσικές σπουδές. Το πενταώροφο οίκημα της οδού Ιπποκράτους στο κέντρο της Αθήνας εμε δυναμικό 1.500 μαθητών που συσπειρώνει ένα μεγάλο αριθμό μουσικών δραστηριοτήτων. Παραρτήματα του Ωδείου Φίλιππος Νάκας λειτουργούν στην Αγία Παρασκευή, το Αιγάλεω, τη Γλυφάδα, την Κηφισιά, τα Μελίσσια, τη Νέα Σμύρνη και επίσης στη Θεσσαλονίκη και τα Ιωάννινα. Από το 1993, το Ωδείο Φίλιππος Νάκας είναι ένας από τους σταθμούς της παγκόσμιας περιοδείας των καθηγητών του κολεγίου Berklee, κατά την οποία προσφέρονται υποτροφίες εκατομμυρίων δολαρίων. Το Ωδείο υποδέχεται σε ετήσια βάση τους κορυφαίους καθηγητές του Berklee για σεμινάρια και workshops [πηγή: το επίσημο σάιτ της εταιρείας].

    Χρονιά σταθμός για την εταιρεία ήταν το 2000. Τότε, το σύνολο των μετοχών της Εταιρίας εισήχθη στην, τότε, Παράλληλη Αγορά του Χρηματιστηρίου Αθηνών. Τα αντληθέντα κεφάλαια έδωσαν στην Εταιρία τη δυνατότητα να επεκτείνει το δίκτυο των καταστημάτων της σε όλη την Ελλάδα. Tην ίδια εκείνη περίοδο ήταν που η εταιρία ανακοίνωσε την δημιουργία του ηλεκτρονικού της καταστήματος www.nakas.gr . Το 2020 η εταιρεία ολοκλήρωσε με επιτυχία την παράδοση και εγκατάσταση των νέων ψηφιακών κονσολών της ΥΑΜΑΗΑ στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών καθώς και την παράδοση Μουσικού & Ηχητικού εξοπλισμού στα Μουσικά Σχολεία της Αθήνας.

   Συμπερασματικά: Πρόκειται για μια υγιή κερδοφόρα εταιρεία, leader στην κατηγορία της, η οποία μοιράζει το μεγαλύτερο μέρος τον κερδών της ετησίως, είτε με τη μορφή μερίσματος είτε συχνά με τη μορφή επιστροφής κεφαλαίου. Αξίζει να πούμε ότι πλέον καλύπτει και το κριτήριο της επαρκούς διασποράς ^25%

Α ρ ι θ μ ο ι:

Τιμή 14.3.25     3,02

αποδ. μήνα    -8%

απόδ. 3/μήνου    +3,5%

απόδοση 6/μήνου    +3,5%

απόδοση έτους     +1,3%

Μέγιστη τιμή έτους:   3,34

Ελάχιστη τιμή έτους:   2,50

Ενοπ. ίδια κεφάλαια χρήσης 7.2023-6.2024: 18,935 εκατομ. [από 19,034 ένα χρόνο πριν]

P/BV 1!

Σημ. Η εταιρεία κλείνει ετήσια αποτελέσματα στις 30.6 κάθε χρόνο

Ενοποιημένος Κύκλος εργασιών 27,670,000 [από 27,040,000]

Ενοπ. Καθαρά κέρδη έτους 2023-2024 1,740,000 [από 1,689,000]

Η εταιρεία καθ. Κέρδη έτους 1,632,000 [από 1,578,000]

P/E εταιρ. 9,6 [2023-24] .

Μακροχ. Δανεισμός και μισθώσεις : 4,480,000 από 4,320,000 [βραχυχρ. Δανεισμός 1,600,000 σταθερός σε σχέση με πέρσι]

Κεφαλαιοποίηση: 19,020,000

Ταμειακά Διαθέσιμα 1,159 εκατομ από 0,902 εκατομ.

Ξένα προς ίδια: 0,65! [μαζί με άλλες υποχρεώσεις] μικρή μόχλευση!

Αριθμός μετοχών: 6,340,000

Μερισματική απόδοση 7,6%

Συμπέρασμα μετοχή ''διαμάντι'' με υψηλή μερισματική απόδοση [0,23/μτχ για την περασμένη χρήση, δηλ. 7,61%] με μοναδικό πρόβλημα τη μικρή έως ελάχιστη εμπορευσιμότητα. Δεν συνίσταται για ''μπες – βγες''!

Έγραφα 14.3.2025 oakHellas.blogspot

Από τους αστέρες στους αστερισμούς [Γενικά- Κατανομή – Χάρτες] + ΒΙΝΤΕΟ Κων/νος Οικονόμου

 

Από τους αστέρες στους αστερισμούς

[Γενικά- Κατανομή – Χάρτες] + ΒΙΝΤΕΟ

Κων/νος Οικονόμου

   ΓΕΝΙΚΑ-ΓΕΝΝΗΣΗ: Αστέρας ή απλανής, ονομάζεται το κάθε ουράνιο που έχει όλες εκείνες τις ιδιότητες του Ήλιου. Συνεπώς όλοι οι αστέρες είναι Ήλιοι. Κατά την Αστροφυσική κάθε αστέρας είναι ένα λαμπερό αέριο ουράνιο σώμα που παράγει ενέργεια από πυρηνικές αντιδράσεις σύντηξης που συμβαίνουν στον πυρήνα του. Η μάζα όλων των αστέρων είναι μεγαλύτερη από το 8% της μάζας του ήλιου γιατί κάτω από το μέγεθος αυτό οι πιέσεις και οι θερμοκρασίες που αναπτύσσονται στο κέντρο του δεν επαρκούν για να αρχίσουν πυρηνικές συντήξεις. Οι αστέρες γεννιούνται σε νεφελώματα, όταν μία περιοχή καταρρεύσει από το βάρος της. Όταν είναι αρκετά πυκνό, αρχίζουν οι πυρηνικές αντιδράσεις, καθώς το υδρογόνο μετατρέπεται σε ήλιο μέσω πυρηνικής σύντηξης. Όσο το άστρο κάνει αυτή τη διαδικασία, βρίσκεται στη λεγόμενη Κύρια Ακολουθία. Η εσωτερική πίεση αποτρέπει το άστρο από την κατάρρευση. Όταν τελειώσει αυτή η φάση, αστέρες με μάζα τουλάχιστον 0,4 φορές όσο η ηλιακή μετατρέπονται σε ερυθρούς γίγαντες οι οποίοι παράγουν πλέον βαρύτερα στοιχεία. Στη συνέχεια αστέρες σαν τον ήλιο απομακρύνουν την ατμόσφαιρά τους και μετατρέπονται σε λευκούς νάνους. Αστέρια δέκα ή περισσότερες φορές από τον ήλιο συντήκουν όλο και βαρύτερα στοιχεία, μέχρι σχηματιστεί σίδηρος. Τότε εκρήγνυνται ως υπερκαινοφανείς [supernova] και το αντικείμενο που μένει είναι απίστευτα συμπυκνωμένο. Αυτά τα αντικείμενα είναι οι αστέρες νετρονίων και οι μαύρες τρύπες.

   ΚΑΤΑΝΟΜΗ: Παρατηρώντας τη νύκτα, στον ουράνιο θόλο, τους αστέρες διαπιστώνεται ότι αυτοί δεν κατανέμονται ομοιόμορφα, ενώ παρουσιάζουν κάποια ευδιάκριτα συμπλέγματα τα οποία ονομάζονται αστερισμοί. Οι αστέρες βρίσκονται καταχωρημένοι σε καταλόγους. Αυτοί παρατηρησιακά κατατάσσονται σε τρεις κατηγορίες: 1. Αειφανείς, που παρατηρούνται όλο το 24ωρο, πάνω από τον ορίζοντα. 2. Αφανείς, που παραμένουν όλο το 24ωρο κάτω από τον ορίζοντα και η παρατήρησή τους δεν είναι εφικτή. 3. Αμφιφανείς, που άλλοτε παρατηρούνται και άλλοτε όχι.

   ΟΝΟΜΑΣΙΑ: Από τους αστέρες μόνο μερικές δεκάδες λαμπρότεροι φέρουν ιδιαίτερο όνομα, συνήθως ελληνικής προέλευσης ή αραβικής. Τόσο όμως αυτοί οι αστέρες, όσο και οι άλλοι ορατοί χωρίς τηλεσκόπιο, σε κάθε αστερισμό, έχουν καθορισθεί διεθνώς (ο καθένας) με ένα γράμμα (μικρό) του ελληνικού αλφαβήτου. Το γράμμα α έχει συνήθως ο λαμπρότερος αστέρας του αστερισμού. Έτσι ο Βέγας, ο λαμπρότερος αστέρας του βορείου ουράνιου ημισφαιρίου, στον αστερισμό Λύρα, λέγεται και α Lyr (α Λύρας). Εάν κάποιος αστερισμός έχει περισσότερους από 24 αστέρες τότε μετά τον ω χρησιμοποιούνται τα γράμματα του λατινικού αλφαβήτου. Μετά το τέλος του λατινικού αλφαβήτου χρησιμοποιούνται οι αραβικοί αριθμοί. Οι υπόλοιποι αστέρες, ορατοί μόνο με τηλεσκόπια, αντί ονόματος ονοματίζονται με τον αριθμό που έχουν καταχωρηθεί στους αστρικούς καταλόγους.

   ΠΛΗΘΟΣ ΚΑΙ ΟΜΑΔΟΠΟΙΗΣΗ ΑΣΤΡΩΝ: Όλοι πιστεύουμε πως οι αστέρες που είναι ορατοί με γυμνό μάτι είναι άπειροι και ότι θα είναι μάταιη κάθε προσπάθεια καταμέτρησής των. Και όμως, η εντύπωση αυτή είναι εσφαλμένη διότι όλοι οι αστέρες που φαίνονται με γυμνό οφθαλμό είναι 7.107 που κατανέμονται στα μεγέθη 1ο έως 6ο ως εξής: 1ο 20, 2ο 69, 3ο 205, 4ο 473, 5ο 1291 και 6ο 5.049. Ο λόγος αύξησης από μέγεθος σε μέγεθος είναι περίπου 3, δηλαδή ένας αστέρας 1ου μεγέθους είναι 3 φορές πιο λαμπρός από έναν 2ου μεγέθους. Έτσι ενώ το πλήθος των αστέρων που μπορούν να παρατηρηθούν με γυμνό μάτι συνήθως μέχρι 6ου μεγέθους είναι 7.000 περίπου, μέχρι 12ου μεγέθους είναι 4.000.000 και μέχρι 21ου μεγέθους είναι 5.000.000.000! [Κοντά σε πόλεις το όριο ορατότητας είναι μόνο μέχρι το 3ο μέγεθος μόνο.] Εκτός από μεμονωμένα αστέρια, ένα σύστημα πολλαπλών αστέρων μπορεί να αποτελείται από δύο ή περισσότερα βαρυτικά συνδεδεμένα αστέρια που περιφέρονται το ένα γύρω από το άλλο. Τα περισσότερα συστήματα αστέρων είναι διπλά [διπλό άστρο]. Οι μεγαλύτερες ομάδες άστρων ονομάζονται αστρικά σμήνη. Αυτές κυμαίνονται από χαλαρές αστρικές ενώσεις με μόνο μερικά αστέρια, μέχρι τεράστια σφαιρωτά σμήνη με εκατοντάδες χιλιάδες αστέρια!

  ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ: Τα αστέρια δεν κατανέμονται ομοιόμορφα σε όλο το σύμπαν, αλλά είναι ομαδοποιημένα σε γαλαξίες, μαζί με το διαστρικό αέριο και σκόνη. Ένας τυπικός γαλαξίας περιέχει εκατοντάδες δισεκατομμύρια αστέρια, και υπάρχουν περισσότεροι από 100 δισεκατομμύρια γαλαξίες στο σύμπαν! Μια εκτίμηση του 2010 υπολόγισε ότι τα αστέρια ήταν 300 εξάκις εκατομμύρια (300.000.000.000.000.000.000.000) μόνον στο παρατηρήσιμο σύμπαν. Το κοντινότερο αστέρι στη Γη, εκτός από τον Ήλιο, είναι ο εγγύτατος Κενταύρου, το οποίο είναι 39.900 δισεκατομμύρια χλμ. Ή 4,2 έτη φωτός μακριά. Δηλαδή, το φως από τον Εγγύτατο χρειάζεται 4,2 χρόνια για να φθάσει στη Γη. Ταξιδεύοντας στην τροχιακή ταχύτητα του διαστημικού λεωφορείου (8 χλμ/δευτ. ή 30.000 χλμ/ω.), θα χρειαστούν 150.000 χρόνια για να φτάσουμε εκεί!! Ο πλέον απόμακρος αστέρας που έχει παρατηρηθεί υπολογίζεται πως το φως του (τρέχοντας βεβαίως με την ταχύτητα του φωτός) κάνει περισσότερο από 13 δισεκατομμύρια χρόνια για να φθάσει στη Γη!

ΚΑΤΑΛΟΓΟΙ ΧΑΡΤΕΣ ΑΣΤΕΡΩΝ: Από την αρχαιότητα οι αστέρες καταγράφονται σε ειδικούς σχετικούς καταλόγους [Ουρανομετρία]. Η καταγραφή αυτή συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Το πρώτο κατάλογο αστέρων συνέταξε ο Έλληνας αστρονόμος της αρχαιότητας Ίππαρχος ο Ρόδιος. Ο κατάλογος του Ιππάρχου περιελάμβανε 1022 λαμπρούς αστέρες. Οι κατάλογοι αυτοί σήμερα περιέχουν τα ακριβή στοιχεία της θέσης των αστέρων στην ουράνια σφαίρα, του μεγέθους, του δείκτη χρώματος, του φασματικού τύπου, καθώς και άλλα στοιχεία [απόσταση, διαστάσεις, κ.ά.]. Βάσει των καταλόγων αυτών και με τη βοήθεια της φωτογραφίας, συντάσσονται ακριβείς χάρτες και άτλαντες ουρανού, στους οποίους σημειώνονται οι θέσεις των αστέρων, καθώς και το οπτικό [φαινόμενο] μέγεθός τους. Οι απλούστεροι χάρτες βεβαίως περιλαμβάνουν μόνο τους λαμπρότερους αστέρες των αστερισμών καθώς και τα γράμματα με τα οποία ονομάζονται. Στους χάρτες αυτούς οι λαμπρότεροι αστέρες με τη μέθοδο της Γραμμοδαισίας συνδέονται με ευθύγραμμα τμήματα, το σύνολο των οποίων και παρουσιάζει το περίγραμμα του αντικειμένου ή ζώου που απεικονίζει ο αστερισμός. Στο μέλλον, θα ασχοληθούμε με τους βόρειους αστερισμούς.

Konstantinosa.oikonomou@gmail.com 

το ΒΙΝΤΕΟ: 

Ο Μανόλης ο Ντελμπεντέρης του Αργύρη Εφταλιώτη AUDIOBOOK [+ ΒΙΝΤΕΟ] διαβάζει ο Κων/νος Οικονόμου

 Ο Μανόλης ο Ντελμπεντέρης του Αργύρη Εφταλιώτη 

AUDIOBOOK [+ ΒΙΝΤΕΟ] 

διαβάζει ο Κων/νος Οικονόμου

Ο Μανόλης ο Ντελμπεντέρης είναι το μόνο μυθιστόρημα του Εφταλιώτη, το οποίο μάλιστα δημοσιεύτηκε μετά το θάνατό του. Ο ήρωας είναι ένας δυναμικός και φιλόδοξος νέος από κάποιο χωριό της Μυτιλήνης, πατρίδας άλλωστε του συγγραφέα, που εγκαταλείπει τη μητέρα του και τη μνηστή του για να πάει στην Αγγλία, οραματιζόμενος πλούτη και κοινωνική δύναμη. Εκεί αλλά και σε άλλα μέρη, αναπτύσσει μια καταπληκτική εμπορική δραστηριότητα και βαδίζει από επιτυχία σε επιτυχία, τόσο στον επιχειρηματικό όσο και στον ... ερωτικό τομέα, ξεχνώντας την αρραβωνιαστικιά του η οποία τον περιμένει προσέχοντας τη μάνα του [!], ξεπερνώντας με τόλμη όλα τα εμπόδια που συναντά στο δρόμο του, παραμερίζοντας κάθε ηθικό φραγμό και ξεχνώντας φυσικά το γυρισμό του στην πατρίδα. Η μόνη σκέψη για την πατρίδα του είναι η υστεροφημία του γι΄ αυτό και φροντίζει να στέλνει τακτικά στην πατρίδα του εμβάσματα για κοινωφελείς σκοπούς. Στο μυθιστόρημά του αυτό ο Εφταλιώτης, ξενιτεμένος ο ίδιος, κατορθώνει, μέσα από μια σύνθετη πολλαπλή σκηνογραφία όπου τοποθετεί τη δράση, να αποδώσει αριστοτεχνικά την ατμόσφαιρα της πατρίδας του, πατρικού σπιτιού και κοινότητας αλλά και της ξενιτιάς [Λόντρα, Αμερική και αλλού]. Αξίζει να σημειώσουμε, διαβάζοντας και τα βιογραφικά στοιχεία του συγγραφέα πιο κάτω, ότι το έργο έχει και αρκετά αυτοβιογραφικά στοιχεία, τουλάχιστον όσον αφορά τον κοσμοπολιτισμό του Ντελμπεντέρη

Το έργο παίχτηκε με τη μορφή μιας σειράς 15 επεισοδίων από την κρατική τηλεόραση ΕΡΤ2 το 1991, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πετρίδη και ελεύθερη διασκευή του Τάσου Ραμσή. Τους βασικούς ρόλους ενσάρκωσαν οι: Λευτέρης Ελευθεριάδης (Μανώλης), Ελένη Ερήμου (Φλώρα),  Τάσος Ράμσης (Μπατάλιας),  Κωνσταντίνα Ανδριοπούλου (Δροσούλα),  Βασίλης Τσάγκλος (Νυφίτσας),  Τζόλυ Γαρμπή (Ντελμπεντέραινα),  Δέσποινα Νικολαΐδου (Λαίδη Πίρσον),  Γιώργος Μούτσιος,  Λάζος Τερζάς (Δεσπότης), Γιώργος Βρασιβανόπουλος (Θεοτυφλίδης) κ.ά.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ: Ο Αργύρης Εφταλιώτης είναι το φιλολογικό ψευδώνυμο του\ποιητή και πεζογράφου Κλεάνθη Μιχαηλίδη. Ο Μιχαηλίδης γεννήθηκε στην Μήθυμνα της Λέσβου. Διδάχθηκε τα πρώτα γράμματα από τον πατέρα του Κωνσταντίνο, ο οποίος είχε ιδρύσει και διατηρούσε εκεί ιδιωτικό σχολείο. Στα 1866, όμως, όμως ο πατέρας του πέθανε, οπότε τον διαδέχθηκε ο ίδιος σε ηλικία 17 ετών ως δάσκαλος στο σχολείο! Αργότερα, ο Μιχαηλίδης πήγε να εργασθεί ως έμπορος, πρώτα στην Πόλη κοντά στον θείο του Κέπετζη. Ο θείος του στη συνέχεια τον έστειλε στο Μάντσεστερ, υποκατάστημα του εμπορικού οίκου του. Στην πόλη αυτή, το εμπορικό δαιμόνιο του μελλοντικού λογοτέχνη τον ώθησε να ανοίξει δική του εμπορική επιχείρηση. Μη μπορώντας να ανταγωνισθεί τελικώς το μεγάλο κεφάλαιο, κατέληξε ως υπάλληλος στον οίκο των Ράλληδων.

 

 Στο Μάντσεστερ γνωρίστηκε με τον Αλ. Πάλλη, του οποίου οι θέσεις πάνω στο γλωσσικό ζήτημα κλόνισαν και επηρέασαν αποφασιστικά τις αρχικές δικές του ιδέες, την πνευματική του εξέλιξη και τις πνευματικές του πεποιθήσεις από τον ακμαίο τότε λογιοτατισμό τον οποίο και πρέσβευε ο Πάλλης. Νυμφεύτηκε με την Elisa Graham. Από το Μάντσεστερ, ο Εφταλιώτης μετατέθηκε στο κατάστημα του Λίβερπουλ, και έπειτα στη Βομβάη, όπου ήδη είχε μετατεθεί ο Πάλλης. Εκεί έμεναν στο ίδιο σπίτι και μπορούσαν έτσι να ανταλλάσσουν συχνά απόψεις για τα πνευματικά και λογοτεχνικά θέματα που τους απασχολούσαν, ιδίως για το γλωσσικό. Στη Βομβάη έμαθαν για το γλωσσικό κίνημα του δημοτικισμού του Ψυχάρη, στο οποίο προσχώρησαν με ενθουσιασμό για να αποτελέσουν τη μαχητική ηγεσία του μαζί με τον Ψυχάρη. Η πίστη του Εφταλιώτη στον δημοτικισμό ενέπνευσε όλα σχεδόν τα κείμενά του. Το ψευδώνυμο του ποιητή είναι απόρροια της νοσταλγίας του: Προέρχεται από την Εφταλού, μια  παραθαλάσσια τοποθεσία και σήμερα οικισμό στις βορειότερες ακτές της Λέσβου. Ο Αργύρης Εφταλιώτης πέθανε στις 25 Ιουλίου του 1923, στην Αντίμπ της νότιας Γαλλίας, όπου είχε εγκατασταθεί αναζητώντας κατάλληλο κλίμα για την κλονισμένη υγεία του. Καθώς φαίνεται από τις επιστολές του, διατήρησε ως το τέλος της ζωής του την έντονη ανάμνηση του νησιού του, που το επισκέφθηκε συνολικά 5 φορές μετά την εγκατάστασή του στο εξωτερικό.

ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΤΟ AUDIOBOOK EΔΩ:

Το κορίτσι με τα Μαύρα του Μιχ. Κακογιάννη + ΒΙΝΤΕΟ Ιστορία Ελληνικού Κινηματογράφου 4. από τον Κων/νο Οικονόμου

 

Το κορίτσι με τα Μαύρα του Μιχ. Κακογιάννη + ΒΙΝΤΕΟ  

[Ιστορία Ελληνικού Κινηματογράφου 4.]  από τον Κων/νο Οικονόμου

    Το κορίτσι με τα μαύρα είναι ένα από τα μεγάλα έργα του Μιχάλη Κακογιάννη, του σκηνοθέτη ιστορικών-κλασικών ελληνικών ταινιών του 1956. Το σενάριο και η σκηνοθεσία ανήκουν στον ίδιο ενώ πρωταγωνιστούν στο ρόλο των ερωτευμένων που τον παίζουν εκ του φυσικού μιας και οι δυο τους ήταν τότε πραγματικό ζευγάρι και πίσω από τις κάμερες. Γυρίστηκε στην Ύδρα¹ – εντυπωσιακές οι εικόνες του νησιού μια δεκαετία μετά το Μεγάλο Πόλεμο με τον εντυπωσιακό για τα σημερινά δεδομένα χαρακτηριστικό: με μία μόνο κάμερα!

   

Το σενάριο του έργου: Η Μαρίνα (Έλλη Λαμπέτη) ζει στην Ύδρα ορφανή πατρός, με την μητέρα της, Φρόσω (Ελένη Ζαφειρίου) και τον αδερφό της Μήτσο (Ανέστης Βλάχος). Η μητέρα της, ούσα χήρα, διατηρεί σχέση με τον νεότερό της Πανάγο (Στέφανος Στρατηγός) και γι' αυτό έχει δώσει δικαιώματα στη συντηρητικά και σεμν[ότυφ]η κοινωνία του νησιού, κάτι που εξοργίζει το Μήτσο, ο οποίος θεωρεί ότι, σύμφωνα με τα ήθη της εποχής, οφείλει να υπερασπιστεί την τιμή της οικογένειας. Έτσι εξωθείται στο να ξυλοκοπήσει δημόσια μάλιστα τη μητέρα του δημόσια. Στο σπίτι της οικογένειας επικρατεί μια τραγική κατάσταση, την οποία η Μαρίνα δεν μπορεί να διαχειριστεί.

   Στο νησί, στο μεταξύ την προηγουμένη είχαν έρθει για διακοπές δύο φίλοι, ο Παύλος (Δημήτρης Χορν) και ο Αντώνης (Νότης Περγιάλης) οι οποίοι και νοίκιασαν δωμάτια στο σπίτι της Μαρίνας. Ο Παύλος αρχίζει να δείχνει ενδιαφέρον προς τη Μαρίνα και οι δύο νέοι ερωτεύονται. Όμως ο Χρήστος (Γιώργος Φούντας), ένας νταής ψαράς του νησιού, ερωτευμένος με τη Μαρίνα, κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να την κατακτήσει με τρόπο παντελώς ανοίκειο. Η Μαρίνα τον μισεί, επειδή αυτός ήταν η αιτία για την αυτοκτονία της μοναδικής και αγαπημένης μεγαλύτερής της αδερφής, την οποία εκείνος είχε προσβάλει. Ο Χρήστος, καταστρώνοντας ένα σχέδιο με τους φίλους του, τρυπάει την βάρκα που θα έπαιρνε ο Παύλος για να συναντήσει τη Μαρίνα σε εξοχική τοποθεσία του νησιού. Το αποτέλεσμα είναι η βάρκα να βυθιστεί και να πνιγούν τρία παιδάκια, από τα πολλά που πήρε ο Παύλος έτσι για βόλτα, επειδή του το είχαν ζητήσει. 

 

Ύστερα από το ατύχημα, η Μαρίνα μαθαίνει ποιος ήταν ο υπαίτιος, απευθύνεται στον Χρήστο και τον αναγκάζει να παραδοθεί. Η ομολογία του θα απαλύνει τις τύψεις του Παύλου. Η Μαρίνα που τον αγαπάει, θα ζητήσει από τον Παύλο να φύγει από το νησί για να κάνει ένα νέο ξεκίνημα. Ο Παύλος θα συμφωνήσει, μα την επομένη θα αλλάξει για άλλη μια φορά γνώμη. Έτσι, την ώρα που η Μαρίνα κοιτά απελπισμένη από το μουράγιο το πλοίο που φεύγει από το νησί καθώς νομίζει ότι της πήρε τον καλό της... εκείνος την πλησιάζει από πίσω της για να μείνει για πάντα κοντά της! Είναι η σκήνη σε μακρινό πλάνο που κλείνει το έργο.

Παίζουν :

• Μαρίνα – Έλλη Λαμπέτη,

• Παύλος - Δημήτρης Χορν.

• Φρόσω - Ελένη Ζαφειρίου,

• Χρήστος – Γιώργος Φούντας,

• Αντώνης – Νότης Περγιάλης

• Μήτσος – Ανέστης Βλάχος

• Πανάγος- Στέφανος Στρατηγός

• κυρ-Αριστείδης - Νίκος Φέρμας

• χωροφύλακας - Θανάσης Βέγγος

  
  
  Ο Μαν. Κρανάκης γράφει για το έργο: Η Ύδρα του Κακογιάννη είναι ασπρόμαυρη, μελαγχολική, φτιαγμένη από ανομολόγητα μυστικά και μικρές ανθρώπινες ιστορίες, ένα «κορίτσι με τα μαύρα» από μόνη της, πανέμορφο, αγέρωχο, βαθιά πληγωμένο, παγιδευμένο μέσα σε ένα χωροχρόνο που ορίζεται από το ελληνικό φως για να «φωτίσει» τις σκιές μέσα από τις οποίες αναδύεται κάθε φορά πιο τραυματισμένη η επιθυμία για φυγή. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Μιχάλης Κακογιάννης φυλάει τις μοναδικές στιγμές ευτυχίας για την ηρωίδα του, όταν αυτή είναι εγκλωβισμένη μέσα στο περασμένης αίγλης αρχοντικό ξενοδοχείο, με τα παράθυρα κλειστά αλλά τα αυτιά ανοιχτά στη δυνατή βοή που έρχεται απ' έξω.

Η ταινία έκοψε 87.552 εισιτήρια,και κατατάχθηκε στην 4η θέση ανάμεσα στις μόλις 24 ελληνικές ταινίες της ίδιας σεζόν. Αξίζει να αναφέρουμε ότι Το κορίτσι με τα μαύρα απέσπασε ασημένιο Βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μόσχας, Χρυσή Σφαίρα ως καλύτερη ξένη ταινία από την Επιτροπή Ανταποκριτών Ξένου Τύπου στην Αμερική, ενώ ήταν και υποψήφια για Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών.

ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ: 

1. Επίσης, κάποια εξωτερικά πλάνα είναι γυρισμένα στον  Πειραιά και στον Πόρο

Αστρονομικά φαινόμενα του Μαρτίου 2025 Εκλείψεις, βροχές διαττόντων αστέρων και «εξαφανίσεις»[!] δακτυλίων πλανητών! Από τον Κων/νο Οικονόμου

Αστρονομικά φαινόμενα του Μαρτίου 2025

Εκλείψεις, βροχές διαττόντων αστέρων και «εξαφανίσεις»[!] δακτυλίων πλανητών!

Από τον Κων/νο Οικονόμου

Όλα αυτά θα συμβούν τις προσεχείς 4 εβδομάδες.

 

  Φαινόμενο πρώτο είναι η λεγόμενη ''Ματωμένη Σελήνη'': Τη νύχτα της 13ης προς 14η Μαρτίου, οι φίλοι της Αστρονομίας στη βόρεια και νότια Αμερική, καθώς και σε περιοχές της Ευρώπης, της Αφρικής και της Ωκεανίας, θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν μια ολική έκλειψη Σελήνης, γνωστή και ως «Ματωμένο Φεγγάρι», λόγω της κόκκινης απόχρωσης που θα έχει η Σελήνη. Πότε όμως παρατηρείται η έκλειψη Σελήνης; Αυτό συμβαίνει όταν η Σελήνη, η Γη και ο Ήλιος ευθυγραμμίζονται, με τη Γη να βρίσκεται μεταξύ των δύο άλλων ουράνιων σωμάτων και να ρίχνει τη σκιά της πάνω στον φυσικό της δορυφόρο. Πάντως και στη σκιά της Γης η Σελήνη δεν είναι παντελώς σκοτεινή! Το φεγγάρι παίρνει ένα κοκκινωπό χρώμα, καθώς το ηλιακό φως φιλτράρεται μέσα από τη γήινη ατμόσφαιρα με αποτέλεσμα το μπλε φως να απορροφάται, ενώ το κόκκινο φως να συνεχίζει την πορεία του μέχρι να φτάσει στην επιφάνεια της Σελήνης. Το πόσο κόκκινο εμφανίζεται το φεγγάρι μπορεί να εξαρτηθεί από το πόση ρύπανση ή σύννεφα υπάρχουν στην ατμόσφαιρα. Αυτή η έκλειψη είναι η πρώτη ολική έκλειψη Σελήνης από το 2022. Στην Ελλάδα, η ολική φάση της έκλειψης δεν θα είναι ορατή, παρά μόνο για λίγο όταν η Σελήνη θα μπει στην παρασκιά της Γης. Η μέγιστη φάση της θα συμβεί στις 6.33 το πρωί της 14ης Μαρτίου και η παρατήρηση ας γίνει από υψηλότερα σημεία. Η συγκεκριμένη έκλειψη Σελήνης είναι η πρώτη από τις δύο φετινές και τις δύο ακολουθούσες του 2026.

 

 Φαινόμενο δεύτερο: οι δακτύλιοι του Κρόνου, ένα εντυπωσιακό χαρακτηριστικό του ηλιακού μας συστήματος θα… εξαφανιστούν στις 23 Μαρτίου! Δεν πρόκειται για μια πραγματική ή έστω μόνιμη εικονική εξαφάνιση, κάτι που, θα συμβεί σε περίπου 100 εκατομμύρια χρόνια, καθώς οι δακτύλιοι έλκονται από τη βαρύτητα προς τον Κρόνο ως μια βροχή λασπωμένων σωματιδίων πάγου. Απλά στις 23.3.25 οι δακτύλιοι θα γίνουν αόρατοι από τη Γη για ένα μικρό χρονικό διάστημα, λόγω της γωνίας θέασης από τη Γη. Καθώς η Γη και ο Κρόνος θα αλλάζουν θέση, οι δακτύλιοι θα αρχίσουν να φαίνονται και πάλι από τον Νοέμβριο του 2025, με την πλήρη αποκατάσταση της ορατότητά τους το 2032.

 

  Φαινόμενο τρίτο: Το Σάββατο 29 Μαρτίου 2025 θα συμβεί μια μερική έκλειψη Ηλίου, που θα είναι ορατή από περιοχές της βόρειας Αμερικής, της Ευρώπης και της βορειοδυτικής Αφρικής. Κατά τη διάρκεια αυτής της έκλειψης, η Σελήνη θα καλύψει ένα μέρος του Ήλιου [γι΄ αυτό και λέγεται μερική]. Στην Ευρώπη, η έκλειψη θα είναι ορατή, με μεγαλύτερη κάλυψη στα βορειοδυτικά. Συγκεκριμένα, στη δυτική Γροιλανδία η κάλυψη θα φτάσει έως και το 86%, ενώ στο Σκωτία θα είναι 40%, στην Ιρλανδία 41%, στο Λονδίνο 30% και στο Παρίσι 23%. Αντίθετα, στην Ελλάδα η έκλειψη δεν θα είναι ορατή. Πάντως για να παρατηρήσουμε οποιαδήποτε έκλειψη Ηλίου χρειαζόμαστε ειδικά γυαλιά.

Φαινόμενο τέταρτο: Από τα τέλη Φεβρουαρίου είναι σε εξέλιξη μια μικρή βροχή διαττόντων αστέρων γ-Νορμίδες, που κορυφώνεται στις 14 και 15 Μαρτίου, οπότε και αναμένονται έως έξι μετέωρα ανά ώρα, που θα είναι ορατά στο νότιο Ημισφαίριο αλλά και σε περιοχές της Μεσογείου. Πηγή τους είναι ο κομήτης Crommelin. Αν και η βροχή αυτή δεν είναι εντυπωσιακή, τον Απρίλιο [15-30], με αποκορύφωμα στις 21 και 22 Απριλίου, αναμένεται μια άλλη βροχή, οι Λυρίδες, οπότε υπολογίζονται 15-20 μετέωρα ανά ώρα. Το ακτινοβόλο σημείο τους βρίσκεται φυσικά στον αστερισμό Λύρα [γι΄ αυτό και ονομάζονται λυρίδες], κοντά στον φωτεινότερο αστέρα αυτού του αστερισμού, τον α-Λύρας ή Βέγας. Η πηγή της βροχής διαττόντων είναι τα απομεινάρια που προέρχονται από τον C/1861 G1.

Ναρκισσισμός – “το απαστράπτον περιτύλιγμα του κενού” του Κων/νου Αθ. Οικονόμου δασκάλου-συγγραφέα + ΒΙΝΤΕΟ

 

Ναρκισσισμός – “το απαστράπτον περιτύλιγμα του κενού” + ΒΙΝΤΕΟ

του Κων/νου Αθ. Οικονόμου δασκάλου-συγγραφέα

Ο ΜΥΘΟΣ: Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ο Νάρκισσος ήταν ένας νεαρός, γιος της νύμφης Λειριώπης και του ποταμού Κηφισού, που ήταν τόσο όμορφος ώστε όλες οι νύμφες να τον θέλουν για σύντροφό τους. Ο ίδιος όμως ήταν τόσο υπερόπτης και αλαζών που τις απέρριπτε όλες. Μεταξύ των ... θυμάτων του ήταν και η νύμφη Ηχώ η οποία, απελπισμένη καθώς ήταν με τον έρωτά της, τον καλούσε συνεχώς έως ότου η φωνή της έσβησε και ακούγονταν πλέον μόνο οι τελευταίες συλλαβές του ονόματός του. Το τραγικό τέλος του Νάρκισσου όμως είναι αυτό που κάνει την ιστορία του πολύ ενδιαφέρουσα και ιδιαίτερα αλληγορική. Μια μέρα, καθώς περιφερόταν στον ποταμό ο Νάρκισσος πρόσεξε το είδωλό του στο νερό. Ήταν το πιο όμορφο πρόσωπο που είχε δει. Έτσι, ερωτεύτηκε σφοδρά το είδωλό του και καθόταν με τις ώρες και το θαύμαζε, ενώ ταυτόχρονα παραπονιόταν που το πρόσωπο μέσα στο νερό δεν του μιλούσε, παρά μόνο τον κοιτούσε. Ο Νάρκισσος περνούσε ώρες, μέρες ολόκληρες μη κάνοντας τίποτα άλλο παρά το να θαυμάζει την ομορφιά του στο ποτάμι. Αλλά δυστυχώς αυτό του το πάθος του κόστισε την ίδια του τη ζωή, γιατί μια μέρα, στην προσπάθειά του να φιλήσει αυτό που θεωρούσε πως ήταν νύμφη, έπεσε στο ποτάμι και πνίγηκε. Αυτός λοιπόν ήταν ο Νάρκισσος της μυθολογίας ο οποίος έδωσε -και όχι άδικα- το όνομά του σε μια σύγχρονη ψυχολογική διαταραχή προσωπικότητας. Η ιστορία του μας λέει πολλά για τα χαρακτηριστικά της διαταραχής αυτής.

ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ: Α΄ Έντονο αίσθημα υπεροψίας και μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του/της. Β΄ Φαντασιώσεις απεριόριστης επιτυχίας, δύναμης, ομορφιάς, εφυϊας, κτλ. Γ΄ Θεωρεί τον εαυτό του/της ξεχωριστό και μοναδικό και πιστεύει πως οι μόνοι οι οποίοι μπορούν να τον/την καταλάβουν είναι άτομα επίσης ξεχωριστά. Εκδηλώνει περιφρόνηση για όσους νιώθει πως είναι κατώτεροι. Δ΄ Απαιτεί τον θαυμασμό των άλλων. Ε΄ Αναμένει ξεχωριστή εξυπηρέτηση από τρίτους και απαιτεί όλοι να συμφωνούν με τις προσδοκίες του/της.

ΣΤ΄ Είναι άτομο ιδιαίτερα “καπάτσο”, χειριστικό, το οποίο εκμεταλλεύεται τους άλλους με κάθε μέσο ώστε να επιτύχει το σκοπό του. Ζ΄ Αδυνατεί να τα κατανοήσει τα συναισθήματα των άλλων και γι’ αυτό αδιαφορεί. Η΄ Είναι πολύ ζηλόφθονος με τους άλλους και το δικαιολογεί πιστεύοντας πως και οι άλλοι είναι πολύ ζηλόφθονες απέναντί του/της. Θ΄ Είναι αλαζόνας και υπερόπτης απέναντι στους άλλους. Εμφανίζεται σαν σκληρός ή ασυγκίνητος Ι΄ Θέτει όχι ρεαλιστικούς (εξωπραγματικούς) στόχους, ενώ πληγώνεται εύκολα όταν βιώνει απόρριψη.

   Όπως γίνεται εμφανές, το κύριο χαρακτηριστικό του ναρκισσιστή είναι η αλαζονεία, το αίσθημα ανωτερότητας και ότι τα άτομα αυτά είναι ανίκανα να κατανοήσουν τα συναισθήματα των άλλων. Μάλιστα δεν είναι λίγες οι φορές, που θα φτάσουν να πληγώσουν τους ανθρώπους του περιβάλλοντός τους μόνο και μόνο για να καταφέρουν να πετύχουν τον στόχο τους, ή για να εκδικηθούν κάποιον που φαντασιώνονται ότι θέλει το κακό τους. Αυτό όμως που θα πρέπει να καταλάβουμε για τους ναρκισσιστές είναι πως δεν είναι ακριβώς εγωιστές, Γιατί ο εγωκεντρικός ή απλά εγωιστής, είναι ο άνθρωπος ο οποίος θέλει να έχει όλα τα "φώτα" πάνω του, δηλαδή να αποτελεί το κύριο αντικείμενο απασχόλησης από τους υπόλοιπους ανθρώπους ενώ ο νάρκισσος είναι ερωτευμένος με την προσωπικότητά του και την ιδέα που έχει γι' αυτή, παρά με τον ίδιο του τον εαυτό. Όπως ακριβώς ο μυθικός Νάρκισσος, έτσι και αυτοί είναι παθολογικά ερωτευμένοι με το είδωλο στον “καθρέφτη” τους και θυσιάζουν τα πάντα για να το διατηρήσουν. Στην πραγματικότητα, ανήμποροι να δεχτούν τον εαυτό τους ως έχει, με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του, αναλώνουν όλη τους την ενέργεια στη διατήρηση του κοινωνικού τους προφίλ και είναι έτοιμοι να βρουν εξιλαστήρια θύματα όταν πιστεύουν πως η εικόνα αυτή έχει αμαυρωθεί με κάποιο τρόπο. Πολύ συχνά η εφηβεία δείχνει τα πρώτα σαφή μηνύματα του ναρκισσισμού. Έτσι ένας νάρκισσος για παράδειγμα, μη μπορώντας να ανεχτεί ούτε ένα “β΄”, στην βαθμολογία του, ακόμη και αν όλα τα υπόλοιπα μαθήματα τα έχει περάσει με “Άριστα”, θα φροντίσει να δημιουργήσει μια ολόκληρη θεωρία συνωμοσίας και έντονης ζηλοφθονίας από πλευράς του καθηγητή που “τόλμησε” να μην του βάλει τον μέγιστο δυνατό βαθμό και μπορεί να γίνει ακόμη και έντονα εκδικητικός απέναντί του.

  ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ: Ο ναρκισσισμός είναι η διαταραχή προσωπικότητας όπου το άτομο ασχολείται υπερβολικά με τον εαυτό του, την εμφάνιση, τον τρόπο ομιλίας, ακόμα και την γλώσσα του σώματος και γενικότερα την εικόνα την οποία δημιουργεί στους άλλους. Περνάει έτσι πολύ χρόνο της ημέρας μόνος. Σκοπός βέβαια απ' όλη αυτή την ασχολία είναι να δημιουργεί θετική εκτίμηση στους γύρω του και έτσι να τους ασκεί ένα είδος εξουσίας, όπως τουλάχιστον πιστεύει. Το υπερβολικό ενδιαφέρον για τον εαυτό του οδηγεί στην κατάσταση όπου ερωτεύεται τον εαυτό του, θαυμάζεται από τον εαυτό του.

  ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΕΡΙΓΥΡΟ: Βέβαια το ότι ερωτεύεται τον εαυτό του έχει τις δυσμενείς συνέπειες στο άτομο να αδυνατεί να δημιουργήσει μια σχέση αληθινή με κάποιον. Έτσι κυριαρχεί η μοναξιά που είναι ο κυριότερος παράγοντας κατάθλιψης. Στις ερωτικές σχέσεις δυσκολεύεται να αγαπήσει και χρησιμοποιεί τον σύντροφο συχνά ως μέσο ανάδειξης. Επιδιώκει ανθρώπους υψηλής κοινωνικής τάξης και αλλάζει συνήθως γρήγορα σύντροφο επιλέγοντας, όπως πάντοτε, με κριτήριο να κερδίσει την γνώμη των άλλων κάποιον εξ ίσου σημαντικό άνθρωπο. Στις φιλικές σχέσεις επιλέγει άτομα υψηλής κοινωνικής τάξης για να νιώθει και ο ίδιος σημαντικός τα οποία συνήθως θα τον θαυμάζουν και θα έχουν δηλαδή θετική εκτίμηση για αυτόν ώστε να έχει και αυτός για τον εαυτό του.

  ΑΙΤΙΑ ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΜΟΥ: Τα κυριότερα αίτια εμφάνισης της διαταραχής του ναρκισσισμού είναι η ηθική μείωση του νάρκισσου κατόπιν κάποιας κακοποίησης που υπέστη στην παιδική ή την πρώτη εφηβική ηλικία και η έλλειψη αγάπης από τους γύρω του, κυρίως τους γονείς. Τα παραπάνω δημιουργούν αρχικά έναν αδύναμο χαρακτήρα ο οποίος θεωρείται το θύμα. Έτσι ως αντίδραση στα παραπάνω τα οποία του συνέβησαν, για να αποδείξει ότι αξίζει, επιδιώκει με κάθε τρόπο να κατατάσσεται στους μη “κοινούς” θνητούς αλλά στους ανώτερης κοινωνικής τάξης. Αντίθετα, αίτιο μπορεί να είναι η υπερβολική ανεκτικότητα και υπερεκτίμηση του παιδιού από τους γονείς ή ο υπερβολικός θαυμασμός από το περιβάλλον που ποτέ δεν έχει βάσεις σε αληθινές αποδόσεις Το αίτιο του ναρκισσισμού αποτελεί ψυχολογικό τραύμα, γι' αυτό και επιδιώκει να γίνει “κάποιος” εκδικούμενος γι' αυτά που του συνέβησαν στη ζωή του. Έχει αρνητική εικόνα για τον κόσμο γύρω του. Στο ασυνείδητο, κατά τους Γιούγκ και Φρόιντ, επεξηγείται ως κατώτερος που μεταφράζεται ως χαμηλή αυτοεκτίμηση, ενώ στη συμπεριφορά του και στις σκέψεις που ελέγχει ο ίδιος, τη διαφορετικότητά του την επεξηγεί ως ανωτερότητα καταφεύγοντας σε ιδέες μεγαλομανίας που συχνά αγγίζουν τα όρια της παράνοιας, ή γενικά σε σκέψεις που τον κάνουν να θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο, διαφορετικό και μοναδικό. Έτσι εκτοξεύεται λόγω του εγωκεντρισμού και της μανίας του για δόξα σε υψηλές θέσεις. Παραδείγματα γνωστών ναρκίσσων στην ιστορία είναι η Κλεοπάτρα, ο Αδόλφος Χίτλερ και ο Μάικλ Τζάκσον.

  Η ΠΙΘΑΝΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ: Όταν οι συνάνθρωποι δεν αντιμετωπίζουν τον νάρκισσο με τον συνήθη τρόπο που εκείνος θέλει, τότε θυμώνει και μπορεί ακόμη να αλλάξει η εκτίμηση για τον εαυτό του, ή όταν δεχθεί κριτική, και μάλιστα δημόσια, τότε συνήθως, χάνοντας το έδαφος κάτω από τα πόδια του, μπορεί να φοβηθεί ότι οι άλλοι θα ανακαλύψουν τον πραγματικό του εαυτό και έτσι θα χαθεί η θετική εκτίμηση του κόσμου. Μπορεί, τέλος, χωρίς τη μεσολάβηση κάποιου συμβάντος να συνειδητοποιήσει μόνος του ότι δεν είναι αυτό που πίστευε. Σε και τις τρεις περιπτώσεις το αποτέλεσμα θα είναι ίδιο: Η μοναξιά που τον πνίγει μπορεί να τον οδηγήσει σε κατάθλιψη, με όλα τα συνεπακόλουθά της: κατάχρηση ουσιών, αλκοολισμό, αυτοκτονικούς ιδεασμούς ή αυτοκαταστροφική συμπεριφορά,
διατροφικές διαταραχές, όπως νευρική ανορεξία ή και βουλιμία, προβλήματα στις διαπροσωπικές σχέσεις, προβλήματα στις σπουδές ή τη δουλειά.

  ΘΕΡΑΠΕΙΑ: Σύμφωνα με τους ειδικούς, αν ο νάρκισσος συνειδητοποιήσει ή ήδη γνωρίζει ότι πάσχει από αυτήν την διαταραχή, το καλύτερο είναι να απευθυνθεί σε ψυχολόγο ή ψυχοθεραπευτή. Η θεραπεία πραγματοποιείται με ψυχοθεραπεία πριν το άτομο φθάσει στην κατάθλιψη.

  ΣΥΜΠΈΡΑΣΜΑ: Σε μια εποχή όπου η έλλειψη πίστης στο Θεό, τα κακά πρότυπα και η έλλειψη αγάπης υπερισχύουν στις σχέσεις των ανθρώπων, ο ναρκισσισμός είναι μια αρρώστια που θα συνεχίζει να μαστίζει ολοένα και περισσότερο τα μυαλά των ανθρώπων.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: Γιώργος Χατζησταυράκης, Ο κακοηθης ναρκισσισμος στην αναλυτικη κατασταση. http://psychologein.sciblogs.net/2009/07/11/narcissism/

ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ:

Ο Άγιος Νεος Ιερομάρτυς Ζαχαρίας Μητροπολίτης Κορίνθου [30.3.1684] από τον Κων/νο Οικονόμου

 

Ο Άγιος Νεος Ιερομάρτυς Ζαχαρίας Μητροπολίτης Κορίνθου [30.3.1684]

από τον Κων/νο Οικονόμου

“Δέχου στεφάνους εκ Θεού Ζαχαρία,

Ως Iεράρχης και αθλητής Kυρίου”.

   ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΝ ΒΕΝΕΤΟΤΟΥΡΚΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ: Στο ξεκίνημα του λεγομένου 6ου Τουρκοβενετικού πολέμου (1684–1699), στη διάρκεια του οποίου η Πελοπόννησος, η Αίγινα, η Πρέβεζα κι η Λευκάδα άλλαξαν προσωρινά τύραννο, περνώντας από τη βαρβαρότητα των Οθωμανών, στη κυριαρχία της Παπόφιλης “Γαληνοτάτης Δημοκρατίας”, ένα περιστατικό συγκλόνισε το χριστιανικό κόσμο της Ορθοδόξου Κορίνθου.

Η Κόρινθος τον 17ο αιώνα

  Η ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ: Εκείνη, λοιπόν την εποχή, ο Επίσκοπος της Ορθοδόξου Εκκλησίας Κορίνθου, ο Ζαχαρίας, συκοφαντήθηκε από τους Τούρκους ότι συνεργαζόταν με τους Ενετούς, κατά την εκστρατεία του Ενετικού στρατού και στόλου υπό τον Μοροζίνη στην Νότια παράκτια Ελλάδα, για την απελευθέρωση των Ελλήνων. Μάλιστα βρέθηκε και συκοφάντης που έλεγε ότι ο Επίσκοπος είχε κρυφή αλληλογραφία για το σκοπό αυτό με τους Λατίνους. Μ’ αυτή την πρόφαση όρμησε ο βάρβαρος μωαμεθανικός όχλος στη Μητρόπολη και σαν ανήμερα θηρία άρπαξαν τον αρχιερέα του Θεού και σιδηροδέσμιο, δέρνοντας και σπρώχνοντας, τον έφεραν στον δικαστή.

ΣΥΛΛΗΨΗ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΟ: Ο κριτής, τον προέτρεψε, ως μοναδική λύση για κείνον, να αρνηθεί τον Χριστό και να γίνει μωαμεθανός! Ο Ζαχαρίας, με αηδία άκουσε την πρόταση αυτή του Οθωμανού μουλά και γι' αυτό βασανίστηκε φρικτά. Σε μια δεύτερη προσπάθεια των Τούρκων να “συνετίσουν” τον αρχιερέα, ο Άγιος Μάρτυς απάντησε: “Να μη το δώσει ο Άγιος Θεός ν’ αρνηθώ τον Κύριό μου Ιησού Χριστό, τον αληθινό Θεό. Πιστεύω Αυτόν Θεό παντοδύναμο και ποιητή του σύμπαντος κόσμου και για το όνομά Του το Άγιο είμαι έτοιμος να χύσω και το αίμα μου”. Μόλις τ’ άκουσε ο δικαστής διέταξε και τον έδειραν ξανά σκληρά. Κατόπιν τον έβαλαν στη φυλακή και τον βασάνιζαν αλύπητα και απάνθρωπα αλλά δεν μπόρεσαν να μεταβάλουν τη γνώμη του. Έπειτα βγήκε και η “ετυμηγορία” των ιθυνόντων της πόλης. Καταδικάστηκε να καεί ζωντανός στη φωτιά περιστρεφόμενος σαν πασχάλιος αμνός!

ΜΙΑ ΔΩΡΟΔΟΚΙΑ ΛΙΓΟΣΤΕΥΕΙ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ: Οι χριστιανοί της Κορίνθου, σαν έμαθαν την απόφαση των βαρβάρων, προσέφεραν μεγάλο χρηματικό ποσό στον Τούρκο έπαρχο, για να μεταβληθεί ο φρικτός αυτός τρόπος της θανατικής καταδίκης. Έτσι ο νέος ιερομάρτυρας Ζαχαρίας αποκεφαλίστηκε στην Κόρινθο, στις 30 Μαρτίου του 1684 μ.Χ. Ήταν η Τρίτη Κυριακή των Νηστειών, η Κυριακή της Σταυροπροσκύνησης.

Ο Άγιος Διονύσιος ο Ελεήμων (14..-1510) 28.3 από τον Κων/νο Αθ. Οικονόμου

 

Ο Άγιος Διονύσιος ο Ελεήμων (14..-1510) 28.3

από τον Κων/νο Αθ. Οικονόμου

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Για τον άγιο Διονύσιο τον Ελεήμονα, μητροπολίτη Λαρίσης και κτίτορα της μονής Αγίου Νικολάου Αναπαυσά των Μετεώρων, δεν διασώζονται αγιολογικά κείμενα, ακολουθίες, συναξάρια ή βίος, ούτε σημειώνεται πουθενά ημερομηνία εορτασμού της μνήμης του. Συνεπώς δεν έχουμε αναλυτικές πληροφορίες για τη ζωή και τη δράση του. Εικονίζεται σε τοιχογραφία του 1627 στο αριστερό κλίτος του ναού των Αγίων Αναργύρων Τρικάλων, όπου κατά χρονολογική σειρά από αριστερά προς τα δεξιά τοιχογραφούνται επτά «άγιοι αρχιεπίσκοποι Λαρίσης»: ο άγιος Θωμάς ο Γοριανίτης (1264-1273), ο άγιος Κυπριανός ο Θαυματουργός (Οκτ. του 1318), ο άγιος Αντώνιος ο Λογιώτατος και Νέος Θεολόγος (Ιουν. 1340 – 21 Μαρτ. 1362), ο άγιος Βησσαρίων ο Πρώην (στα 1489 -90 μετατέθηκε από την Επισκοπή Δημητριάδος στη μητρόπολη Λαρίσης), ο άγιος Διονύσιος ο Ελεήμων, ο άγιος Μάρκος ο Ησυχαστής (1499 – τέλη 1526 0 αρχές 1527) και ο άγιος Βησσαρίων του Σωτήρος (πρόκειται για γνωστό μητροπολίτη Βησσαρίωνα Β’, ιδρυτή και κτίτορα της μονής του Σωτήρος των Μεγάλων Πυλών, της γνωστής ως μονής Δουσίκου, ο οποίος αρχιεράτευσε στη Λάρισα από Μάρτ. 1527-13 Σεπτ. 1540). Οι επτά παραπάνω μητροπολίτες, με την ίδια ακριβώς σειρά, αναφέρονται στον ογκώδη κώδικα, υπ’ αριθμ. 59 της μονής Δουσίκου Τρικάλων, που είναι το «βρέβιον» ή ο «ιερός κώδιξ» του μοναστηρίου: Αρχιερείς Λαρισσαίοι πόσοι αγίασαν. Αναφέρονται επίσης και στον κώδικα 76 της ίδιας μονής: ''Ιδού σημειώ τους αγίους αρχιεπισκόπους Λαρίσσης''. Ο ιερομόναχος της μονής Δουσίκου Χατζή – Γεράσιμος μας πληροφορεί επιπλέον ότι οι επτά «άγιοι αρχιεπίσκοποι» Λαρίσης ήταν τοιχογραφημένοι και στον παλαιό μητροπολιτικό ναό των Τρικάλων, του Αγίου Στεφάνου, ο οποίος κάηκε στα τέλη του περασμένου αιώνα.

Ο άγιος Διονύσιος ο Ελεήμων στην τοιχογραφία του ναού των Αγίων Αναργύρων εικονίζεται πέμπτος στη σειρά, ανάμεσα στους μητροπολίτες Λαρίσης άγιο Βησσαρίωνα τον Πρώην και άγιο Μάρκο τον Ησυχαστή. Εικονίζεται ολόσωμος, ντυμένος με τα αρχιερατικά του άμφια, σάκκο και ωμοφόριο. Με το αριστερό του χέρι κρατεί ευαγγέλιο, ενώ με το δεξιό του ευλογεί. Το κεφάλι του περιβάλλεται από φωτοστέφανο, όπως συμβαίνει με όλους τους αγίους της Εκκλησίας, και τα χαρακτηριστικά του προσώπου του διαγράφονται έντονα. Η επιγραφή της τοιχογραφίας (Ο άγιος Διονύσιος ο Ελεήμων αρχιεπίσκοπος [λαρίσης]) μαρτυρεί ότι ο μητροπολίτης αυτός καταξιώθηκε στη συνείδηση του πιστού ποιμνίου του και συγκαταριθμήθηκε στην τιμητική χορεία τον τοπικών αγίων της περιοχής. Ακόμη, η επωνυμία Ελεήμων που του αποδόθηκε, αποδεικνύει αναντίρρητα την πλούσια προσφορά του τόσο στο θρησκευτικό, όσο και στον κοινωνικό τομέα, ως φιλεύσπλαχνος διάκονος, σε όσους βρίσκονταν σε χαμηλή κοινωνική κατάσταση και ως παρηγορητής σε εκείνους που έπασχαν.

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΑ ΟΡΙΑ: Με βάση τη χρονολογική σειρά των παραπάνω επτά αγίων μητροπολιτών της Λάρισας, η αρχιερατεία του αγίου Διονυσίου του Ελεήμονος, πρέπει να τοποθετηθεί μετά το 1489/90 και πριν το 1499 και οπωσδήποτε θα ήταν μικρής διάρκειας. Γύρω στα 1499 παραιτήθηκε από το αξίωμά του και τη θέση του κατέλαβε ο άγιος Μάρκος ο Ησυχαστής. Μετά την παραίτησή του αποσύρθηκε και μόνασε στη μονή Αγίου Νικολάου Αναπαυσά, της οποία υπήρξε και ο νεότερος κτίτορας. Σύμφωνα με την κτιτορική επιγραφή, που βρίσκεται πάνω από την είσοδο του νάρθηκα προς τον κύριον ναόν, κατά την πρώτη δεκαετία του ιστ’ αιώνα, μαζί με τον έξαρχο Σταγών ιερομόναχο Νικάνορα (†1521-22) ανήγειραν από τα θεμέλιά του το σημερινό καθολικό του Αγίου Νικολάου. Η επιγραφή γραμμένη στις 12 Οκτωβρίου του 1527, αμέσως μετά την αποπεράτωση της αγιογράφησης του καθολικού της μονής από τον περίφημο Κρητικό ζωγράφο Θεοφάνη Στρελίτζα-Μπαθά αναφέρει: † ΑΝΙΓΕΡΘΗ ΕΚ ΒΑΘΡΩΝ Ο ΘΕΙΩΣ Κ(ΑΙ) ΠανΣΕΠΤΩΣ ΝΑΩΣ ΤΟΥ ΕΝΑΓΙΗΣ ΠΑΤΡΟΣ ΕΙΜΩΝ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΠΑΝΙΕΡΟΤΑΤΟΥ ΜΙΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΛΑΡΙΣΗΣ ΚΗΡ ΔΙΟΝΙΣΙΟΥ Κ(ΑΙ) ΤΟΥ ΩΣΕΙΩΤ)Α)ΤΟΥ ΕΝ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΕ(Ι)Σ ΚΗΡ ΝΙΚΑΝΩΡΟΨ Κ(ΑΙ) ΕΞΑΡΧΟΥ ΣΑΓΩΝ Κ(ΑΙ) Τ(ΩΝ) ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΕΙΣΩΡΙΘΗ ΔΕ Κ(ΑΙ) ΔΙΑ ΕΞΟΔΟΥ ΤΟΥ ΕΥΤΕΛΟΥΣ (Κ)ΥΠΡΙΑΝΟΥ ΙΕΡΟΔΙΑΚΩΝΟΥ ΕΤ(ΟΥΣ), ζωλς’ (7036=1527) ΜΗΝΙ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΙΒ ΕΝ ΙΝ(ΔΙΚΤΙΩΝΙ) Α’ ΧΕΙΡ ΘΕΟΦΑΝΗ Μ(ΟΝΑ)Χ(ΟΥ) ΤΟΥ ΕΝ ΤΗ ΚΡΙΤΗ ΣΠΕΛΗΤΖΑΣ. Στο νότιο άκρο του δυτικού τοίχου του νάρθηκα της μονής αυτής, ανάμεσα στην ένθρονη και βρεφοκρατούσα Παναγία και στον όσιο Αθανάσιο το Μετεωρίτη, εικονίζεται ο άγιος Διονύσιος ο Ελεήμων, ολόσωμος με το μοναχική του περιβολή σε στάση δέησης. Η παράσταση φέρνει την επιγραφή: ΔΕΗΣΙΣ ΤΟΥ ΔΟΥΛΟΥ ΤΟΥ Θ(ΕΟ)Υ ΔΙΟΝΙΣΙΟΥ ΑΡΧΙΕΡΕΟΣ. Τα χαρακτηριστικά του προσώπου παρομοιάζουν με εκείνα της τοιχογραφίας του ναού των Αγίων Αναργύρων Τρικάλων, η οποία ως μεταγενέστερη πρέπει να στηρίχθηκε στην προσωπογραφική παράσταση της μετεωρίτικης μονής.

   ΚΑΙ ΝΕΑ ΙΣΤΟΡΗΣΗ: Ωραιότατη ιστόρηση του αγίου Διονυσίου του Ελεήμονος έγινε πρόσφατα (1995) στο καθολικό της ιεράς μονής Αγίου Στεφάνου Μετέωρων, στην αριστερή παραστάδα της θύρας του κυρίως ναού: «δια χειρός Βλασίου Τσοτσώνη». Επίσης, ο ίδιος αγιογράφος στον ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αγίας Τριάδος Μετεώρων, ανάμεσα στους άλλους μετεωρίτες κτήτορες, έχει ιστορήσει (1994) και τον όσιο Διονύσιο, τον κτήτορα του Αναπαυσά.

ΜΝΕΙΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ: Ο άγιος Διονύσιος ο Ελεήμων μνημονεύεται σε γράμμα του Νοεμβρίου του 1541 του μητροπολίτου Λαρίσης Νεοφύτου Α’, με το οποίο επικυρώνει τις ελευθερίες και τα προνόμια της μονής Μεταμορφώσεως των Μετεώρων. Στο γράμμα του ο μητροπολίτης Νεόφυτος Α αναφέρεται και σε προκατόχους του μητροπολίτες, που μάλλον είχε και ο ίδιος γνωρίσει: «… κ(αι) εκ των αοιδίμων Π(ατέ)ρων μου εγνώρισα του τε κυρ Διονυσίου και Μάρκου, ότι αδέσποτος και ακαταδούλωτος υπάρχει η τοιαυτή μονή…». Το έγγραφο αυτό επιβεβαιώνει αναμφισβήτητα ότι ο αναγραφόμενος εδώ Διονύσιος ήταν ο άγιος Διονύσιος ο Ελεήμονας και ότι κατείχε το μητροπολιτικό θρόνο της Λάρισας αμέσως πριν τον Μάρκο τον Ησυχαστή, αφού αναγράφεται πρώτο το όνομά του και ακολουθεί του Μάρκου. Επίσης ο Λαρίσης Διονύσιος μνημονεύεται πολλές φορές στο «Σύγγραμμα Ιστορικόν» ή «Χρονικόν των Μετεώρων», το οποίο πρέπει να γράφτηκε λίγο μετά το 1529. Σύμφωνα λοιπόν με το κείμενο αυτό ο άγιος Διονύσιος ήταν εκείνος, που πρώτος έδωσε τον τίτλο του ηγουμένου στον «πατέρα» της μονής Μεταμορφώσεως του Μετέωρου, ιερομόναχο Ιωάσαφ, [όχι τον ομώνυμο κτήτορα της μονής βασιλέα Ιωάννη Ούρεση Παλαιολόγο Ιωάσαφ] και κατόπιν τον χειροτόνησε επίσκοπο Φαναρίου. Το σχετικό χωρίο αναφέρει: εύρομεν δε και αγίαν εικόνα ούσαν υπογεγραμμένην «Δέησις του δούλου του Θεού Σεραπίωνος μοναχού, του τέκτονος και καθηγουμένου της μονής του Παντοκράτορος Χριστού του αληθινού Θεού ημών, επί έτους 1425-26». Και τούτω τω μοναχώ ουκ ασκόπως το της ηγουμενίας επεκλήτο όνομα, αλλ’ από της του τόπου τάξεως ωνομάζετο, καθώς αυτή η τάξις επεκράτησεν εως εις τον καιρόν του κυρ Ακακίου, ον και εθεασάμεθα. Εις τον αυτόν καιρόν εποίησεν ο εν ιερομονάχοις κυρ Ιωάσαφ χρόνους ιζ’, διέπων και αυτός κατά την έκπαλαι συνήθειαν ως πατήρ του Μετεώρου. Ο δε κυρ Διονύσιος ο Λαρίσσης ετίμησεν εις την ηγουμενίαν του Μετεώρου τον Ιωάσαφ τούτον και εσύστερον εποίησεν επίσκοπον Φαναρίου. Από αυτού και έως του νυν επέρασαν χρόνοι μ’ και ηγούμενοι ε’. άξιον δεν ιδείν πώς εν έτοις μ’ χρόνοις ηγούμενοι ε’ εγένοντο και ρ’ χρόνων παρωχηκότων πρότερον, ουδείς όνομα ηγουμένου εκέκτητο ουδέ εις το Μετέωρον ουδέ εις άλλην μονήν, ότι δηλονότι παρεκτός του Πρώτου της Σκήτεως του εν Δουπιάνη ουδείς άλλος ηγούμενος ωνομάζετο εν ταις Μετεώροις μοναίς απάσαις ούτω γαρ τη συνήθεια επεκράτει ότι ο Πρώτος της Σκήτεως έχει και της ηγουμενίας όνομα». Από τότε που ο Λαρίσης Διονύσιος χειροθέτησε ηγούμενο του Μετεώρου τον ιερομόναχο Ιωάσαφ και στη συνέχεια τον χειροτόνησε επίσκοπο Φαναρίου μέχρι τότε που συντάχθηκε το κείμενο αυτό, σύμφωνα με το παραπάνω απόσπασμα είχαν περάσει μ’ (-40) χρόνια. Με δεδομένο ότι το «Σύγγραμμα Ιστορικόν» γράφτηκε λίγο μετά το έτος 1529, αφαιρώντας τα 40 αυτά χρόνια, φθάνουμε στη δεκαετία 1490-1500, δηλαδή στη δεκαετία που μητροπολίτης Λαρίσης ήταν ο Άγιος Διονύσιος ο Ελεήμων.

Σύμφωνα με άλλα χωρία του «Συγγράμματος Ιστορικού», ο Λαρίσης άγιος Διονύσιος και κτήτωρ της μονής του Αγίου Νικολάου του Αναπαυσά, όταν κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του εγκαταβίωσε εκεί ως μοναχός, παραχώρησε μέρος από τη γη της στη μονή του Μεγάλου Μετεώρου. Μόνον αυτός ο Διονύσιος ως κτήτωρ της μονής θα μπορούσε να προβεί σε μια τέτοια ενέργεια. Σημειωτέον ότι ακόμη και σήμερα η ιερά μονή Μεγάλου Μετεώρου έχει υπό την κατοχή της έναντι του αγίου Νικολάου Αναπαυσά ένα μεγάλο αγρόκτημα.

Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ: Αυτές τις λίγες πληροφορίες έχουμε γύρω από τη ζωή και τη δράση του μητροπολίτου Λαρίσης Αγίου Διονυσίου του Ελεήμονος. Μετά από μια βραχύχρονη παραμονή στο μητροπολιτικό θρόνο της Λάρισας, τα τελευταία χρόνια της ζωής του, όπως προαναφέρθηκε, τα έζησε ως μοναχός στο μοναστήρι του Αγίου Νικολάου του Αναπαυσά. Σύμφωνα με όσα αναγράφονται στο φ. 41β του κώδικα 650της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος, πέθανε στις 28 Μαρτίου του 1510, τη Μεγάλη Πέμπτη: «†εκοιμήθη ο πανιερώτ(α)τ(ος) μ(ητ)ροπολίτ(ης) λαρίσσης, κυρ διονύσιος, εν έτει ζιη’ (7018=1510), μην μαρτ(ιος), κη’ ημέρα Εη (=Πέμπτη) ήτις και τυχών η αυτ(η) Εη (=Πέμπτη) αγία κ(αι) μ(ε)γάλη, εν η τα σ(ωτη)ρια πάθη του κ(υριο)υ ημ(ων) ι(ησο)υ Χ(ριστο)υ επιτελούμ(εν) ωρα Γη τ(ης) νυκτός».

Η ίδια αναφορά, ημιτελής όμως, έχει αντιγραφεί και στον κώδικα 457 της μονής Μεταμορφώσεως των Μετεώρων.