Μια ταινία που σημάδεψε μια δύσκολη- εμφυλιοπολεμική εποχή - 1948: Οι Γερμανοί ξανάρχονται +ΒΙΝΤΕΟ Κων/νος Οικονόμου

 

Μια ταινία που σημάδεψε μια δύσκολη- εμφυλιοπολεμική εποχή -1948: 

Οι Γερμανοί ξανάρχονται +ΒΙΝΤΕΟ

Κων/νος Οικονόμου

Πρόκειται για μια ελληνική δραματική κομεντί με έντονα στοιχεία σάτιρας του 1948, σε σκηνοθεσία Αλέκου Σακελλάριου. Η ταινία αναφέρει χαρακτηριστικά στους εισαγωγικούς τίτλους ότι πρόκειται για έναν σατυρικό εφιάλτη. Το σενάριο γράφτηκε από τον σκηνοθέτη σε συνεργασία με τον Χρήστο Γιαννακόπουλο, μόνιμο συνεμπνευστή του Σακελλάριου σε τόσες και τόσες αξέχαστες ελληνικές επιτυχίες του Σινεμά.  Η παραγωγή έγινε από τη Φίνος Φιλμ και την Ένωση Συνεργαζόμενων Καλλιτεχνών. Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι: Βασίλης Λογοθετίδης, Μίμης Φωτόπουλος, Βαγγέλης Πρωτοπαππάς [μόνιμος παρτεναίρ του Λογοθετίδη], Λαυρέντης Διανέλλος, Ντίνος Δημόπουλος, Ίλια Λιβυκού, Νίτσα Τσαγανέα και Χρήστος Τσαγανέας.

   Κεντρικό πρόσωπο στην ταινία είναι ένας φιλήσυχος οικογενειάρχης, ο Θόδωρος, ο οποίος μετά το τέλος της Κατοχής βλέπει τα εμφύλια πάθη να θεριεύουν και όλοι να έχουν ξεχάσει το δράμα της που πέρασαν όλοι τους λίγα χρόνια πριν. Μια μέρα, λοιπόν, στον προμεσημεριανό του ύπνο, ονειρεύεται πως οι Γερμανοί ξανάρχονται και όλοι αρχίζουν να ξαναζούν την αγριότητα που ζούσαν μέχρι πριν λίγα χρόνια.

   Η δράση της ταινίας τοποθετείται στην Αθήνα. Η ταινία ξεκινά με τον Θόδωρο να ψωνίζει από ένα πλανόδιο πωλητή, όπου και συναντά ένα γνωστό του, ενώ παρακάτω τσακώνονται δύο άτομα για τα πολιτικά, με τον Θόδωρο να διαφωνεί με όλα αυτά. Λίγο πιο κάτω βλέπει έναν τραυματία, ενώ παρακάτω γίνεται θύμα διασταυρουμένων πυρών, χωρίς όμως να πάθει κάτι. Επιστρέφοντας σοκαρισμένος στην αυλή όπου ζει, λέει στους γείτονες του πόσο αποστρέφεται αυτή την κατάσταση, να μην μπορεί μετά τον πόλεμο να βρει η Ελλάδα ησυχία. Εν τω μεταξύ ένας από τους γείτονές του, ο Ζήσης διαβάζει στην εφημερίδα ότι ο Χίτλερ τελικά ίσως επέζησε κάπου στο Τιρόλο μαζί με την Εύα Μπράουν. Μη θέλοντας να ακούσει άλλο, ο Θόδωρος πάει και κάθεται στην καρέκλα του, όπου τον παίρνει ο ύπνος.

 

 ''Ξυπνάει'' απότομα, όταν ακούει φωνές από έξω, ότι η Ευρώπη δέχεται ξανά επίθεση από τους Γερμανούς. Παρεμβάλλεται μια αφήγηση, για το πώς η Γερμανία αρχίζει να κυριαρχεί ξανά στην Ευρώπη. Αφού τελειώσει η αφήγηση, η ταινία επιστρέφει στην αυλή, όπου όλοι μαζί ακούνε γερμανικά στο ραδιόφωνο. Η δεύτερη αυτή ''Κατοχή'' τους βρίσκει ξανά στην πείνα και την εξαθλίωση: ο Ζήσης έκανε ψητό τον ... σκύλο του, τον Φλοξ, η Ουρανία (γυναίκα του Θόδωρου) βράζει τον Τζιτζιφρίγκο, ένα  ... καναρίνι, για την κόρη τους κλπ. Παράλληλα παρατηρούσαν έναν τύπο να τους παρακολουθεί και να κάνει βόλτες έξω από την αυλή τους. Κάποια στιγμή ο τύπος αυτός μπαίνει μέσα στην αυλή τους και μετά από ανάκριση βρίσκει ένα ραδιόφωνο που είχαν κρύψει στο πηγάδι τους, οπότε συλλαμβάνονται όλοι οι άντρες της αυλής.

Η πλοκή έπειτα μεταφέρεται στις φυλακές, όπου όλοι βρέθηκαν στο ίδιο κελί, ενώ μαζί τους βρίσκεται κι ένας πατριώτης που τους λέει ότι τα κάγκελα είναι φαγωμένα και θα μπορέσουν να φύγουν. Αφού κατάφεραν να αποδράσουν, τελικά βρίσκονται σε μία ψυχιατρική κλινική, στην οποία τους περίμεναν πέντε πατριώτες να τους οδηγήσουν στα βουνά. Ο Θόδωρος μένει μόνος του, για να μιλήσει με τον Νίκο, ο οποίος θα τους οδηγούσε εκεί. Τελικά εμφανίζεται ένας τρελός, με τον οποίο αρχικά ο Θόδωρος συμφωνούσε σε όλα, ενώ κατόπιν λύνεται η παρεξήγηση, μόνο που οι Γερμανοί είχαν επίσης έρθει στην κλινική. Έτσι εκείνος ο τύπος εμφανίζεται ξανά, όμως με μια ηρωική κίνηση η Έλλη τον αφοπλίζει και τελικά τον ακινητοποιούν δένοντάς τον σε μία καρέκλα. Κατόπιν αρχίζει η ανταλλαγή πυρών.

Η ταινία τελειώνει με τον Θόδωρο να παραμιλάει στον ύπνο του. Εντέλει αντιλαμβάνεται ότι όλα αυτά ήταν ένας εφιάλτης, βλέποντας τους γείτονες του στην καθιερωμένη ρουτίνα τους. Η ταινία ολοκληρώνεται με έναν διδακτικό μονόλογο του Θόδωρου, που απευθύνεται στο καναρίνι του, το οποίο τελικά ελευθερώνει από το κλουβί του.

Διανομή ρόλων

• Βασίλης Λογοθετίδης... ως Θόδωρος Γκινόπουλος, φιλήσυχος οικογενειάρχης κουρασμένος από τα πάθη του εμφυλίου που ζητά ηρεμία για τον τόπο.

• Ίλυα Λιβυκού... ως Έλλη, πατριώτισσα νοσοκόμα, που βοηθά πατριώτες να διαφύγουν στα βουνά.

• Μίμης Φωτόπουλος... ως Νίκος, πατριώτης που θα βοηθήσει πέντε πατριώτες να διαφύγουν στα βουνά.

• 
  
  Γεωργία Βασιλειάδου... ως η γυναίκα του Λευτέρη.

• Νίτσα Τσαγανέα... ως Ουρανία Γκινοπούλου, σύζυγος του Θόδωρου.

• Λαυρέντης Διανέλλος... ως Λευτέρης, ένας από τους γείτονες του Θόδωρου στην αυλή, με δεξιές ιδέες.

• Βαγγέλης Πρωτοπαππάς... ως Ζήσης, ένας από τους γείτονες του Θόδωρου στην αυλή, καθωσπρέπει τύπος, αυτός που ενημερώνει τους γείτονες του ότι ο Χίτλερ ίσως ζει.

• Μαρίνα Σμυρνάκη... ως η κόρη του Θόδωρου, αρραβωνιασμένη με έναν Άγγλο.

• Ώρα Βαζά... ως η γυναίκα του Ζήση.

• Ντίνος Δημόπουλος... ως Ξενοφών, ένας από τους γείτονες του Θόδωρου στην αυλή, με αριστερές ιδέες.

• Λουκιανός Ροζάν... ως κατάσκοπος των Γερμανών, ο οποίος τους συλλαμβάνει. Χαρακτηριστικά του το ύψος, καθώς και τα γυαλιά ηλίου που φορούσε συνεχώς.

• Θεόφιλος Ασημακόπουλος... ως πατριώτης, τον οποίο συναντούν μέσα στη φυλακή και τους βοηθά να δραπετεύσουν.

• Χρήστος Τσαγανέας... ως ο τρελός της κλινικής, που μονολογεί συνεχώς: Άνθρωποι, άνθρωποι, προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός [...]

Συμμετέχουν επίσης:

• Γιώργος Βλαχόπουλος

• Κώστας Πετριτσόπουλος

• Δημήτρης Ιλατζής

• Στέφανος Στρατηγός

• Γιώργος Καρέτας

• Ιωάννης Σχοινάς

• Ρένος Κουλμάσης

• Γιώργος Τσούχλος

• Δημήτρης Καλογήρου

• Νίκος Φέρμας

• Σταύριος Κυριαζής

• Δημήτρης Χατζηαντωνίου

• Μιχαήλ Λεσέγκο

• Γιάννης Χειμωνίδης

• Αλέξης Οφροσίμοφ

• Χριστόφορος Χειμάρας

• Η ταινία προβλήθηκε στις αίθουσες Αθηνών-Πειραιώς-Προαστίων το 1948 και έκοψε στην πρώτη προβολή 136.033 εισιτήρια, ποσό ρεκόρ για την εποχή. Η πρώτη προβολή έγινε στο κινηματοθέατρο «Ρεξ» (Ρεξ/Κοτοπούλη) και τον κινηματογράφο «Κρόνος» (Κοτοπούλη/Κρόνος).

• 
  
  Η ταινία αποτελεί κινηματογραφική μεταφορά θεατρικού έργου των Σακελλάριου - Γιαννακόπουλου, που είχε ανεβεί υπό τον ίδιο σχεδόν τίτλο («"Οι Γερµανοί ξανάρχονται...", σατυρικός εφιάλτης σε τρεις πράξεις κι επίλογο») τη χειμερινή σεζόν 1946-47 (πρεμιέρα: Σάββατο, 19 Οκτωβρίου 1946[6]) από τον θίασο Μαρίκας Κοτοπούλη στην ομώνυμη θεατρική σκηνή του κινηματοθεάτρου «Ρεξ». Μάλιστα στην ταινία συμμετείχαν αρκετοί από τους ηθοποιούς της θεατρικής παράστασης. Την εποχή που ανέβηκε η θεατρική παράσταση, είχε προκαλέσει μεγάλη αίσθηση, διότι στην Ελλάδα οι πολιτικές εξελίξεις δεν είχαν καταλαγιάσει, ελέω Εμφυλίου Πολέμου.

• Ήταν η πρώτη κινηματογραφική ταινία που σκηνοθέτησε ο Σακελλάριος. Μάλιστα στην ταινία παίζει και τον μικρό ρόλο ενός άνδρα που παρακολουθεί καυγά. Ήταν η πρώτη μεγάλη εμπορική επιτυχία της Φίνος Φιλμ και θεωρείται προπομπός των μεγάλων επιτυχιών του Φίνου και του ελληνικού κινηματογράφου που ακολούθησαν.

• Στην ταινία αυτή κάνουν το κινηματογραφικό τους ντεμπούτο αρκετοί γνωστοί ηθοποιοί, όπως η Ίλυα Λιβυκού, που στη συνέχεια συνέθεσε αχώριστο κινηματογραφικό, αλλά και θεατρικό δίδυμο με τον Βασίλη Λογοθετίδη. Επίσης πρωτοεμφανίζεται ένας από τους μεγαλύτερους "μάγκες" του ελληνικού κινηματογράφου, ο Νίκος Φέρμας. Την πρώτη τους εμφάνιση έκαναν επίσης οι Στέφανος Στρατηγός, Μίμης Φωτόπουλος, Λαυρέντης Διανέλλος.

• 
  
  Την παράσταση "κλέβει" ο Χρήστος Τσαγανέας, στον ρόλο του τρελού [θυμίζοντας κι ένα άλλο ρόλο τρελού που θα παίξει αργότερα, εκείνον του θαυμαστή του Ταβερνιε!], με τον περίφημο μονόλογο: "Άνθρωποι, άνθρωποι αιμοσταγείς, αιμοδιψείς και αιμοβόροι... προς τι το μίσος κι ο αλληλοσπαραγμός;".

• Ο μετέπειτα σκηνοθέτης του ελληνικού κινηματογράφου Ντίνος Δημόπουλος πρωτοεμφανίζεται εδώ ως ηθοποιός. Αυτή η ταινία απογείωσε την καριέρα της Γεωργίας Βασιλειάδου, κάνοντάς την στη συνέχεια πρωταγωνίστρια.

• Ο Βασίλης Λογοθετίδης σε ηλικία 50 ετών πλέον και ήδη καθιερωμένος θεατρικός ηθοποιός, μετά από αυτή την ταινία αναγνωρίζεται και καθιερώνεται ως κορυφαίος Έλληνας κωμικός της εποχής. Στην συνέχεια γίνεται θιασάρχης για τα επόμενα 12 χρόνια ως τον θάνατό του, το 1960.

• Η ταινία αποτέλεσε σταθμό στην τεχνική της φωνοληψίας λόγω του άψογου συγχρονισμού ήχου και εικόνας, σε αντίθεση με το παρελθόν, όπου «ανοιγόκλειναν τα χείλη οι ηθοποιοί και η ομιλία τους ακουγότανε… μετά πάροδον δευτερολέπτων!» (Αχιλλέας Μαμάκης, Εφημερίδα Έθνος, Ιανουάριος 1948)

• 
  
  ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΟ: Το ... ΚΚΕ, γνωστό τότε για την αίσθηση του χιούμορ, διέγραψε το 1948 τον Μίμη Φωτόπουλο εξαιτίας της συμμετοχής του στην ταινία!!

• ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ: 

  
  

Μπορεί κάποιος να προκαλέσει ... σεισμούς; Η Πρόκληση σεισμών +ΒΙΝΤΕΟ του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου, συγγραφέα

 

Μπορεί κάποιος να προκαλέσει ... σεισμούς; 

Η Πρόκληση σεισμών + ΒΙΝΤΕΟ

του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου, συγγραφέα

HAARP - ΕΓΚΑΤ. ΑΛΑΣΚΑΣ

 Πρόκληση Σεισμών είναι η διέγερση των γεωλογικών μηχανισμών γένεσης ενός σεισμού από τον άνθρωπο ή γενικά κάποιο παράγοντα, που δεν εξαρτάται από φυσική δραστηριότητα, έτσι ώστε να προκληθεί ένα γεγονός νωρίτερα από το χρόνο που προβλέπει η φυσική του εξέλιξη και πιθανόν ελεγχόμενα.

ΜΕΘΟΔΟΙ ΠΡΟΚΛΗΣΗΣ ΣΕΙΣΜΩΝ: Έχει ήδη αρχίσει η πρόκληση σεισμών με κάποιες μεθόδους από κάποιες ανεπτυγμένες χώρες. Η μία μέθοδος είναι με τη χρήση πυρηνικών και η άλλη αφορά στη χρήση ισχυρών ηλεκτρομαγνητικών παλμών [EMP]. Με τη μέθοδο των πυρηνικών, προκαλείται ένα ισχυρό ωστικό κύμα που προκαλεί δονήσεις ικανές να συντονίσουν στιγμιαία ένα ρήγμα και να προκαλέσουν σεισμό. Ακόμη, με την ίδια μέθοδο, δημιουργείται έντονος ηλεκτρομαγνητικός παλμός (NEMP) που έχει την ικανότητα να καταστρέφει επίσης με συντονισμό οποιαδήποτε ηλεκτρονική συσκευή βρίσκεται σε απόσταση κάποιων χιλιομέτρων! Οι ΗΜΠ που φέρουν σχεδόν πλήρες φάσμα συχνοτήτων δρουν διεγείροντας τους μηχανισμούς γένεσης των σεισμών ακόμη και όταν δεν υπάρχουν οι απαιτούμενες συσσωρευμένες τάσεις. Δηλαδή, με απλά λόγια, μπορούν να προκαλέσουν σεισμό και σε περιοχές που δεν έχουν υπόβαθρο γένεσης σεισμών! Στα πειράματα που έγιναν μόνο με ΗΜΠ στη Ρωσία [στις ΗΠΑ δεν ανακοινώθηκε τίποτε σχετικά], εμφανίζονταν σεισμικές διαταραχές σε διάστημα λίγων ημερών μετά.

ΑΛΛΕΣ ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΠΡΟΚΛΗΣΗΣ ΣΕΙΣΜΩΝ: Ο συντονισμός ενός ρήγματος από εξωτερικό διεγέρτη μπορεί να συμβεί και με άλλες μεθόδους ή φυσικές διαδικασίες. Οι πλήρους φάσματος συχνότητες της θραύσης από ένα πολύ κοντινό σεισμό μπορούν να συντονίσουν στιγμιαία το ρήγμα. Στο ίδιο αποτέλεσμα μπορούμε θεωρητικά να καταλήξουμε με σταδιακή μεταφορά ενέργειας στο ρήγμα αν η διέγερση γίνεται σύμφωνα με την ίδια συχνότητα ταλάντωσής του, όπως για παράδειγμα να ανυψώνουμε και να αφήνουμε να πέφτει ρυθμικά στο έδαφος κοντά στο ρήγμα ένα μεγάλο βάρος. Λόγω της έντονης αλληλεπίδρασης του γήινου φλοιού με την ιονόσφαιρα, στο εύρος των χαμηλών συχνοτήτων και τις δοκιμές που γίνονται με το HAARP στις ίδιες χαμηλές συχνότητες, θεωρείται πιθανή αν και δεν έχει γίνει δημόσια παραδεκτή η δυνατότητα επιλεκτικής πρόκλησης σεισμών και με τον τρόπο αυτό.

    ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ HAARP: Το πειραματικό πρόγραμμα HAARP (High frequency Active Auroral Research Project) έχει [θεωρητικώς] σκοπό τη μελέτη της ιονόσφαιρας για τη διέγερση και χρήση αυτής ως κεραίας ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων(!), τη βελτίωση των επικοινωνιών αλλά ακόμη και για επιτήρηση(!). Το HAARP χρηματοδοτείται από την Αμερικανίκη Πολεμική Αεροπορία και το Ναυτικό [γιατί άραγε απ' αυτούς;]. Διαθέτει ειδικές εγκαταστάσεις εκπομπής κυμάτων HF (2.8 – 10 MHz) υψηλής ισχύος (της τάξης των μερικών MW) στη Gakona [Αλάσκα], τα οποία διεγείρουν τα φορτισμένα σωματίδια της ιονόσφαιρας (όπως τα υψηλής ενέργειας ηλεκτρόνια), προκαλώντας την παραγωγή ασθενών κυμάτων VLF, ELF, κτλ. Μάλιστα, οι συχνότητες της μπάντας ELF (30 - 300 Hz) διαπερνούν το έδαφος και τη θαλάσσια μάζα αποκαλύπτοντας γεωλογικά και ωκεανογραφικά χαρακτηριστικά του πλανήτη σε πολύ μεγάλο βάθος [υποβρύχια χαρτογράφηση]. Το πρόγραμμα έχει συνοδευτεί από διάφορες θεωρίες, σύμφωνα με τις οποίες, το HAARP αποτελεί αμερικανικό «υπερόπλο» μαζικής καταστροφής, το οποίο μέσω εσκεμμένης διέγερσης της ιονόσφαιρας μπορεί να επιτυγχάνει: επιλεκτική διακοπή των επικοινωνιών σε συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές, εξουδετέρωση των κατοίκων θέτοντάς τους σε κατάσταση λήθαργου (ψυχοτρονικό όπλο), την πρόκληση καιρικών φαινομένων, σεισμών (περιβαλλοντικό/γεωφυσικό όπλο), κ.ά., θεωρίες που βεβαίως ποτέ δεν αντικρούστηκαν στα σοβαρά από τους Αμερικανούς στρατιωτικούς ιθύνοντες.

ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ: Τα θετικά αποτελέσματα της ικανότητας πρόκλησης σεισμών θα μπορούσαν να είναι ενθαρρυντικά καθώς αν έχουμε πρόγνωση ενός γεγονότος, ακόμη και μακράς διάρκειας με τις στατιστικές μεθόδους των σεισμολόγων, μπορούμε να υποβοηθήσουμε τη διαδικασία της γένεσης του σεισμού ώστε να συμβεί σε ελεγχόμενο χρονικό διάστημα. Σε βραχείας πρόγνωσης σεισμό η εφαρμογή μιας μεθόδου πρόκλησης θα μπορούσε να περιορίσει πολύ περισσότερο το παράθυρο χρόνου εκδήλωσης του σεισμού. Αυτό θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο σε κάποιον οργανισμό αντισεισμικής προστασίας που θα μπορούσε να προγραμματίσει εκκενώσεις και να εκτονώσει ελεγχόμενα τις συσσωρευμένες τάσεις στο φλοιό. Βέβαια μην έχοντας κατανοήσει ακόμη πλήρως τους μηχανισμούς γένεσης και πρόκλησης σεισμών, ένα πειραματικό σφάλμα σε μια πρώιμη προσπάθεια ίσως να είναι λανθασμένο και να αποφέρει κάποιο σεισμικό συμβάν που θα είναι πέρα από κάθε έλεγχο! Τα αποτελέσματα των πειραμάτων αυτών θα μπορούσαν να αποδειχθούν επίσης καταστροφικά αν γινόταν [αν δεν έχει ήδη γίνει!] εφαρμογή της γνώσης αυτής ως όπλο μαζικής κλίμακας.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: 1. V.A. Zeigarnik, V.A. Novikov, A.A. Avagimov, N.T. Tarasov, L.M. Bogomolov. "Discharge of Tectonic Stresses in the Earth Crust by High-power Electric Pulses for Earthquake Hazard Mitigation". Joint Institute for High Temperatures of Russian Academy of Sciences, Moscow, Russia. 2. Nikolai T. Tarasov and Nadezhda V. Tarasova. "Spatial-temporal structure of seismicity of the North Tien Shan and its change under effect of high energy electromagnetic pulses".  Schmidt United Institute of Physics of the Earth, Russian Academy of Sciences, Moscow, Russia. 3. Annals of Geophysics, Vol. 47, N. 1, February 2004. 4. http://el.wikipedia.org/wiki/Haarp

ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ: 

Η ασωτία Του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου - συγγραφέα + ΒΙΝΤΕΟ

 

Η ασωτία +ΒΙΝΤΕΟ

Του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου - συγγραφέα

Η ασωτία της ανθρωπότητας οδηγεί σε ινστιτούτα αδυνατίσματος ή την ασιτία!

Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΣΟΦΙΑ: Κατά το Σόλωνα ο απότομος πλουτισμός μπορεί να οδηγήσει στην ασωτία: “Η χόρταση γεννά την ύβριν, όταν πολλά πέσουν πλούτη, σε ανθρώπους που δεν έχουνε το νου τους μετρημένο”. Και αλλού γενικεύει: “Ο πλούτος φέρνει τον κορεσμό και ο κορεσμός την ύβριν”. Όπου ύβρις εννοείται η αλαζονία που γεννάται από την ασωτία με κατάληξη την πτώση. Σ' αυτό το συλλογισμό συμφωνεί και ο Πλούταρχος: “Ουδέποτε απορία (έλλειψη) χρημάτων εγέννησεν ασωτίαν”. Κατά τον Πλάτωνα: “Η ζωή που έχει στο μερτικό της την εγκράτεια, είναι πιο ευχάριστη από εκείνη όπου βρίσκονται η ασωτία”.

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΟΡΟΥ: «Άσωτος» είναι ο άνθρωπος που ζει έκλυτη ζωή, ο διεφθαρμένος, αυτός που σπαταλά χρήματα για να ζήσει μιά τέτοια ζωή, αυτός που φέρνει συμφορά στον εαυτόν του, στην οικογένεια του και στην ευρύτερη κοινωνία. Τελικά ο «άσωτος» είναι αυτός που σου δίνει την εντύπωση ότι δεν έχει ελπίδα σωτηρίας, αυτός που θα φτάσει τελικά σε απελπισία και απόγνωση. Έτσι η ασωτία εκφράζεται ως υπερβολική στροφή προς τις υλικές απολαύσεις, που την συνοδεύει η σπατάλη. Πολλές φορές συμβαίνει να έχουμε όλα τα καλά και τ' αγαθά του κόσμου και πάλι να μη είμαστε ευχαριστημένοι, όπως ο άσωτος υιός του Ευαγγελίου.

Ο ΑΣΩΤΟΣ ΥΙΟΣ: Στο πρόσωπο του άσωτου της Παραβολής αναγνωρίζουμε τον άνθρωπο εκείνο που με την αμαρτία αποκόπτεται από το Θεό. Η παρουσία του Θεού ενοχλεί και πιέζει τον άσωτο. Νομίζει ότι ο Θεός του κάνει τη ζωή μονότονη και κουραστική. Έτσι προσπαθεί να βγάλει από την σκέψη του τον Θεόν εξορίζοντάς τον από την καρδιά του. Βλέπει την ελευθερία ως ασυδοσία. Ο άσωτος λησμονεί ότι η πραγματική ελευθερία συνδέεται με το δεσμό της αγάπης. Γι' αυτό και δεν εμπιστεύεται τον Θεό, ούτε την οικογένεια του. Εμπιστεύεται τις δικές του δυνάμεις. Η αυτονομία κι η αυτάρκεια του εκφράζουν και αλαζονεία, την πηγή κάθε αμαρτίας. Ο άσωτος επιλέγει μια νέα “προοπτική” που τον οδηγεί σε στέρηση και μοναξιά. Τελικά μακριά από την αγάπη προς την οικογένεια του γίνεται και άσημος. Τότε αρχίζει να συναισθάνεται την προσωπική του ενοχή, παραδεχόμενος την αποτυχία της επιλογής του. Η παραδοχή είναι σημαντική γιατί μπορεί να φθάσει κανείς στη συνειδητοποιήση, αλλά ο εγωισμός να μη τον αφήνει να προχωρήσει σε παραδοχή ενοχής. Ο άσωτος παραδέχεται την ενοχή του και η στροφή του προς την μετάνοια εκδηλώνεται με την επιλογή μιας νέας προοπτικής. Η επιλογή θεμελιώνεται στη παραδοχή της αναξιότητάς του. Γι' αυτό και ζητεί να γίνει ισότιμος με υπηρέτη του πατέρα του. Ο άσωτος μετανοεί πραγματικά γιατί δεν ζητά να γίνει πάλι υιός αλλά δούλος, επειδή η πλήρης συναίσθηση της ενοχής του τον κάνει ταπεινό. Ο άσωτος γύρισε στο σπίτι του πατέρα του όταν «ήλθε εις εαυτόν», επειδή είχε καλές κι άριστες αναμνήσεις από το σπίτι του. Θυμήθηκε στην ερημιά του την αγάπη και τις θυσίες του πατέρα και γύρισε να τις ξαναζήσει. Αν είχε κακές αναμνήσεις δεν θα γύριζε. Όσοι έχουμε την ευθύνη της δημιουργίας περιβάλλοντος, στην οικογένεια, στην κοινωνία, στην Εκκλησία, στο Σχολείο πρέπει να προσέξουμε. Το περιβάλλον που δημιουργούμε πρέπει να έχει τέτοια μορφή που να κάνει και τον άσωτον της εποχής μόλις «έλθει εις εαυτόν», να το θυμάται και να ξαναγυρίζει στο σπίτι του για να βρει στοργή. Πολλές φορές άνθρωποι διά μέσου των αιώνων έχουν τη τάση να συμπεριφέρονται ως αμετανόητοι άσωτοι. Αλλά μακριά από την μετάνοια, ακολουθούν δρόμο καταστροφής, της απώλειας, του Ιούδα. Η αμετανοησία του ανθρώπου, που εκφράζεται ως άρνηση στη κλήση του Θεού για σωτηρία, αποτελεί κατά τους Πατέρες το περιεχόμενο της βλασφημίας κατά του αγίου Πνεύματος.

 

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΤΗΣ ΤΗΣ “ΑΣΩΤΙΑΣ”: Με βάση την συμπεριφορά του αμετανόητου άσωτου ανθρώπου μπορούμε να μιλήσουμε και για την ασωτία της εποχής μας, που εκφράζεται με την άδικη κατανομή της παγκόσμιας παραγωγής αγαθών. Το 5% του πληθυσμού της γης νέμεται το 95% της παγκόσμιας παραγωγής. Η αδικία αυτή αποτελεί ταυτόχρονα και οξύμωρο σχήμα, γιατί το το 5% του πληθυσμού συμβαίνει να είναι σχεδόν όλοι χριστιανοί. Το αποτέλεσμα της σύγχρονης “χριστιανικής” ασωτίας, είναι: To ένα τρίτο των παιδιών της Αφρικής υποσιτίζονται. Ακόμη ετησίως: “13 εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν στις αναπτυσσόμενες χώρες, από αφυδάτωση, λιμό, κ.ά, στερούμενα αγαθών που έχουν τα παιδιά των χριστιανών. 300.000 παιδιά τυφλώνονται από έλλειψη βιταμίνης Α. Στην Ασία 1.000.000 παιδιά, εκπορνεύονται από πλούσιους Ευρωπαίους και Αμερικανούς “χριστιανούς” τουρίστες. Γύρω στα 10.000.000 παιδιά υποφέρουν από aids λόγω ανευθυνότητας των ενηλίκων. 10.000.000 παιδιά είναι ορφανά, επειδή οι γονείς τους πεθαίνουν από φτώχεια και ασθένειες, ενώ 130.000.000 παιδιά δεν έχουν τη δυνατότητα να φοιτούν σε Σχολείο. Οι περισσότεροι θάνατοι των παιδιών θα μπορούσαν να προληφθούν με χορήγηση βασικών εμβολίων που κοστίζουν μόλις 15 ευρώ ανά παιδί. Τέλος στον Τρίτο κόσμο 1.5 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν τη δυνατότητα να γευθούν καθαρό νερό και 2 δισεκατομμύρια δεν έχουν πρόσβαση σε συστήματα υγιεινής.” (Γιούνισεφ). Η ασωτία της εποχής μας θα περιορισθεί με την μετάνοια των ασώτων ανθρώπων της κοινωνίας και την ισοκατανομή των αγαθών της γης. Οι “πολιτισμένοι” της Δύσης άνοιξαν τις χωματερές, αδειάζοντας το γάλα στους δρόμους και πετώντας τους καρπούς της παραγωγής τους σε σκουπιδότοπους. Η ασωτία της Δύσης δεν είναι απλώς μια κοινωνική αδικία σε βάρος συνανθρώπων μας, που στερούνται όσα οι άλλοι πετάνε και κατασπαταλούν, είναι μια ασωτία που οδηγεί στην καταστροφή αυτούς που αδικούνται. Η ασωτία είναι η αμαρτία σε όλες της τις μορφές. Είναι σκλαβιά για τον άνθρωπο. Όποιος πιάστηκε στο δόκανό της έχει έναν άγριο και βάρβαρο δυνάστη, που τον εξαναγκάζει να κάνει αξιοκατάκριτα έργα. Ο δυνάστης αυτός είναι αδίστακτος και ανηλεής για τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος χάνοντας τον σεβασμό και την αγάπη στον Θεό και το συνάνθρωπο φτάνει στην ασωτία.

ΑΣΩΤΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΓΝΩΣΗ: Χειρότερη συνέπεια είναι η απόγνωση. Είναι το αμάρτημα που περιέχει όλα τα άλλα. Είναι καρπός αμετανοησίας. Η παραδοχή του λάθους δρόμου οδηγεί στην αλλαγή ζωής και στην ελευθερία από την αμαρτία. Η αμετανοησία όμως δεν επιτρέπει στον άνθρωπο να συνέλθει και η απόγνωση κλείνει κάθε δρόμο αληθινής επιστροφής και μετάνοιας. Ακόμα όμως και στην έσχατη κατάπτωση υπάρχουν και τότε περιπτώσεις επιστροφής και διόρθωσης. Αυτό συμβαίνει όταν στην πικρή του μεταμέλεια ο άνθρωπος δεν εγκαταλείπει τον εαυτό του στην απόγνωση. Συνέρχεται και αποφασίζει να επιστρέψει. Τότε αρχίζει η πορεία του προς την σωτηρία. Μετάνοια είναι το αίσθημα την ανακούφισης που νοιώθει ο άνθρωπος στην καρδιά του. Είναι νοσταλγία επιστροφής, ελπίδα σωτηρίας.

“ΤΙΜΗΤΕΣ” ΑΣΩΤΙΑΣ: Υπάρχουν όμως και οι “δίκαιοι”, που προβάλλουν τον εαυτό τους σαν κριτή του κάθε ανθρώπου. Αυτοί είναι απάνθρωποι και σκληροί απέναντι στους αμαρτωλούς. Μπορεί να είναι όντως δίκαιοι, πειθαρχικοί και εργατικοί. Αν όμως τους λείπει η αγάπη, τότε η πίστη τους μετατρέπεται σε άγριο και ανεξέλεγκτο φανατισμό και η ελπίδα τους σε ψυχρό υπολογισμό. Η ελεημοσύνη τους καταντά απλή επίδειξη «προς το θεαθήναι». Όλη η ζωή τους είναι μια υποκρισία.

ΕΠΙΜΥΘΙΟ: Η χάρη του Θεού δωρίζεται και γίνεται αποδεκτή από όποιον θέλει να την δεχτεί. Περιμένει ο Θεός το ελάχιστο της προσπάθειας του ανθρώπου, την μετάνοια. Και την αλλαγή την δίνει ο ίδιος, σαν δώρο της χαράς και της αγάπης Του για τον αμαρτωλό που διεσώθη. Το να μην υπολογίζουμε τόσο στα ασήμαντα δικά μας έργα αλλά στην άπειρη χάρη και αγάπη του Θεού μας οδηγεί στο Θεό, όπου υπάρχει για όλους σωτηρία, χαρά και ευφροσύνη.

konstantinosa.oikonomou@gmail.com 

Βιβλιογρ. http://www.sansimera.gr/quotes/authors/4#ixzz2FFKSKhcy

Μητρ. Ζιμπάμπουε και Αγκόλας. Σεραφείμ Κυκκώτη, Η ασωτία της εποχής μας.

ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΕΤ. ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ: 

Ο Εθνικός Διχασμός και η λεγόμενη ''Μάχη της Σημαίας'' στη Λάρισα Κων/νος Οικονόμου

 Ο Εθνικός Διχασμός και η λεγόμενη ''Μάχη της Σημαίας'' στη Λάρισα

Κων/νος Οικονόμου

Οι δύο ''μονομάχοι'' σε παλαιότερες ''ανέφελες'' στιγμές.

Ο Εθνικός Διχασμός (1914-1917) υπήρξε μία σειρά γεγονότων που οφειλόταν στη διένεξη μεταξύ του τότε πρωθυπουργού της Ελλάδας, Ελευθ. Βενιζέλου και του βασιλιά Κων/νου Α΄ που αφορούσε στην είσοδο ή μη της Ελλάδας στον Πρώτο Παγκ. Πόλεμο. Τα κύρια γεγονότα της διένεξης, που θύμισε σε πολλές περιπτώσεις ανοιχτό εμφύλιο πόλεμο, αφορούν διαδοχικά την παραίτηση του Βενιζέλου, τη δημιουργία ξεχωριστού κράτους με πρωτοβουλία του στην Βόρεια Ελλάδα με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη και την εκδίωξη του Κωνσταντίνου από την Ελλάδα μετά από άμεση παρέμβαση των δυνάμεων της Αντάντ, δηλαδή της Γαλλίας και της Αγγλίας, κυρίως. Η διένεξη αυτή χώρισε την χώρα σε δύο διαφορετικά στρατόπεδα και προκάλεσε εξαιρετικά βαθύ χάσμα στην ελληνική κοινωνία. Οι επιπτώσεις του χάσματος παρέμειναν ως το τέλος της δεκαετίας του '30. Πολλοί ιστορικοί πιστεύουν ότι η Μικρασιατική καταστροφή ήταν αποτέλεσμα του Εθνικού Διχασμού.

Αίτια: Ως κύριο αίτιο του Εθνικού Διχασμού θεωρείται η διαμάχη μεταξύ Ε. Βενιζέλου και βασιλιά Κωνσταντίνου. Ο Κωνσταντίνος, βάσει του Συντάγματος, είχε δικαιοδοσίες εξαιρετικά περιορισμένες, όμως η επιρροή του σε πολιτικούς αλλά και στρατιωτικούς της εποχής ήταν έντονη. Είχε προηγηθεί και ο ατυχής ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897 που χρεώθηκε στη συνείδηση της πλειοψηφίας των Ελλήνων στους λανθασμένους χειρισμούς των φιλοβασιλικών αλλά και των επεμβάσεων στις ένοπλες δυνάμεις, όπου υπηρετούσε και ο τότε διάδοχος του θρόνου Κων/νος. Εξαιτίας αυτών δημιουργήθηκε έντονη δυσαρέσκεια στις τάξεις πολλών αξιωματικών του στρατού που εκδηλώθηκε το 1909 με το κίνημα στο Γουδί Το κίνημα αυτό απαιτούσε άμεσες αλλαγές στο στράτευμα αλλά και στην κοινωνία και την πολιτική. Στο πρόσωπο του Ε. Βενιζέλου, οι κινηματίες βρήκαν τον κύριο εκφραστή τους, τον οποίο και κάλεσαν από την Κρήτη για να αναλάβει την πολιτική ηγεσία της χώρας. Με το ξέσπασμα των Βαλκανικών πολέμων 1912-13, ο Κωνσταντίνος τέθηκε επικεφαλής του στρατεύματος και φαίνονταν ως κύριος υπεύθυνος των αλλεπάλληλων μεγάλων επιτυχιών των συγκρούσεων στα διάφορα μέτωπα. Στα παρασκήνια όμως, εκείνο το διάστημα δημιουργήθηκε το πρώτο χάσμα στις σχέσεις Κωνσταντίνου-Βενιζέλου: χαρακτηριστική ήταν η διάσταση απόψεων για την άμεση κατάληψη ή μη της Θεσσαλονίκης, την οποία ο Βενιζέλος ήθελε να επιτύχει πάση θυσία, για την στρατηγική της σημασία και προς αποφυγή κατάληψής της από τους Βουλγάρους, ενώ ο Κωνσταντίνος επιθυμούσε την προέλαση προς βόρεια και κατάληψη του Μοναστηρίου (Μπιτόλα). Εδώ αξίζει να σημειώσουμε ότι ο Κων/νος υποχώρησε, και ορθώς έπραξε, αλλάζοντας την κίνηση του στρατεύματός του κατορθώνοντας έτσι να εισέλθει εκείνος πρώτος στη μακεδονική πρωτεύουσα. Αντίθετα το Μοναστήρι, που ήταν και ο κύριος στόχος του, κατελήφθη λίγες ώρες πριν την επέλαση του ελληνικού στρατού από τους Σέρβους, πράγμα που οι Έλληνες του Μοναστηρίου, που πέρασαν ως πρόσφυγες στην ελεύθερη Ελλάδα, ουδέποτε συγχώρησαν στον Βενιζέλο, καταλογίζοντάς του προσωπική ευθύνη.

Πολλοί ιστορικοί πιστεύουν ότι η πρώτη αφορμή διχογνωμίας των δύο ισχυρών Ελλήνων συνέπεσε με την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης για την υπογραφή συνθήκης με τη Σερβία, στο μεσοδιάστημα μεταξύ του α΄ και του β΄ Βαλκανικού πολέμου. Στη συμφωνία προβλέπονταν η στήριξη της Ελλάδας από την ομόδοξη χώρα σε κάθε πολεμική σύγκρουση με τη Βουλγαρία ή την Τουρκία, ενώ η χώρα μας θα υπερασπιζόταν τη Σερβία σε πιθανή σύγκρουση με τη Βουλγαρία αλλά και την Αυστρουγγαρία, πράγμα που δυσαρέστησε έντονα το βασιλιά, ο οποίος ήταν συγγενής του Κάιζερ (γαμπρος του), κυρίαρχου της Γερμανίας και στενού συμμάχου της Αυστρουγγαρίας. Μάλιστα ο Κων/νος φαίνεται πως δήλωσε παρουσία των κυβερνητικών πως σε περίπτωση επίθεσης στη Σερβία από Βορράν θα καταπατούσε τη συνθήκη, δηλώνοντας κατά λέξη: “Αυτήν την ατιμίαν θα την κάμω εγώ πρώτος¹” !

Όμως τα αίτια αυτού του Διχασμού φαίνεται πως δεν είναι τόσο επιφανειακά. Στο βάθος της διαμάχης αυτής κρυβόταν μια άλλη πιο ισχυρή σύγκρουση: της φιλελεύθερης αστικής τάξης της εποχής, που είχε, χάρις στο Βενιζέλο, ανέλθει στην εξουσία από τη μια μεριά, και από την άλλη της παλιάς κοινωνίας, των συντηρητικών που αγωνίζονταν να σώσουν τα κεκτημένα τους αλλά και του απλού λαού της επαρχίας που στην πλειοψηφία του πίστευε με κλειστά μάτια στο βασιλιά και την πολιτική του. Αυτό λοιπόν ήταν το κοινωνικό υπόβαθρο του Εθνικού Διχασμού.

Η ιμπεριαλιστική απόβαση του αγγλικού στρατού στη Θεσσαλονίκη 1915.

Η Μάχη της Σημαίας: Τις πρώτες πρωινές ώρες της 28ης Μαϊου 1917, στο αποκορύφωμα του Εθνικού Διχασμού, ισχυρό απόσπασμα των δυνάμεων της Αντάντ υπό τη διοίκηση του στρατηγού Βενέλ εισέβαλε από το πέρασμα του Σαρανταπόρου στη Θεσσαλία, που διοικείτο ακόμη από τις δυνάμεις της νόμιμης κυβέρνησης (της Αθήνας- Βασιλικών). Η δύναμη αυτή αποτελούνταν από δέκα τάγματα γαλλικού πεζικού, μια αγγλική διλοχία, τέσσερα συντάγματα γαλλικού ιππικού, αποτελούμενα κυρίως από εγχρώμους επιστράτους των αποικιών, διμοιρίες μυδραλιοβόλων και τριάντα πυροβόλα. Στις 30 Μαίου του 1917, τη μέρα που ο βασιλιάς Κωνσταντίνος αναγκαζόταν να εγκαταλείψει την Ελλάδα, μια επιλαρχία του γαλλικού στρατού αποτελούμενη κυρίως από επιστράτους των γαλλικών αποικιών της Σενεγάλης και του Μαρόκου, με εντολή του κράτους του Βορρά, δηλαδή των Βενιζελικών, κατέλαβε τη Λάρισα² παρά την αντίδραση των αρχών της πόλης, του στρατιωτικού διοικητού Α. Φράγκου και του τότε δημάρχου της, Μ. Σάπκα³. Σύμφωνα με πληροφορίες των εφημερίδων της εποχής η κατοχική δύναμη προέβη σε πολλές βιαιότητες κατά των ντόπιων. Η στρατιωτική φρουρά της πόλης, το 1/38 σύνταγμα Ευζώνων, που υπάκουε στην κεντρική διοίκηση του κράτους της Αθήνας, προσπαθώντας να αποφύγει πιθανή σύγκρουση κατευθύνθηκε προς τη γειτονική Καρδίτσα, έχοντας την εντολή να μην εμπλακεί σε συγκρούσεις με τις μονάδες των συμμάχων. Όμως, μια ομάδα του μαροκινού ιππικού άρχισε να τους καταδιώκει απαιτώντας να τους παραδοθεί η σημαία του συντάγματος. Μετά από τη γενναία άρνηση του Εύζωνα διοικητή επακολούθησε μάχη, η λεγόμενη και “Μάχη της Σημαίας”, στην οποία συμμετείχαν και πολλοί Λαρισαίοι πολίτες που έσπευσαν να συμπαρασταθούν στους συμπατριώτες τους, με πολλούς νεκρούς και από τα δύο στρατόπεδα⁴. Αρκετούς μήνες αργότερα ο Δήμος Λάρισας έστησε μνημείο στην περιοχή, εκεί που σήμερα βρίσκεται απέναντι από το κτήριο των Φυλακών, προς τιμήν των Ελλήνων πεσόντων στη μάχη. Από τους νεκρούς της μάχης σημειώνουμε τους: Ζήσιμο Δημ., τ/χη πεζικού, Παλαιοδημόπουλο Επαμ., Λοχ., Τσακανίκας Λοχ., Κακαβός Φ., στρ.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι επακολούθησαν σκληρές διώξεις “αντιφρονούντων”, που χαρακτηρίστηκαν ως γερμανόφιλοι, που συνοδεύτηκαν από συνοπτικές δίκες, καταδίκες και εξορίες.

1Σ. Γρηγοριάδης, Βαλκανικοί Πόλεμοι, εκδ. Τα νέα, Τα φοβερά ντοκουμέντα, 2011, σ.127.

2. Κων. Βαϊούλης, “Η Μάχη της Σημαίας, Μια πόλη χωρίς μνήμη,” εφ. Ελευθερία, 7/6/2008.

3. Μ. Σάπκας, Η Λάρισα ορμητήριον του Μακεδονικού αγώνος, σ. 34.

4Φρ. Φράγκου, Ο Στρατηγός Αθ. Φράγκου και η 1η Μεραρχία Θεσσαλών, Τροχαλία, Αθήνα 1997, σ. 57.

Ο Ήλιος [Β΄ΜΕΡΟΣ] + ΒΙΝΤΕΟ Του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου – συγγραφέα

 

Ο Ήλιος [Β΄ΜΕΡΟΣ] + ΒΙΝΤΕΟ

Του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου – συγγραφέα

ΖΩΝΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑΣ: Στο εξωτερικό στρώμα του Ήλιου, από την επιφάνειά του μέχρι περίπου 200.000 χλμ. (το 70% της ηλιακής ακτίνας), το ηλιακό πλάσμα δεν είναι αρκετά πυκνό ή αρκετά θερμό ώστε να μεταφερθεί η θερμική ενέργεια από το εσωτερικό προς τα έξω με ακτινοβολία. Με άλλα λόγια, είναι αρκετά αδιαφανές. Ως αποτέλεσμα, η θερμική συναγωγή λαμβάνει χώρα με θερμικές στήλες που μεταφέρουν καυτό υλικό στην επιφάνεια του Ήλιου. Μόλις το υλικό ψυχθεί στην επιφάνεια, βουτάει προς τα κάτω στη βάση της ζώνης συναγωγής, για να λάβει περισσότερη θερμότητα από την κορυφή της ζώνης ακτινοβολίας. Κατά την ορατή επιφάνεια του ήλιου, η θερμοκρασία έχει πέσει σε 5.700 Κ. Οι θερμικές στήλες στη ζώνη συναγωγής θερμότητας δημιουργούν ένα αποτύπωμα στην επιφάνεια του Ήλιου, ως ηλιακή κοκκίδωση και υπερκοκκίδωση. Η πολυτάραχη συναγωγή αυτού εξωτερικού τμήματος του ηλιακού εσωτερικού προκαλεί ένα "μικρής κλίμακας" δυναμό που παράγει βόρειους και νότιους μαγνητικούς πόλους σε όλη την επιφάνεια του Ήλιου!

ΦΩΤΟΣΦΑΙΡΑ: Πάνω από τον ηλιακό πυρήνα υπάρχει στοιβάδα 400 χλμ. η οποία φθάνει μέχρι την επιφάνεια. Η στοιβάδα αυτή, από την οποία προέρχεται όλη η ακτινοβολούμενη ηλιακή ενέργεια, [θερμότητα και φως] ονομάσθηκε φωτόσφαιρα. O παρατηρούμενος δίσκος του Ηλίου, δηλαδή η ορατή επιφάνει;a του, αντιστοιχεί στη φωτόσφαιρα. Κάτω από το στρώμα αυτό ο Ήλιος γίνεται αδιαφανής στο ορατό φως. Πάνω από τη φωτόσφαιρα το ορατό φως του ήλιου είναι ελεύθερο να διαδοθεί στο διάστημα, και η ενέργεια του ξεφεύγει από τον Ήλιο. Το ορατό φως παράγεται ως ηλεκτρόνια που αντιδρούν με άτομα του υδρογόνου για την παραγωγή H-ιόντων. Η φωτόσφαιρα, είναι ελαφρώς λιγότερο αδιαφανής από τον αέρα πάνω στη Γη. Επειδή το πάνω μέρος της φωτόσφαιρα είναι πιο “δροσερό” από το κάτω μέρος, μια εικόνα του Ήλιου φαίνεται πιο φωτεινή στο κέντρο από ότι στα άκρα του ηλιακού δίσκου [συσκότιση άκρου]. Το φως του ήλιου δείχνει ότι η θερμοκρασία του είναι περίπου 6.000 Κ. Κατά τη διάρκεια των πρώτων μελετών της φωτόσφαιρας, μερικές γραμμές απορρόφησης βρέθηκαν ότι δεν ανταποκρίνονται σε κανένα χημικό στοιχείο γνωστό, τότε, στη Γη. Το 1868, ο Norman Lockyer υπέθεσε ότι αυτές οι γραμμές ήταν εξαιτίας ενός νέου στοιχείου το οποίο ονόμασε “ήλιον”. 25 χρόνια αργότερα το ήλιον απομονώθηκε στη Γη.

ΗΛΙΑΚΗ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ: Πάνω από τη φωτόσφαιρα υπάρχει στρώμα μεγάλου πάχους ηλιακής ύλης. Αυτό ονομάζεται ατμόσφαιρα Ηλίου. Η ηλιακή ατμόσφαιρα δεν είναι ορατή, διότι η θερμοκρασία της και συνεπώς η λαμπρότητά της είναι μικρότερη της φωτόσφαιρας, τόσο που να αποκρύπτεται από το έντονο διάχυτο φως της ημέρας. Γίνεται όμως ορατή στις ολικές εκλείψεις Ηλίου, ως λαμπρό φωτοστέφανο που περιβάλλει τον ηλιακό δίσκο. Η πρώτη στοιβάδα της ατμόσφαιρας που βρίσκεται αμέσως πάνω από τη φωτόσφαιρα ονομάζεται χρωμόσφαιρα [παρουσιάζει ρόδινο χρώμα], φθάνει στα 15.000 χλμ., ενώ η θερμοκρασία της ανέρχεται στους 100.000° Κ. Πάνω από την χρωμόσφαιρα βρίσκεται το ηλιακό στέμμα, του οποίου τα όρια φθάνουν σε απόσταση πέντε ηλιακών ακτίνων!

ΜΑΓΝΗΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ: Ο Ήλιος είναι ένα μαγνητικά ενεργό άστρο. Διαθέτει ισχυρό, εναλλασσόμενο μαγνητικό πεδίο, που αντιστρέφει την πολικότητα του κάθε έντεκα χρόνια. Το ηλιακό μαγνητικό πεδίο επηρεάζει πολλά φαινόμενα, όπως οι ηλιακές κηλίδες στην επιφάνεια του Ήλιου, οι ηλιακές εκλάμψεις και ο ηλιακός άνεμος που μεταφέρει ύλη στο Ηλιακό Σύστημα. Οι επιπτώσεις της έντονης ηλιακής δραστηριότητας στη Γη περιλαμβάνουν το σέλας σε μέτρια έως υψηλά γεωγραφικά πλάτη, και τη διακοπή των ραδιοφωνικών επικοινωνιών και της ηλεκτρικής ενέργειας. Η ηλιακή δραστηριότητα θεωρείται ότι έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση και εξέλιξη του Ηλιακού Συστήματος, ενώ αλλάζει τη δομή της γήινης εξωτερικής ατμόσφαιρας. Η διαφορική περιστροφή του Ηλίου σε διάφορα γεωγραφικά πλάτη του ωθεί τις γραμμές του μαγνητικού πεδίου να πλέκονται μεταξύ τους από καιρού εις καιρόν, προκαλώντας στο μαγνητικό πεδίο βρόχους και εκρήξεις στην επιφάνεια του. Αυτό δημιουργεί ηλιακές κηλίδες και ηλιακές εκλάμψεις. Το ηλιακό μαγνητικό πεδίο εκτείνεται πολύ πέρα από τον Ήλιο. Ο μαγνητισμένος άνεμος ηλιακού πλάσματος παρασύρει το μαγνητικό πεδίο του Ήλιου στο χώρο του λεγόμενου διαπλανητικού μαγνητικού πεδίου. Δεδομένου ότι το πλάσμα μπορεί να κινηθεί μόνο κατά μήκος των γραμμών του μαγνητικού πεδίου, το διαπλανητικό μαγνητικό πεδίο εκτείνεται ακτινωτά μακριά από τον Ήλιο.

ΣΥΣΤΑΣΗ: Ο Ήλιος αποτελείται κατά 73,46% από υδρογόνο, κατά 24,85% από ήλιο και 1% από άλλα στοιχεία [οξυγόνο: 0,77%, άνθρακας: 0,29%, σίδηρος: 0,16%, νέον: 0,12%, άζωτο: 0,09%, πυρίτιο: 0,07%, μαγνήσιο: 0,05%, θείο: 0,04%]. Ο Ήλιος δεν έχει σαφή επιφάνεια όπως οι γήινοι πλανήτες. Στο κέντρο του Ηλίου η θερμοκρασία φθάνει τους 20.000.000^οC. Σε τέτοια θερμοκρασία τα άτομα έχουν χάσει τα ηλεκτρόνιά τους, βρίσκονται δηλαδή ιονισμένα και η κατάσταση της ύλης καλείται πλάσμα. Έτσι, τα άτομα υπερθερμασμένα κινούνται με μεγάλες ταχύτητες, συγκρούονται μεταξύ τους σφοδρά, έτσι ώστε δύο άτομα υδρογόνου να κολλάνε κατά τη σύγκρουση. Αν ακολουθήσουν άλλες δύο συγκρούσεις, τότε προστίθενται άλλα δύο άτομα υδρογόνου στο σύνολο φτιάχνοντας έτσι ένα σταθερό άτομο ηλίου. Τα τέσσερα μεμονωμένα άτομα υδρογόνου ζυγίζουν περισσότερο, πριν τη συγχώνευση, από ένα άτομο ηλίου που δημιουργήθηκε με τη συγχώνευση. Η υπόλοιπη μάζα μετατράπηκε σε ενέργεια, σύμφωνα με την σταθερά του Αϊνστάιν: Ε=mc2.

Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ: Η θερμοκρασία που επικρατεί στον Ήλιο είναι τόσο μεγάλη ώστε να εξαερώνονται και τα μέταλλα!! Η παραγόμενη ποσότητα ενέργειας είναι απίστευτη. Kάθε δευτερόλεπτο ο Ήλιος εκπέμπει τόση ενέργεια όση θα έδινε μια έκρηξη 4 δισεκατομμυρίων βομβών υδρογόνου των 100 μεγατόνων η κάθε μία! Και όλα αυτά για ένα μόνο δευτερόλεπτο, ενώ ο Ήλιος εκπέμπει εδώ και 5 δισεκατομμύρια χρόνια και θα συνεχίσει τουλάχιστον για άλλα τόσα. Κάθε δευτερόλεπτο περίπου 655.000.000 τόνοι υδρογόνου από την ηλιακή μάζα μετατρέπονται σε 650.000.000 τόνους ηλίου που συνεχίζουν να αποτελούν μάζα του Ήλιου. Από τη διαφορά αυτή, 4,6 εκατομμύρια τόνοι μετατρέπονται σε ενέργεια. Η ύλη δηλαδή στην καρδιά του Ηλίου αποτελείται από μίγμα ελεύθερων πυρήνων και ελεύθερων ηλεκτρονίων. Επειδή το υδρογόνο είναι κύριο συστατικό των άστρων, αυτό σημαίνει πως το αστρικό πλάσμα αποτελείται κυρίως από ελεύθερα πρωτόνια που θα πρέπει να συνδεθούν μεταξύ τους για να σχηματίσουν το στοιχείο ήλιο. Άρα ο Ήλιος είναι ένας τεράστιος θερμοπυρηνικός αντιδραστήρας που μετατρέπει το υδρογόνο σε ήλιο. Και μάλιστα στη διάρκεια αυτή της διαδικασίας σε κάθε δευτερόλεπτο μετατρέπει σε [πολύτιμη για τη Γη] ενέργεια 4,6 εκατομμύρια τόνους από τη μάζα του! Παρόλο όμως που χάνει τόση μάζα, είναι τόσο τεράστιος που και δισεκατομμύρια χρόνια να περάσουν θα χάσει μόλις το ένα εκατοστό της μάζας του. Όλα τα άστρα στον ουρανό ακτινοβολούν ενέργεια με τον ίδιο τρόπο έστω κι αν είναι μικρότερα ή μεγαλύτερα ή θερμότερα.

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ: Οι επιστήμονες εκτιμούν πως σε 4-5 δισεκατομμύρια έτη, με την εξάντληση των αποθεμάτων υδρογόνου και τη μετατροπή τους σε ήλιο και έπειτα σε βαρύτερα στοιχεία, θα αρχίσει να διαστέλλεται σχηματίζοντας έναν κόκκινο γίγαντα. Αυτό θα συμβεί διότι η πίεση από τη σύντηξη των βαρύτερων στοιχείων είναι μεγαλύτερη από την αντίστοιχη του υδρογόνου, έτσι για να εξισορροπηθεί με τη βαρύτητα θα μεγαλώσει ο ηλιακός όγκος. Αν και είναι πιθανόν η έκταση του κόκκινου γίγαντα να περιέχει την τροχιά της Γης(!), πρόσφατες έρευνες υποστηρίζουν πως η διαδικασία ηλιακής επέκτασης ίσως προωθήσει τη Γη σε απομακρυσμένη τροχιά, αποτρέποντας την εξάχνωσή της. Μετά τη φάση του κόκκινου γίγαντα, ο Ήλιος θα γίνει ένας άσπρος νάνος, που θα περιβάλλεται από ένα πλανητικό νεφέλωμα (υπολείμματα πλανητών), ο οποίος θα ψύχεται για τα επόμενα 5 δισεκατομμύρια έτη.

Konstantinosa.oikonomou@gmail.com

ΤΟ  ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ: